Sustonit 6,5 mg tabletki o przedłużonym uwalnianiu

Glyceryl trinitrate

Refundowanytylko na receptę

od: 3,74 zł do: 8,90 zł

Cena leku zależna od poziomu refundacji na recepcie.
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Sustonit i w jakim celu się go stosuje

Sustonit zawiera glicerolu triazotan (nitroglicerynę) i jest lekiem o działaniu rozszerzającym naczynia
i przeciwdławicowym. Rozszerza przede wszystkim naczynia żylne, w mniejszym stopniu tętnicze.
Zmniejsza zapotrzebowanie serca na tlen oraz obciążenie serca, co daje lepszą tolerancję wysiłku oraz
zmniejsza częstość występowania bólów wieńcowych.

Sustonit przeznaczony jest do zapobiegania bólom wieńcowym w stabilnej dławicy piersiowej.

Skład

1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu zawiera 6,5 mg triazotanu glicerolu. Preparat zawiera laktozę i czerwień koszelinową.

Działanie

Lek o silnym i krótkotrwałym działaniu rozkurczowym na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych i innych narządów. Działanie nitrogliceryny związane jest z rozkurczem żył, głównie pozawłośniczkowych, prowadzącym do gromadzenia się krwi na obwodzie i zmniejszenia powrotu żylnego oraz ujawniającego się w większych stężeniach rozkurczu drobnych tętniczek przedwłośniczkowych i zmniejszenia oporu naczyniowego oraz ciśnienia tętniczego, co odciąża mięsień sercowy. W postaciach choroby niedokrwiennej serca z komponentą skurczową może mieć znaczenie bezpośrednie działanie rozkurczowe na tętnice wieńcowe. Glicerolu triazotan jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego i w znacznym stopniu rozkładany w wątrobie w metabolizmie pierwszego przejścia. T0,5 w osoczu wynosi 1 do 4 min. Działanie utrzymuje się przez kilka godzin. Z uwagi na łatwy rozwój tachyfilaksji, azotany należy podawać w taki sposób, aby zapewnić pacjentowi kilkugodzinną przerwę w działaniu preparatu, najlepiej w okresie niewielkiej aktywności fizycznej.

Wskazania

Zapobieganie bólom wieńcowym w stabilnej dławicy piersiowej.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na triazotan glicerolu, inne azotany lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stosowanie inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 swoistej dla cGMP (syldenafil, wardenafil, tadalafil). Dławica piersiowa wywołana kardiomiopatią przerostową ze względu na możliwość nasilenia się zwężenia drogi odpływu. Ciężka niedokrwistość. Nie należy stosować u pacjentów, u których możliwe jest zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego, np. po urazie głowy, z udarem krwotocznym mózgu. Jaskra.

Ciąża i karmienie piersią

W ciąży stosować jedynie w przypadku, gdy korzyść dla matki przewyższa potencjalne zagrożenie dla płodu. Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodkowo-płodowy, poród oraz rozwój pourodzeniowy. Nie wiadomo, czy wyniki badań przeprowadzonych na zwierzętach można odnieść do ludzi. Nie można wykluczyć ryzyka dla dziecka karmionego piersią. Należy podjąć decyzję czy zrezygnować z karmienia piersią podczas stosowania glicerolu triazotanu, biorąc pod uwagę korzyść z karmienia piersią dla dziecka i korzyść z leczenia dla matki. Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu leku na płodność; jednak nie wiadomo, czy wyniki badań przeprowadzonych na zwierzętach można odnieść do ludzi.

Dawkowanie

Doustnie. Zazwyczaj 1-2 tabl. 2 razy na dobę. Zaleca się stosowanie tzw. dawkowania niesymetrycznego, tzn. 2 razy na dobę z odstępem 8-godzinnym (np. o godz. 8:00 i 16:00). Dłuższa przerwa powinna przypadać na okres małej aktywności fizycznej oraz na porę, w której dolegliwości są zwykle niewielkie. Sposób podania. Tabletek nie należy rozgryzać i rozkruszać; połykać w całości.

