Tramadol Krka 50 mg/ml roztwór do wstrzykiwań i (lub) infuzji

1 ml roztworu do wstrzykiwań/infuzji zawiera 50 chlorowodorku tramadolu. Preparat zawiera sód.

Opioidowy lek przeciwbólowy o działaniu ośrodkowym. Czysty nieselektywnie działający agonista receptorów opioidowych mi, delta i kappa, ze szczególnym powinowactwem do receptora mi. Inne mechanizmy działania przeciwbólowego to hamowanie neuronalnego wychwytu zwrotnego noradrenaliny oraz nasilenie uwalniania serotoniny. Tramadol działa również przeciwkaszlowo. W przeciwieństwie do morfiny tramadol w szerokim zakresie dawkowania nie hamuje czynności układu oddechowego, ma również mniejszy wpływ na motorykę układu pokarmowego i na układ krążenia. Siła działania tramadolu jest określana na 1/10 do 1/6 siły morfiny. Tramadol przenika przez barierę krew-mózg. Jest metabolizowany głównie w procesie N- i O-demetylacji oraz sprzęgania pochodnych O-demetylowanych z kwasem glukuronowym. Jedynie O-demetylotramadol jest aktywny farmakologicznie. T_0,5 wynosi około 6 h. Tramadol i jego metabolity są prawie całkowicie wydalane z moczem. U pacjentów powyżej 75 lat oraz w niewydolności nerek lub wątroby okres półtrwania może ulec wydłużeniu.

Leczenie bólu od umiarkowanego do silnego.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, lekami przeciwbólowymi, opioidami lub lekami psychotropowymi. Pacjenci przyjmujący inhibitory MAO lub którzy zażyli je w ciągu ostatnich 14 dni. Pacjenci z padaczką nieodpowiednio kontrolowaną lekami. Do stosowania w leczeniu uzależnienia od opioidów.

Leku nie należy stosować u kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią. Tramadol przenika przez barierę łożyska. Podawany w okresie przed- i okołoporodowym nie zaburza czynności skurczowej macicy. U noworodków może wywołać zmiany częstości oddechów, które zwykle nie mają znaczenia klinicznego. Długotrwałe stosowanie w czasie ciąży może wywołać u noworodka objawy z odstawienia. U kobiet karmiących piersią około 0,1% dawki tramadolu przyjętej przez matkę przenika do mleka. W okresie bezpośrednio po porodzie, przyjęte przez matkę doustne dawki dobowe wynoszące do 400 mg, odpowiadają średniej ilości tramadolu przyjętej przez karmionego piersią noworodka, co jest równe 3% dawki skorygowanej względem masy ciała matki - nie należy stosować tramadolu w okresie karmienia piersią albo przerwać karmienie piersią podczas leczenia tramadolem. W przypadku podania pojedynczej dawki tramadolu przerywanie karmienia piersią nie jest na ogół konieczne. Dane uzyskane po wprowadzeniu leku nie wskazują na wpływ tramadolu na płodność. Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu tramadolu na płodność.

Domięśniowo, dożylnie, podskórnie lub w infuzji dożylnej. Przed rozpoczęciem leczenia tramadolem należy uzgodnić z pacjentem strategię leczenia, w tym czas i cele leczenia, a także plan zakończenia leczenia, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia bólu. Podczas leczenia lekarz powinien często kontaktować się z pacjentem, aby ocenić celowość kontynuowania leczenia, rozważyć jego przerwanie i dostosowanie dawek w razie konieczności. Jeśli nie jest już konieczne leczenie pacjenta tramadolem, może być wskazane stopniowe zmniejszanie dawki, aby zapobiec objawom odstawienia. Jeśli nie udaje się odpowiednio utrzymywać bólu pod kontrolą, należy rozważyć możliwość wystąpienia hiperalgezji, tolerancji i progresji choroby podstawowej. Dawkę należy dostosować do nasilenia bólu i indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie. Należy podawać najmniejszą dawkę skutecznie uśmierzającą ból. Poza wyjątkowymi sytuacjami klinicznymi nie należy stosować dawki >400 mg chlorowodorku tramadolu na dobę (np. ból nowotworowy lub silny ból pooperacyjny). Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i powyżej: pojedyncza dawka 50-100 mg co 4-6 h; całkowita dawka dobowa 400 mg. W przypadku niewystarczającego działania przeciwbólowego po podaniu pojedynczej dawki 50 mg chlorowodorku tramadolu w ciągu 30-60 min, można podać drugą pojedynczą dawkę 50 mg. W przypadku silnego bólu zapotrzebowanie jest prawdopodobnie wyższe, dlatego jako dawkę początkową można podać większą pojedynczą dawkę, tj. 100 mg. W zależności od bólu, działanie utrzymuje się przez 4-6 h. W przypadku leczenia ciężkiego bólu pooperacyjnego może być konieczne podawanie większych dawek w schemacie „na żądanie” w celu uzyskania działania przeciwbólowego we wczesnym okresie pooperacyjnym. Wymagania w okresie 24 h nie są na ogół wyższe niż w przypadku podawania konwencjonalnego. Dzieci w wieku >1 rż. do 11 lat: dawka pojedyncza wynosi 1-2 mg/kg mc., nie należy stosować całkowitej dawki dobowej >8 mg/kg mc. lub 400 mg chlorowodorku tramadolu. Nie stosować u dzieci w 1 rż. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w wieku do 75 lat, u których nie występują kliniczne objawy niewydolności wątroby lub nerek, zmiana dawkowania nie jest zwykle konieczna. U pacjentów >75 lat oraz u pacjentów z niewydolnością nerek i (lub) dializowanych oraz z niewydolnością wątroby eliminacja może być wydłużona; należy wydłużyć odstęp pomiędzy dawkami w zależności od potrzeb pacjenta. W stanach ciężkiej niewydolności nerek i (lub) ciężkiej niewydolności wątroby stosowanie preparatu nie jest zalecane. Okres stosowania. Preparatu nie należy podawać dłużej niż jest to konieczne. W przypadku, gdy wymagane jest długotrwałe leczenie, należy przeprowadzać staranną i regularną kontrolę (w razie konieczności z przerwami w leczeniu) w celu ustalenia, czy i w jakim stopniu, dalsze leczenie jest konieczne. Sposób podania. Roztwór należy podawać powoli, tj. 1 ml roztworu (co odpowiada 50 mg chlorowodorku tramadolu) na minutę lub rozcieńczony w roztworze do infuzji i podawany w infuzji. Roztwór może być rozcieńczany do stężeń od 0,2-5 mg/ml, wykazując stabilność przez 24 h po zmieszaniu z 4,2% roztworem wodorowęglanu sodu i roztworem Ringera oraz przez okres 5 dni po zmieszaniu z następującymi roztworami do infuzji: 0,9% roztwór chlorku sodu; 0,18% roztwór chlorku sodu i 4% glukoza (dekstroza); mleczan sodu; 5% glukoza.

Należy zachować szczególną ostrożność stosując preparat u pacjentów uzależnionych od opioidów, z urazem głowy, we wstrząsie, z zaburzeniami świadomości o nieznanej przyczynie, z zaburzeniami ośrodka oddechowego lub czynności oddechowej lub podwyższonym ciśnieniem środczaszkowym oraz u pacjentów z nadwrażliwością na opiaty. Należy zachować ostrożność u pacjentów z zahamowaną czynnością ośrodka oddechowego, jednocześnie stosujących leki hamujące czynność OUN lub w przypadku stosowania dawek większych niż zalecane, ponieważ w takich przypadkach nie można wykluczyć możliwości wystąpienia depresji oddechowej. U pacjentów leczonych tramadolem w zalecanych dawkach opisywano przypadki występowania drgawek. Ryzyko może być większe w przypadku przekroczenia maksymalnej zalecanej dawki dobowej tramadolu (400 mg). Ponadto tramadol może zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek u pacjentów przyjmujących równocześnie inne leki obniżające próg drgawkowy. Pacjenci z padaczką w wywiadzie oraz osoby podatne na występowanie drgawek powinny być leczone tramadolem tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne. U pacjentów otrzymujących tramadol w skojarzeniu z innymi lekami o działaniu serotoninergicznym lub w monoterapii, występowały przypadki zespołu serotoninowego - stanu mogącego zagrażać życiu. Jeśli jednoczesne przyjmowanie innych leków o działaniu serotoninergicznym jest klinicznie uzasadnione, zaleca się uważną obserwację pacjenta, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia i podczas zwiększania dawki. Objawy zespołu serotoninowego mogą obejmować zmiany stanu psychicznego, niestabilność autonomiczną, zaburzenia nerwowo-mięśniowe lub objawy dotyczące układu pokarmowego. Jeśli podejrzewa się występowanie zespołu serotoninowego, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub odstawienie leczenia, w zależności od stopnia nasilenia objawów. Odstawienie leków serotoninergicznych zwykle przynosi szybką poprawę. Opioidy mogą powodować zaburzenia oddychania w czasie snu, w tym centralny bezdech senny (CBS) oraz niedotlenienie podczas snu. Stosowanie opioidów zwiększa ryzyko wystąpienia CBS w sposób zależny od dawki. U pacjentów cierpiących na CBS należy rozważyć zmniejszenie całkowitej dawki opioidów. Opioidowe leki przeciwbólowe mogą czasem powodować przemijającą niewydolność nadnerczy, z koniecznością stałego kontrolowania i leczenia zastępczego glikokortykosteroidami. Objawy ostrej lub przewlekłej niewydolności nadnerczy mogą obejmować silny ból brzucha, nudności i wymioty, niskie ciśnienie krwi, znaczne zmęczenie, zmniejszony apetyt i zmniejszenie masy ciała. W wyniku wielokrotnego podawania opioidów, takich jak Tramadol Krka, może rozwinąć się tolerancja, uzależnienie fizyczne i psychiczne oraz zaburzenia wywołane używaniem opioidów (OUD). Wielokrotne stosowanie tramadolu może prowadzić do wystąpienia OUD. Większa dawka i dłuższy czas leczenia opioidami mogą zwiększać ryzyko OUD. Nadużywanie lub celowe niewłaściwe stosowanie leku może prowadzić do przedawkowania i (lub) zgonu. Ryzyko OUD jest większe u pacjentów z obecnością w wywiadzie – osobistym lub rodzinnym (rodzice lub rodzeństwo) – zaburzeń spowodowanych zażywaniem substancji (łącznie z chorobą alkoholową), u osób aktualnie palących tytoń lub u pacjentów z innymi chorobami psychicznymi w wywiadzie (np. głęboka depresja, lęk i zaburzenia osobowości). Przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia produktem leczniczym Tramadol Krka należy uzgodnić z pacjentem cele leczenia i plan zakończenia stosowania leku. Przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia należy również informować pacjenta o zagrożeniach i objawach OUD. W razie wystąpienia tych objawów, należy zalecić pacjentowi skontaktowanie się z lekarzem. Będzie konieczne stałe kontrolowanie pacjenta, w celu wykrycia objawów zaburzeń behawioralnych polegających na poszukiwaniu leków (np. zbyt wczesne prośby o uzupełnienie leków). Obejmuje to przegląd jednocześnie stosowanych opioidów i leków psychoaktywnych (takich jak benzodiazepiny). Jeśli u pacjenta wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy OUD, należy rozważyć konsultację ze specjalistą od uzależnień. Tramadol nie jest odpowiedni do terapii substytucyjnej uzależnienia od opioidów. Chociaż tramadol jest agonistą receptorów opioidowych, jednak nie znosi objawów z odstawienia morfiny. Jednoczesne stosowanie tramadolu i leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub leków podobnych, może powodować uspokojenie, depresję oddechową, śpiączkę i zgon. Ze względu na te zagrożenia, jednoczesne przepisywanie leków uspokajających powinno ograniczać się tylko do pacjentów, u których alternatywne opcje leczenia są niewystarczające. Jeśli zostanie podjęta decyzja o przepisaniu tramadolu jednocześnie z lekami uspokajającymi, należy zastosować najniższą skuteczną dawkę, a czas trwania leczenia powinien być jak najkrótszy. Należy uważnie obserwować pacjentów, czy nie występują u nich objawy przedmiotowe i podmiotowe depresji oddechowej i uspokojenia. Z tego względu zdecydowanie zaleca się poinformowanie pacjentów i ich opiekunów o występującym zagrożeniu, aby byli świadomi tych objawów. Kiedy u pacjenta nie jest już konieczne leczenie tramadolem, może być wskazane stopniowe zmniejszanie dawki w celu uniknięcia objawów odstawiennych. Tramadol jest metabolizowany z udziałem enzymu wątrobowego CYP2D6. Jeśli u pacjenta występuje niedobór lub całkowity brak tego enzymu, może nie być uzyskane odpowiednie działanie przeciwbólowe. Szacuje się, że niedobór ten może występować nawet u 7% populacji pochodzenia kaukaskiego. Jeżeli jednak pacjent ma wyjątkowo szybki metabolizm, występuje ryzyko rozwoju objawów niepożądanych związanych z toksycznością opioidów, nawet po zastosowaniu zwykle zalecanych dawek. Ogólne objawy toksyczności opioidów obejmują splątanie, senność, płytki oddech, zwężenie źrenic, nudności, wymioty, zaparcie i brak łaknienia. W ciężkich przypadkach mogą wystąpić objawy depresji krążeniowo-oddechowej, która może zagrażać życiu i bardzo rzadko zakończyć się zgonem. Szacunkowa częstość występowania osób z wyjątkowo szybkim metabolizmem w różnych populacjach: afrykańska (etiopska) – 29%, afroamerykańska – 3,4-6,5%, azjatycka 1,2-2%, kaukaska – 3,6-6,5%, grecka – 6,0%, węgierska – 1,9%, północnoeuropejska 1-2%. Pojawiły się doniesienia, że tramadol podawany po zabiegach chirurgicznych u dzieci (po usunięciu migdałków gardłowych i (lub) migdałka podniebiennego w leczeniu obturacyjnego bezdechu sennego), wykazywał rzadkie, ale zagrażające życiu działania niepożądane. Należy zachować najwyższą ostrożność podczas podawania tramadolu dzieciom w celu uśmierzenia bólu po zabiegu chirurgicznym; należy jednocześnie uważne obserwować, czy nie występują objawy toksyczności opioidów, w tym depresja oddechowa. Nie zaleca się stosowania tramadolu u dzieci, u których czynność oddechowa może być osłabiona, w tym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi chorobami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielokrotnymi urazami lub po rozległych zabiegach chirurgicznych. Czynniki te mogą powodować nasilenie objawów toksyczności opioidów. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy uznaje się go za ”wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią objawy reakcji alergicznej, takie
jak obrzęk twarzy, języka i (lub gardła), i (lub) trudności w połykaniu lub pokrzywka z
utrudnionym oddychaniem.

Najczęstsze działania niepożądane występujące podczas leczenia lekiem Tramadol Krka to nudności i
zawroty głowy, które występują u więcej niż 1 na 10 pacjentów.

Bardzo często: mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów
   Zawroty głowy, nudności.

Często: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów
   Ból głowy, senność, zmęczenie, wymioty, zaparcia, suchość jamy ustnej; nadmierna
   potliwość.

Niezbyt często: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów
   Wpływ na regulację układu sercowo-naczyniowego (palpitacje serca, przyspieszona czynność
   serca [tachykardia], zawroty głowy [niedociśnienie ortostatyczne] lub zapaść krążeniowa). Te
   działania niepożądane mogą wystąpić zwłaszcza w pozycji stojącej oraz u pacjentów po
   wysiłku fizycznym.

   Odruchy wymiotne, zaburzenia żołądkowe (np. ucisk w żołądku, wzdęcia), biegunka.

   Reakcje skórne (np. świąd, wysypka).

Rzadko: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów
   Reakcje alergiczne (np. trudności w oddychaniu [duszność], świszczący oddech, zatrzymanie
   wody w tkankach [obrzęk naczynioruchowy]) i wstrząs (nagła niewydolność krążeniowa)
   występują bardzo rzadko.

   Spowolnienie czynności serca (bradykardia).

   Zwiększenie ciśnienia krwi.

   Nieprawidłowe odczucia na skórze (takie jak mrowienie, kłucie, drętwienie), dreszcze
   (drżenie), napady padaczkowe, mimowolne skurcze mięśni, nieprawidłowa koordynacja,
   przejściowa utrata przytomności (omdlenia), zaburzenia mowy.
   Napady padaczkowe występowały głównie po zastosowaniu wysokich dawek tramadolu lub
   po jednoczesnym stosowaniu leków, które mogą wywoływać drgawki.

   Zmiany apetytu.

   Omamy, splątanie, zaburzenia snu, majaczenie, niepokój i koszmary senne.

   Zaburzenia psychiczne mogą pojawić się po leczeniu lekiem Tramadol Krka roztwór do
   wstrzykiwań/infuzji; ich intensywność i charakter może różnić się u poszczególnych
   pacjentów (w zależności od osobowości pacjenta i czasu trwania leczenia). Należą do nich
   zmiany nastroju (zwykle pobudzenie, czasami dysforia), zmiany w aktywności (zazwyczaj jest
   ona zmniejszona, niekiedy nasilona) oraz zmiany zdolności poznawczych i sprawności
   zmysłów (np. trudności w podejmowaniu decyzji, zaburzenia postrzegania).

   Lek może spowodować uzależnienie.
   Po zakończeniu leczenia mogą wystąpić reakcje związane z odstawieniem leku (patrz
   „Przerwanie przyjmowania leku Tramadol Krka roztwór do wstrzykiwań/infuzji”).

   Niewyraźne widzenie, zwężenie źrenic, rozszerzenie źrenic.
   Spowolnione oddychanie (depresja oddechowa), trudności w oddychaniu (duszność).

   W przypadku przekroczenia zalecanych dawek lub jednoczesnego podawania innych leków o
   działaniu hamującym na czynność mózgu może wystąpić spowolnienie oddychania.

   Zgłaszano przypadki zaostrzenia astmy, ale nie ustalono związku przyczynowego z substancją
   czynną tramadol.

   Osłabienie siły mięśniowej.

   Trudności lub ból przy oddawaniu moczu, zmniejszenie objętości moczu (zaburzenia
   oddawania moczu i trudności w oddawaniu moczu).

Bardzo rzadko: mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów
   Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Częstość nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych danych
   Małe stężenie cukru we krwi.
   Czkawka.
   Zespół serotoninowy, którego objawami mogą być zmiany stanu psychicznego (np.
   pobudzenie, halucynacje, śpiączka), a także inne objawy, jak gorączka, przyspieszone tętno,
   niestabilne ciśnienie krwi, mimowolne skurcze mięśni, sztywność mięśni, brak koordynacji i
   (lub) objawy ze strony przewodu pokarmowego (np. nudności, wymioty, biegunka) (patrz
   punkt 2 „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Tramadol Krka”).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie należy stosować tramadolu jednocześnie z inhibitorami MAO. U pacjentów leczonych inhibitorami MAO w ciągu 14 dni przed podaniem opioidowego leku przeciwbólowego - petydyny, zaobserwowano zagrażające życiu interakcje dotyczące OUN, układu oddechowego i układu krążenia. Jednoczesne stosowanie tramadolu z innymi lekami mającymi działanie hamujące na OUN lub z alkoholem, może nasilać jego działanie na OUN. Istnieje małe prawdopodobieństwo istotnych klinicznie interakcji w przypadku jednoczesnego lub uprzedniego podania cymetydyny (inhibitor enzymów). Jednoczesne lub uprzednie podanie karbamazepiny (induktor enzymów) może zmniejszać i skracać działanie przeciwbólowe. Jednoczesne stosowanie opioidów z lekami uspokajającymi, takimi jak benzodiazepiny, lub podobnych leków zwiększa ryzyko uspokojenia, depresji oddechowej, śpiączki i zgonu z powodu nasilonego depresyjnego działania na OUN. Dawka i czas jednoczesnego stosowania powinny być ograniczone. Jednoczesne stosowanie tramadolu i gabapentynoidów (gabapentyna i pregabalina) może powodować depresję oddechową, niedociśnienie, głęboką sedację, śpiączkę lub zgon. Tramadol może powodować drgawki oraz zwiększać ryzyko drgawek podczas jednoczesnego stosowania selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny-norepinefryny (SNRI), trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, leków przeciwpsychotycznych i innych leków obniżających próg drgawkowy (takich jak bupropion, mirtazapina, tetrahydrokannabinol). Jednoczesne stosowanie terapeutyczne tramadolu z innymi lekami o działaniu serotoninergicznym, takimi jak SSRI, SNRI, inhibitory MAO, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i mirtazapina może prowadzić do powstania zespołu serotoninowego, stanu mogącego zagrażać życiu. Należy zachować ostrożność, stosując tramadol jednocześnie z pochodnymi kumaryny (np. warfaryna) z powodu doniesień o podwyższeniu wskaźnika INR z krwotokami i wybroczynami u niektórych pacjentów. Inne substancje czynne o znanym działaniu hamującym CYP3A4, takie jak ketokonazol, rytonawir i erytromycyna mogą hamować metabolizm tramadolu (N-demetylacja) i prawdopodobnie także metabolizm czynnego metabolitu, uzyskiwanego w wyniku O-demetylacji - znaczenie kliniczne tych interakcji nie jest znane. Przed- lub pooperacyjne zastosowanie przeciwwymiotnego antagonisty receptora 5-HT3, ondansetronu, zwiększało zapotrzebowanie pacjenta na tramadol w celu zmniejszenia bólu pooperacyjnego.

Krka Polska Sp. z o.o.
ul. Równoległa 5
02-235 Warszawa
22-573-75-00
[email protected]
www.krka-polska.pl