Sulfasalazin EN Krka 500 mg tabletki dojelitowe

1 tabl. zawiera 500 mg sulfasalazyny.

Sulfasalazyna wywiera działanie przeciwzapalne, immunosupresyjne i przeciwbakteryjne. Stosuje się ją w celu zahamowania stanów zapalnych, zwłaszcza błony śluzowej jelit i w leczeniu czynnego reumatoidalnego zapalenia stawów. Mechanizm działania w chorobach zapalnych jelit: za główne działanie sulfasalazyny uważa się działanie przeciwzapalne powstającej miejscowo mesalazyny. Dodatkowo wykryto działanie immunosupresyjne w wyniku zahamowania metabolizmu limfocytów i granulocytów oraz zahamowania różnych układów enzymatycznych przez wszystkie trzy związki (sulfasalazyna, sulfapirydyna, mesalazyna). Znaczenie kliniczne może mieć również działanie bakteriostatyczne sulfapirydyny powstającej miejscowo w okrężnicy. Lek wpływa zarówno na tlenową, jak i na beztlenową florę bakteryjną. Mechanizm działania w reumatoidalnym zapaleniu stawów nie został ustalony. Po podaniu doustnym lek częściowo wchłania się (w ok. 20% podanej dawki) w jelicie cienkim, a następnie podlega krążeniu jelitowo-wątrobowemu. Maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane po 3-6 h, a stopień związania z białkami wynosi ok. 99%. Stwierdza się znaczne różnice osobnicze wartości stężenia leku w surowicy. Istnieje umiarkowana tendencja do kumulacji sulfasalazyny w organizmie. Niewielki procent dawki jest wydalany z moczem. Sulfasalazyna jest rozkładana przez bakterie w świetle okrężnicy na dwa główne metabolity: sulfapirydynę i mesalazynę (kwas 5-aminosalicylowy). Sulfapirydyna szybko się wchłania, jest częściowo metabolizowana w wątrobie do nieaktywnej acetylosulfapirydyny i jest wydalana przede wszystkim w postaci niezmienionej z moczem. Nieacetylowana sulfapirydyna jest częściowo związana z białkami surowicy, a maksymalne stężenie w surowicy osiąga po 12 h. Sulfapirydyna wykazuje pewną tendencję do kumulacji; przestaje się ją wykrywać w surowicy dopiero po upływie 3 dni od odstawienia leku. Stopień acetylacji sulfapirydyny jest determinowany genetycznie. Pacjenci z wolną acetylacją wykazują większe stężenie w surowicy wolnej sulfapirydyny, a w związku z tym stwierdza się u nich większą tendencję do występowania działań niepożądanych. Mesalazyna jest wchłaniana w mniejszym stopniu. 15% dawki jest wydalane z moczem. Większa część podanej dawki, 75%, pozostaje w świetle okrężnicy i ulega wydaleniu z kałem jako kwas 5-aminosalicylowy.

Reumatoidalne zapalenie stawów, oporne na leczenie z zastosowaniem NLZP. Choroby zapalne jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna).

Nadwrażliwość na sulfasalazynę lub pozostałe składniki preparatu. Nadwrażliwość na sulfonamidy i salicylany. Porfiria ostra przerywana, porfiria mieszana. Niedrożność dróg moczowych lub jelit. Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

Lek może być stosowany w okresie ciąży, jedynie w przypadku bezwzględnej konieczności. Sulfasalazyna podawana doustnie hamuje wchłanianie i metabolizm kwasu foliowego, co może spowodować jego niedobory. Odnotowano przypadki wad rozwojowych cewy nerwowej u niemowląt, których matki przyjmowały sulfasalazynę w czasie ciąży, jednak nie ustalono bezpośredniego związku między ekspozycją na sulfasalazynę a wystąpieniem tych wad. Sulfasalazyna przenika do mleka matki, ale ilości leku obecne w mleku matki nie powinny stanowić zagrożenia dla zdrowego dziecka. U wcześniaków i u noworodków z żółtaczką fizjologiczną wskazana jest ostrożność. Zgłaszano występowanie krwawych stolców lub biegunki u niemowląt karmionych piersią przez matki leczone sulfasalazyną, które ustąpiły po zakończeniu stosowania sulfasalazyny przez matkę.