Środki ostrożności

Stosowanie leku należy rozważyć u pacjentów: we wczesnym okresie pozawałowym, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia niedociśnienia, tachykardii oraz pogłębienia się stanu niedokrwienia mięśnia sercowego; z nadczynnością tarczycy; z ciężką niewydolnością wątroby, ponieważ wzrasta ryzyko wystąpienia methemoglobinemii; z nadmierną czynnością skurczową żołądka lub z zespołem złego wchłaniania. Lek należy odstawiać ostrożnie i stopniowo, aby uniknąć nasilenia objawów choroby niedokrwiennej serca. U pacjentów w wieku podeszłym azotany mogą powodować niedociśnienie ortostatyczne; wystąpienie niedociśnienia może być też objawem przedawkowania azotanów. W takim przypadku należy jak najszybciej zmodyfikować dawkowanie. Należy zachować ostrożność u pacjentów, u których odpowiednie obciążenie wstępne serca jest ważne dla podtrzymania pojemności minutowej serca (np. ostry wstrząs krążeniowy włącznie ze wstrząsem hipowolemicznym lub wstrząs kardiogenny z niedostatecznym ciśnieniem rozkurczowym, dużym zwężeniem zastawki dwudzielnej, tamponadą osierdziową, zaciskającym zapaleniem osierdzia, zaburzeniem ortostatycznym), ponieważ podanie leku rozszerzającego naczynia krwionośne u tych pacjentów może pogorszyć ich stan kliniczny. Należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkim niedociśnieniem (ciśnienie skurczowe poniżej 90 mm Hg) oraz u pacjentów ze wstrząsem kardiogennym, chyba że dostatecznie wysokie ciśnienie lewokomorowe późnorozkurczowe jest zapewnione przez kontrapulsację wewnątrzaortalną lub leki inotropowo dodatnie. Należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami mózgowo-naczyniowymi, ponieważ niedociśnienie może zaostrzać objawy. Lek może zwiększać hipoksemię u pacjentów z chorobami płuc lub z sercem płucnym. U pacjentów z zawałem serca może wystąpić niedociśnienie tętnicze z bradykardią. Stosowanie leku u pacjentów z przerostem lewej komory serca związanej ze zwężeniem aorty może teoretycznie upośledzać zaopatrywanie mięśnia sercowego w krew ze względu na szkodliwy wpływ tachykardii i obniżenie ciśnienia rozkurczowego aorty. Należy zachować ostrożność podczas podawania glicerolu triazotanu pacjentom z dławicą piersiową i umiarkowanym lub dużym zwężeniem zastawki aorty. Ze względu na zawartość laktozy, preparatu nie powinni przyjmować pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Ze względu na zawartość laku czerwieni koszenilowej, lek może powodować reakcje alergiczne.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Poniżej wymieniono działania niepożądane, biorąc pod uwagę częstość ich występowania.

Bardzo często (częściej niż u 1 na 10 osób):
- ból głowy (w wyniku obniżenia ciśnienia krwi).

Często (rzadziej niż u 1 na 10 osób):
- zawroty głowy (w wyniku obniżenia ciśnienia krwi);
- senność;
- przyspieszenie czynności serca, niedociśnienie ortostatyczne (nagły spadek ciśnienia krwi
  podczas zmiany pozycji ciała z leżącej na stojącą);
- astenia (zmęczenie, osłabienie);
- obniżenie ciśnienia krwi (występuje zwłaszcza podczas rozpoczynania leczenia oraz po
  zwiększeniu dawki).

Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 osób)
- omdlenie;
- nasilenie objawów dławicy piersiowej;
- zwolnienie czynności serca;
- sinica;
- zaczerwienienie twarzy;
- zapaść krążeniowa (objawy: nasilone osłabienie, tętno słabo wyczuwalne, zazwyczaj bardzo
  przyspieszone, bladość skóry z odcieniem szarosinawym, pokrytej lepkim, obfitym potem,
  oddech częsty, powierzchowny, ciśnienie krwi znacznie obniżone);
- nudności, wymioty.

Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
- methemoglobinemia (obniżona zdolność krwi do przyłączania i przenoszenia tlenu, objawami
  są: sinica, duszność, ból i zawroty głowy, senność, śpiączka; może być śmiertelna);
- niepokój;
- niedokrwienie mózgowe;
- upośledzenie oddychania;
- zgaga, nieprzyjemny zapach z ust;
- złuszczające zapalenie skóry, wysypka polekowa.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań
Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Podczas jednoczesnego stosowania z lekami o działaniu hipotensyjnym (np. leki rozszerzające naczynia krwionośne, przeciwnadciśnieniowe, leki blokujące receptory β-adrenergiczne, blokery kanału wapniowego, neuroleptyki, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz sapropteryna) mogą nasilać działanie hipotensyjnie triazotanu glicerolu. Oprócz tych czynników, ryzyko hipotensji oraz omdleń nasila jednoczesne przyjmowanie glicerolu triazotanu i alkoholu. Stosowanie azotanów z syldenafilem (i innymi lekami z grupy wybiórczych inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 swoistej dla cGMP), jest przeciwwskazane; może wystąpić groźne w skutkach, ciężkie, nieodwracalne niedociśnienie tętnicze. N-acetylocysteina może nasilać działanie rozszerzające na naczynia wywołane przez triazotan glicerolu. Należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia tolerancji na działanie glicerolu triazotanu w przypadku stosowania leków zawierających azotany organiczne długodziałające. Azotany organiczne podawane ogólnoustrojowo mogą nasilać działanie przeciwzakrzepowe heparyny. Podczas jednoczesnego przyjmowania ogólnoustrojowego azotanów organicznych i heparyny, zaleca się odpowiednio wczesne i częste monitorowanie leczenia przeciwzakrzepowego.

Podmiot odpowiedzialny

Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański
58-563-16-00
[email protected]
www.polpharma.pl

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej