Terbinafine Aurobindo 250 mg tabletki

1 tabl. zawiera 250 mg terbinafiny w postaci chlorowodorku.

Lek przeciwgrzybiczy o szerokim zakresie działania. W małym stężeniu działa grzybobójczo na dermatofity, pleśnie oraz określone dwupostaciowe grzyby. Na drożdżaki, zależnie od gatunku, działa grzybobójczo lub hamuje ich wzrost. W przypadku stosowania doustnego, lek koncentruje się w skórze, paznokciach i włosach w stężeniu wykazującym działanie grzybobójcze i jest tam obecny 15-20 dni po zakończenia leczenia. Biodostępność wynosi ok. 80%. Okres połowicznego wchłaniania wynosi 0,8 h a okres półtrwania w fazie dystrybucji wynosi 4,6 h. Terbinafina silnie wiąże się z białkami osocza (99%). Szybko rozprasza się w skórze właściwej i koncentruje w lipofilnej warstwie rogowej naskórka. Terbinafina zbiera się również w łoju skórnym, tak więc występuje w dużym stężeniu w mieszkach włosowych oraz włosach i skórze skłonnej do przetłuszczania. Nie ma dowodów na to, że terbinafina przenika do płytki paznokcia w ciągu pierwszych tygodni leczenia. Terbinafina jest szybko metabolizowana przez 7 izoenzymów CYP, głównie przez CYP2C9, CYP1A2, CYP3A4, CYP2C8 oraz CYP2C19. W wyniku biotransformacji powstają nieaktywne metabolity, które są wydalane w przeważającym stopniu z moczem. T_0,5 w fazie eliminacji wynosi 17 h.

Leczenie zakażeń grzybiczych skóry spowodowanych przez dermatofity wrażliwe na terbinafinę, takich jak grzybica tułowia (Tinea corporis), grzybica pachwin (Tinea cruris) oraz grzybica stóp (Tinea pedis), gdy leczenie doustne jest wskazane ze względu na umiejscowienie, ciężkość lub rozległość zakażenia. Leczenie grzybicy paznokci powodowanej przez dermatofity wrażliwe na terbinafinę. Należy uwzględnić oficjalne wytyczne w sprawie właściwego stosowania i przepisywania leków przeciwgrzybicznych.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min). Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

Badania toksycznego działania na płód i badania płodności przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały działań niepożądanych. Ze względu na to, że doświadczenie kliniczne dotyczące kobiet w ciąży jest bardzo ograniczone, nie należy stosować terbinafiny w tabletkach w okresie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga leczenia terbinafiną w postaci doustnej i potencjalne korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Terbinafina przenika do mleka kobiecego; matki karmiące piersią nie powinny stosować terbinafiny podczas karmienia piersią. Badania toksycznego działania na płód i badania płodności przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały działań niepożądanych.

Doustnie. Dorośli: 250 mg raz na dobę. Czas trwania leczenia uzależniony jest od wskazań i ciężkości zakażenia. Grzybica skóry: grzybica stóp (typ międzypalcowy, podeszwowy/mokasynowy): 2-6 tyg; grzybica tułowia: 2-4 tyg; grzybica pachwin: 2-4 tyg. Grzybica paznokci: leczenia trwa zazwyczaj od 6 tyg. do 3 mies. W przypadku grzybicy paznokci dłoni zazwyczaj wystarczające jest 6-tyg. leczenie. W przypadku grzybicy paznokci stóp, wystarczające jest zazwyczaj 12-tyg. leczenie, chociaż u niektórych pacjentów wolny wzrost paznokci może wymagać dłuższego leczenia (6 mies. lub dłużej). Całkowity zanik objawów podmiotowych i przedmiotowych zakażenia może nastąpić dopiero po wielu miesiącach od zakończenia leczenia. Odpowiada to czasowi potrzebnemu, aby mogły odrosnąć w pełni zdrowe paznokcie. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowania dawek u  pacjentów w podeszłym wieku. W przypadku przepisywania terbinafiny w postaci tabletek pacjentom w tej grupie wiekowej, należy wziąć pod uwagę występujące wcześniej zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Stosowanie terbinafiny w tabletkach nie zostało odpowiednio przebadane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i dlatego nie zaleca się jej stosowania w tej grupie pacjentów. Terbinafina w tabletkach nie jest zalecana u pacjentów z przewlekłą lub czynną chorobą wątroby. Istnieje ograniczone doświadczenie z doustnym podawaniem terbinafiny u dzieci i młodzieży (poniżej 18 lat), dlatego jej stosowanie nie jest zalecane. Sposób podania. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą, niezależnie od posiłku. Tabletki mogą być dzielone na połowy.

Nie zaleca się stosowania terbinafiny w postaci tabletek u pacjentów z przewlekłą lub czynną chorobą wątroby. Przed przepisaniem terbinafiny w postaci tabletek, należy przeprowadzić badania czynności wątroby. Działanie toksyczne na wątrobę może wystąpić u pacjentów z istniejącą uprzednio chorobą wątroby, jak również u pacjentów, u których ona nie występowała, dlatego też zalecane jest okresowe (po 4-6 tygodniach po zakończeniu leczenia) monitorowanie badań czynności wątroby. W przypadku zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych, należy natychmiast przerwać stosowanie terbinafiny. U pacjentów leczonych terbinafiną w tabletkach, bardzo rzadko zgłaszano ciężką niewydolność wątroby (niekiedy zakończoną zgonem lub wymagającą przeszczepu wątroby). W większości przypadków ciężkiej niewydolności wątroby występowały inne ciężkie zaburzenia ogólnoustrojowe, a związek przyczynowo-skutkowy ze stosowaniem terbinafiny w postaci tabletek nie został ustalony. Pacjentów, którym przepisano terbinafinę w tabletkach, należy ostrzec, aby natychmiast zgłaszali, jeśli wystąpią jakiekolwiek następujące objawy przedmiotowe i podmiotowe: utrzymujące się nudności niewyjaśnionego pochodzenia, zmniejszenie apetytu, zmęczenie, wymioty, bóle w górnej części brzucha lub żółtaczka, ciemne zabarwienie moczu lub jasne zabarwienie stolca. Pacjenci z takimi objawami powinni przerwać doustne stosowanie terbinafiny, a czynność wątroby pacjenta powinna być niezwłocznie skontrolowana. U pacjentów stosujących terbinafinę w postaci tabletek, bardzo rzadko zgłaszano ciężkie reakcje skórne (jak zespół Stevensa-Johnsona, martwicę toksyczno-rozpływną naskórka). W przypadku wystąpienia postępującej wysypki skórnej, należy przerwać stosowanie terbinafiny w postaci tabletek. U pacjentów leczonych terbinafiną w postaci tabletek, bardzo rzadko zgłaszano przypadki zaburzeń krwi (neutropenii, agranulocytozy, trombocytopenii, pantocytopenii). W przypadku wystąpienia jakiejkolwiek nieprawidłowości w składzie krwi pacjentów leczonych terbinafiną w postaci tabletek, należy ocenić przyczynę tej nieprawidłowości i rozważyć zmianę leczenia, w tym przerwanie stosowania terbinafiny w postaci tabletek. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (CCr poniżej 50 ml/min lub stężenie kreatyniny w surowicy powyżej 300 μmol/l), z uwagi na brak wystarczających danych dotyczących stosowania terbinafiny w postaci tabletek nie zaleca się stosowania tego preparatu. Terbinafinę należy ostrożnie stosować u pacjentów z uprzednio istniejącą łuszczycą lub toczniem rumieniowatym, ponieważ odnotowano bardzo rzadkie przypadki tocznia rumieniowatego. Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w tabletce, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Mogą wystąpić wymienione poniżej działania niepożądane:

Należy powstrzymać się od zażywania tabletek i natychmiast skontaktować się z lekarzem w
przypadku
• objawów obrzęku naczynioruchowego/anafilaksji, takich jak:
  - obrzmiała twarz, język lub gardło
  - trudności w przełykaniu
  - pokrzywka
  - trudności w oddychaniu
  - uczucia omdlenia
• reakcji skórnych , jak bąble skórne, pęcherzyki lub postępująca wysypka
• nieprawidłowa czynność wątroby, których objawy obejmują pożółknięcie skóry, swędzenie,
  nieuzasadnione i stałe nudności (uczucie mdłości), uczucie zmęczenia, wymioty, ciemny odcień
  moczu, jasne stolce i bóle brzuszne.

Bardzo częste działania niepożądane (może dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):
- Bóle stawowe (artralgia) bóle mięśniowe (mialgia) , które mogą wystąpić łącznie z
  alergicznymi wysypkami skóry
- Wysypka, zaczerwienienia skórne ze swędzeniem i pokrzywką (urticaria).Jeśli pojawi się
  postępująca wysypka skórna, leczenie musi zostać przerwane.

Częste działania niepożądane (może dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób):
- Ból głowy.
- Utrata apetytu
- Ból brzucha, uczucie pełności w żołądku, biegunka, niestrawność ( dyspepsja), mdłości
  (nudności).
- Wzrost poziomu enzymów wątrobowych.

Niezbyt częste działania (może dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 osób):
- Utrata lub zmniejszenie poczucia smaku (ageusia, dysgeusia), dolegliwości te ustępują powoli
  po zaprzestaniu przyjmowania leku. W bardzo rzadkich wypadkach zgłaszano długotrwałe
  zaburzenia smaku, czasem prowadzące do zmniejszenia ilości spożywanych posiłków i
  znacznego zmniejszenia masy ciała.

Rzadkie (może dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 osób):
- Wystepowanie reakcji alergicznych ( w tym anafilaksji).
- Uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), niedoczulica (hipestezja), zawroty głowy
- Zaburzenia czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby (hepatitis) i żółtaczka (zażółcenie
  skóry i oczu).
- Zmęczenie, złe samopoczucie.

Bardzo rzadkie (może dotyczyć nie więcej niż 1 na 10000 osób):
- Zmniejszenie liczby różnych rodzajów komórek krwi, co może prowadzić do zwiększenia
  ryzyka ciężkich zakażeń, krwawienia lub też może prowadzić do skrócenia oddechu i uczucia
  zmęczenia (agranulocytoza, neutropenia, małopłytkowość, pancytopenia).
- Stan, który może powodować szeroką gamę różnych objawów, takich jak bóle stawów,
  problemy z nerkami, wysypkę i gorączkę (układowy toczeń rumieniowaty).
- Niepokój, depresja
- Zespół Stevensa-Johnsona (ciężka choroba z objawami obejmującymi występowanie pęcherzy
  na skórze, w jamie ustnej, oczach i na narządach płciowych),
- Łysienie.
- Toksyczna nekroliza naskórka (ciężka choroba z objawami obejmującymi występowanie
  pęcherzy i spełzanie skóry).
- Nieprawidłowości menstruacyjne takie jak nieprawidłowe krwawienie menstruacyjne, które
  może pojawiać się między miesiączkami i nieregularność cyklu mentruacyjnego.
- Zawroty głowy.
- Ciężkie reakcje alergiczne, które powodują obrzmienie twarzy i gardła (obrzęk
  naczynioruchowy).
- Zwiększona wrażliwość skóry na słońce.
- Wystąpienie łuszczycy lub zaostrzenie łuszczycy.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309,
e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Klirens osoczowy terbinafiny może być zwiększany przez leki, które pobudzają metabolizm (jak ryfampicyna) i zmniejszany przez leki, które hamują cytochrom P450 (jak cymetydyna). Jeżeli zachodzi konieczność jednoczesnego stosowania terbinafiny z tymi lekami, konieczne może być dostosowanie dawki terbinafiny. Cymetydyna zmniejszała klirens terbinafiny o 33%. Flukonazol powodował zwiększenie wartości C_max i AUC terbinafiny odpowiednio o 52% i 69%, w wyniku zahamowania aktywności enzymów zarówno CYP2C9 jak i CYP3A4. Podobne zwiększenie wartości C_max i AUC może wystąpić po podaniu terbinafiny jednocześnie z innymi lekami hamującymi zarówno CYP2C9 jak i CYP3A4, takimi jak: ketokonazol i amiodaron. Ryfampicyna zwiększała klirens terbinafiny o 100%. Wyniki uzyskane w badaniach in vitro oraz w badaniach na zdrowych ochotnikach świadczą, że terbinafina może nieznacznie zmniejszyć lub zwiększyć klirens większości leków metabolizowanych przez układ cytochromu P 450 (np. terfenadyny, triazolamu lub doustnych środków antykoncepcyjnych) z wyjątkiem leków metabolizowanych przez CYP2D6. Terbinafina nie wpływa na klirens antypiryny ani digoksyny. U pacjentek przyjmujących terbinafinę jednocześnie z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi zgłaszano przypadki zaburzeń miesiączkowania, takie jak: krwawienia międzymiesiączkowe i nieregularne cykle miesiączkowe, jednakże częstość występowania tych zaburzeń pozostaje w granicach częstości ich występowania u pacjentek przyjmujących jedynie doustne środki antykoncepcyjne. Terbinafina zmniejszała klirens dożylnie podawanej kofeiny o 19%. Badania in vitro i in vivo wykazały, że terbinafina hamuje metabolizm leków, które są metabolizowane z udziałem CYP2D6. Wyniki tych badań mogą mieć znaczenie kliniczne w przypadku jednoczesnego stosowania leków, które są metabolizowane głównie przez ten enzym, takich jak niektóre leki z następujących grup leków: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki blokujące receptory beta-adrenergiczne, leki selektywnie blokujące wychwyt zwrotny serotoniny (SSRI), leki przeciwarytmiczne (w tym grupy 1A, 1B i 1C) oraz inhibitory monoaminooksydazy (MAO) typu B, szczególnie jeśli charakteryzują się wąskim indeksem terapeutycznym. Terbinafina zmniejszała klirens dezypraminy o 82%. Terbinafina zwiększała klirens cyklosporyny o 15%.

Vitama S.A.
ul. Bonifraterska 17
00-203 Warszawa
22-332-59-17
[email protected]