Doustnie. Reumatoidalne zapalenie stawów. Dorośli i osoby w podeszłym wieku: dawkowanie należy dostosować indywidualnie. Zalecane dawkowanie wynosi 1-3 g na dobę. Najczęściej stosowaną dawką są 2 tabl. 2 razy na dobę. Zaleca się rozpoczęcie leczenia od mniejszych dawek i stopniowo je zwiększać zgodnie ze schematem: dzień 1.-4.: 1 tabl. rano, 2 tabl. wieczorem; dzień 5.-8.: 1 tabl. rano, 2 tabl wieczorem; dzień 9. i następne: 2 tabl. rano, 2 tabl. wieczorem. Jeśli reakcja pacjenta na leczenie jest niezadowalająca przez okres 2-3 mies., dobową dawkę sulfasalazyny można zwiększyć maksymalnie do 3 g. U pacjentów, u których wystąpiły działania niepożądane można czasowo zmniejszyć dawkę. Choroby zapalne jelit (tj. wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna). Ostra postać choroby. Dorośli i osoby w podeszłym wieku: ciężkie zaostrzenia choroby: 2-4 tabl. 3-4 razy na dobę (3-8 g na dobę). Łagodne i umiarkowane rzuty: 2 tabl. 3-4 razy na dobę. Dzieci: 40-60 mg/kg mc./dobę w 3-6 dawkach podzielonych. Leczenie podtrzymujące. Dorośli i osoby w podeszłym wieku: 2 tabl. 2-3 razy na dobę. Leczenie tą dawką nie powinno być przerywane i należy je kontynuować długotrwale, jeśli nie wystąpią działania niepożądane. W razie zaostrzenia choroby dawkę zwiększa się do 2-4 tabl. 3-4 razy na dobę. Dzieci: 20-30 mg/kg mc./dobę w 3-6 dawkach podzielonych. Dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od stanu klinicznego, tolerancji leku przez pacjenta i reakcji na leczenie. Zaleca się, aby u pacjentów, którzy nigdy wcześniej nie byli leczeni sulfasalazyną, zwiększać dawkę stopniowo przez kilka tyg. Dawka dobowa powinna być rozłożona równomiernie na dawki podzielone. Sposób podania. Tabletki należy przyjmować podczas posiłków, popijając szklanką wody; połykać w całości, nie wolno ich kruszyć ani łamać.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania u pacjentów: z ciężką alergią i astmą oskrzelową, z niedoborem G-6-PD (ryzyko wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej). Sulfasalazyny nie należy stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby lub nieprawidłowym składem krwi, chyba, że potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem. W przypadku pacjentów z łagodną nadwrażliwością należy rozważyć odczulanie. W przypadku ciężkich reakcji nadwrażliwości należy przerwać stosowanie leku. W przypadku stosowania dawki 70 mg/kg mc./na dobę, stężenie leku we krwi może osiągać poziom uważany za próg toksyczności (50 µg/ml). Istnieją doniesienia o ciężkich reakcjach skórnych (w niektórych przypadkach prowadzących do zgonu) podczas stosowania sulfasalazyny, takich jak złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona (SJS) i martwica toksyczno-rozpływna naskórka (TEN). Pacjenci powinni zostać poinformowani o objawach przedmiotowych i podmiotowych, oraz poddani ścisłej obserwacji pod kątem reakcji skórnych; największe ryzyko złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona lub martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka istnieje na wczesnym etapie leczenia, w większości przypadków w pierwszym miesiącu leczenia. Jeśli wystąpią przedmiotowe lub podmiotowe objawy złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona lub martwicy toksyczno-rozpływowej naskórka (np. wysypka skórna, zmiany śluzówkowe lub jakiekolwiek objawy nadwrażliwości) należy przerwać leczenie sulfasalazyną i nigdy ponownie go nie podejmować. Obserwowano również ciężkie, zagrażające życiu reakcje nadwrażliwości układowej, takie jak osutka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi. Należy mieć na uwadze wczesne objawy nadwrażliwości (gorączka, limfadenopatia, z wysypką lub bez) i ewentualnie przerwać podawanie leku. Tabl. powl. dojelit. zawierają <1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, tzn. uznaje się je za „wolne od sodu".

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Większość działań niepożądanych, które wywołuje lek Sulfasalazin EN Krka ma łagodny charakter.
Zwykle działania niepożądane znikają samoistnie, po zmniejszeniu dawki lub po przerwaniu leczenia.
Działania niepożądane sulfapirydyny są przede wszystkim związane z jej stężeniem we krwi,
szczególnie u pacjentów, u których jej metabolizowanie przebiega wolniej.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- zaburzenia żołądkowe, nudności

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- leukopenia (zmniejszenie liczby białych krwinek we krwi obwodowej),
- utrata apetytu,
- zawroty głowy, ból głowy, zaburzenia smaku,
- szum w uszach,
- kaszel,
- ból brzucha, biegunka, wzdęcia, wymioty,
- świąd,
- bóle stawów,
- proteinuria (występowanie białka w moczu),
- gorączka.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):
- trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi),
- depresja,
- duszność (trudności w oddychaniu),
- łysienie, pokrzywka,
- obrzęk twarzy,
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):
- zmiany w obrębie paznokcia,
- żółtaczka.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):
- potencjalnie zagrażające życiu wysypki skórne: toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella) -
  choroba charakteryzująca się występowaniem dużych wiotkich pęcherzy na plamach
  rumieniowych (zwłaszcza w miejscach narażonych na ucisk), które szybko pękają, w wyniku
  czego tworzą się rozległe nadżerki; pęcherzowy rumień wielopostaciowy (zespół Stevensa-
  Johnsona, gorączka, ciężka wysypka z tworzeniem się pęcherzy na błonach śluzowych) (patrz
  punkt 2).

Częstość nieznana działań niepożądanych (nie może być określona na podstawie dostępnych
danych):
- aseptyczne zapalenie opon mózgowych, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy,
- agranulocytoza (całkowity lub prawie całkowity brak granulocytów we krwi), niedokrwistość
  aplastyczna (niewydolność szpiku kostnego do wytwarzania nowych krwinek czerwonych lub
  białych), niedokrwistość hemolityczna (nieprawidłowy przedwczesny rozpad krwinek
  czerwonych), makrocytoza (nadmierne powiększenie krwinek czerwonych), niedokrwistość
  megaloblastyczna (niedokrwistość z niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego),
  pancytopenia (zmniejszenie liczby wszystkich elementów komórkowych krwi: krwinek
  czerwonych, krwinek białych i płytek krwi),
- wstrząs anafilaktyczny (ciężka reakcja alergiczna)* (objawy wstrząsu anafilaktycznego to:
  szybko pogarszające się samopoczucie, świąd, pokrzywka, blada i wilgotna skóra, szybki i
  płytki oddech, duszność, przyspieszona akcja serca, znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego,
  wymioty, biegunka, obrzęk gardła i języka, zaburzenia świadomości), choroba posurowicza
  (alergiczny, ogólnoustrojowy odczyn na wprowadzoną pozajelitowo obcogatunkową surowicę
  lub lek),
- encefalopatia (zaburzenia czynności mózgu), neuropatia obwodowa (zaburzenia nerwów
  kończyn), zaburzenia węchu,
- zapalenie osierdzia, sinica,
- włókniejące zapalenie pęcherzyków płucnych, śródmiąższowa choroba płuc*, nacieki
  eozynofilowe,
- zaostrzenie objawów w przebiegu wrzodziejącego zapalenia okrężnicy, zapalenie trzustki,
- niewydolność wątroby*, piorunujące zapalenie wątroby*, zapalenie wątroby,
- osutka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi*, obrzęk naczynioruchowy*, toksyczne,
  krostkowe zapalenia skóry, rumień, wysypka, złuszczające zapalenie skóry, liszaj płaski,
  nadwrażliwość na światło,
- układowy toczeń rumieniowaty (przewlekła choroba autoimmunologiczna, w której dochodzi
  do uszkodzenia różnych narządów, szczególnie skóry, stawów, krwi i nerek), zespół Sjörgena,
- zespół nerczycowy (zespół objawów wywołany nadmierną utratą białka z moczem),
  śródmiąższowe zapalenie nerek, kryształy w moczu, krwiomocz,
- przemijająca oligospermia (mała ilość plemników w męskim nasieniu),
- żółte zabarwienie skóry i płynów ustrojowych*,
- indukowanie autoprzeciwciał.

*Działania niepożądane stwierdzone po wprowadzeniu do obrotu.

Bardzo rzadko występują ciężkie działania niepożądane z powodu, których lekarz może zalecić
przerwanie leczenia.

W przypadku wystąpienia takich objawów jak świąd, wysypka, trudności przy oddychaniu lub
połykaniu, obrzęk powiek, twarzy lub drugich części ciała, gorączka z niewyjaśnionych powodów lub
dreszcze, zapalenie gardła, kaszel, nienormalne zmęczenie, bladość, silne bóle brzucha, żółtaczka,
krwawienia skóry, nienormalne siniaki lub zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego (zawroty
głowy, szumienie w uszach, nieskoordynowane ruchy, drgawki, bezsenność i omamy) należy
niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Może wystąpić zmniejszone wchłanianie digoksyny podczas jednoczesnego stosowania sulfasalazyny. Może wystąpić niedobór kwasu foliowego, ponieważ sulfasalazyna hamuje jego wchłanianie. Ryfampicyna zmniejsza stężenie w osoczu sulfapirydyny (jednego z metabolitów sulfasalazyny) - jest to prawdopodobnie związane z silnym działaniem ryfampicyny indukującym enzymy wątrobowe. Jednoczesne podanie doustne sulfasalazyny i merkaptopuryny lub azatiopuryny może spowodować supresję szpiku kostnego i leukopenię. Sulfasalazyna hamuje metylotransferazę tiopuryny, która bierze udział w metabolizowaniu merkaptopuryny.

Krka Polska Sp. z o.o.
ul. Równoległa 5
02-235 Warszawa
22-573-75-00
[email protected]
www.krka-polska.pl