Vitaminum B12 WZF 500 µg/ml roztwór do wstrzykiwań

Cyanocobalamin

Refundowanytylko na receptę
od: 3,51 zł do: 12,99 zł

Cena leku zależna od poziomu refundacji na recepcie.

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Vitaminum B12 WZF i w jakim celu się go stosuje

Lek Vitaminum B12 WZF zawiera cyjanokobalaminę (witaminę B12), która jest niezbędna w procesie
wzrostu organizmu. Wpływa na tworzenie komórek krwi oraz na prawidłowe działanie układu
nerwowego. Niedobór witaminy B12 może być przyczyną wystąpienia niedokrwistości (anemii)
złośliwej i nieodwracalnych powikłań neurologicznych.

Lek stosuje się:
• w niedokrwistości złośliwej Addisona-Biermera (szczególny rodzaj niedokrwistości wynikający
  z braku witaminy B12);
• w innych niedokrwistościach tzw. megaloblastycznych z niedoborem witaminy B12;
  - w niedoborach witaminy B12 z następujących powodów:
  - całkowite wyłączenie z diety produktów pochodzenia zwierzęcego (ścisły wegetarianizm);
  - zahamowanie (wrodzone lub nabyte) wydzielania czynnika wewnętrznego umożliwiającego
    wchłanianie witaminy B12 (czynnika Castle’a);
  - brak czynnika Castle’a na skutek resekcji (wycięcia) żołądka;
  - przewlekłe zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka;
  - zespoły złego wchłaniania po resekcji jelita krętego, w przebiegu celiakii (choroba
    spowodowana nietolerancją glutenu), sprue tropikalnej (zwanej psylozą - schorzenie przewodu
    pokarmowego prowadzące do zaburzeń wchłaniania substancji odżywczych), choroby
    Leśniowskiego-Crohna (zapalna choroba przewodu pokarmowego);
  - wykorzystywanie witaminy B12 przez bakterie jelitowe (zespół ślepej pętli) lub pasożyty
    (zarażenie bruzdogłowcem szerokim);
• w teście Schillinga (badanie wchłaniania witaminy B12).

Skład

1 ml roztworu zawiera 100 µg lub 500 µg cyjanokobalaminy - witaminy B12. Preparat zawiera sód.

Działanie

Witamina B12 należy do witamin rozpuszczalnych w wodzie, dostarczanych w warunkach fizjologicznych głównie z pożywieniem pochodzenia zwierzęcego. Jest substancją niezbędną w procesach wzrostu organizmu, podziału komórek, hematopoezy i syntezy mieliny. Jako koenzym wielu enzymów bierze udział w syntezie puryn i pirymidyn, przyspiesza metabolizm białek, jest koenzymem transmetylacji oraz syntezy grup metylowych. Uczestniczy także w dojrzewaniu komórek nabłonkowych, ma wpływ na procesy krwiotwórcze i prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Dzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 u dorosłych wynosi 1-2 µg na dobę. Jej niedobór powoduje niedokrwistość megaloblastyczną i zmiany w nerwach obwodowych, a następnie zmiany degeneracyjne rdzenia kręgowego w tylnych sznurach i drogach korowo-rdzeniowych, zaawansowane zmiany neurologiczne mogą być nieodwracalne. Szybko wchłania się podana domięśniowo lub podskórnie, osiąga maksymalne stężenie we krwi w ciągu 1 h od podania domięśniowego. Cyjanokobalamina wiąże się z białkami osocza i kumuluje w wątrobie. W transporcie witaminy B12 do tkanek pośredniczą specyficzne białka wiążące: transkobalamina I i II. W ciągu 48 h od podania domięśniowego 100 lub 1000 mikrogramów witaminy B12 50-98% dawki leku ulega wydaleniu z moczem, większość w ciągu pierwszych 8 h od podania. Część jest wydalana z żółcią i ulega krążeniu wątrobowo-jelitowemu.

Wskazania

Niedokrwistość złośliwa Addisona-Biermera. Inne niedokrwistości megaloblastyczne z niedoboru witaminy B12. Niedobory witaminy B12 z następujących powodów: całkowite wyłączenie z diety produktów pochodzenia zwierzęcego (ścisły wegetarianizm); zahamowanie (wrodzone lub nabyte) wydzielania czynnika wewnętrznego, umożliwiającego wchłanianie witaminy B12 (czynnik Castle'a); brak czynnika Castle'a na skutek resekcji żołądka; przewlekłe atroficzne zapalenie błony śluzowej żołądka; zespoły złego wchłaniania: po resekcji jelita krętego, w przebiegu celiakii, sprue tropikalnej (psylozy), choroby Leśniowskiego - Crohna; kompetycyjne wykorzystywanie witaminy B12 przez bakterie jelitowe (zespół ślepej pętli), lub przez pasożyty (zarażenie bruzdogłowcem szerokim). Test Schillinga - badanie wchłaniania witaminy B12.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na kobalt i (lub) witaminę B12 lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie podawać dożylnie.

Ciąża i karmienie piersią

Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Cyjanokobalamina przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Jednakże nie obserwowano działań niepożądanych u dzieci podczas przyjmowania zalecanych dawek przez matki.

Dawkowanie

Domięśniowo lub głęboko podskórnie. Dorośli. Niedokrwistość złośliwa Addisona-Biermera bez objawów neurologicznych: 250-1000 µg co 2. dzień przez 1-2 tyg., następnie 250 µg raz w tyg. do uzyskania poprawy hematologicznej (dawka podtrzymująca wynosi 1000 µg raz w miesiącu). W powikłaniach neurologicznych (zwyrodnienie sznurowe rdzenia): 1000 µg co 2. dzień do uzyskania poprawy. W stanach niedoboru witaminy B12 po resekcji żołądka lub wskutek zaburzeń wchłaniania: 250-1000 µg raz w miesiącu. Dzieci. Niedokrwistość złośliwa Addisona-Biermera bez objawów neurologicznych: dzieci do 3 lat - 5-15 µg/dobę; 3-18 lat: 15-30 µg/dobę. Niedokrwistość megaloblastyczna: dzieci do 3 lat - 5-15 µg/tydzień; 3-7 lat - 15-25 µg/tydzień; 7-18 lat - 15-30 µg/tydzień. Niedokrwistość z objawami neurologicznymi: dzieci do 3 lat - 100-200 µg/tydzień; 3-7 lat - 200-500 µg/tydzień; 7-18 lat - 500-1000 µg/tydzień. Test Schillinga: po podaniu doustnym znakowanej witaminy B12 podaje się jednorazowo domięśniowo 1000 µg.

Środki ostrożności

Awitaminoza B12 utrzymująca się dłużej niż 3 mies. może doprowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia rdzenia kręgowego. Dlatego w chorobie Addisona-Biermera witaminę B12 należy stosować (zwykle raz w miesiącu) przez całe życie pacjenta. Zgłaszano przypadki wstrząsu anafilaktycznego i śmierci po pozajelitowym podaniu witaminy B12. U pacjentów z niedokrwistością złośliwą leczonych dużymi dawkami witaminy B12, w trakcie konwersji erytropoezy z megaloblastycznej na prawidłową, obserwowano wystąpienie hipokaliemii zagrażającej zatrzymaniem krążenia oraz nadpłytkowości. Niedobór witaminy B12 może maskować objawy czerwienicy prawdziwej; leczenie witaminą B12 może spowodować ujawnienie się tych objawów. Osłabienie lub brak reakcji na leczenie witaminą B12 może wynikać z takich przyczyn, jak: zakażenie, mocznica, jednoczesny niedobór żelaza lub kwasu foliowego. Cyjanokobalamina może przyspieszyć zanik nerwu wzrokowego, dlatego należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z chorobą Lebera. Przed rozpoczęciem oraz między 5. a 7. dniem leczenia wskazane jest wykonanie następujących badań laboratoryjnych: stężenie kwasu foliowego, hematokryt, retykulocyty (znaczny wzrost liczby retykulocytów jest wczesnym dowodem skuteczności leczenia) oraz stężenie witaminy B12. W przypadku długotrwałej terapii zaleca się kontrolę parametrów hematologicznych oraz stężenia witaminy B12 co 3 do 6 miesięcy. Przez pierwsze 48 h leczenia należy monitorować stężenie potasu w surowicy, ze względu na możliwość wystąpienia hipokaliemii zagrażającej zatrzymaniem krążenia. Lek zawiera 3,96 mg sodu na ampułkę 1 ml co odpowiada 0,2% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Podczas stosowania leku mogą wystąpić opisane poniżej działania niepożądane:
- przypadki wstrząsu anafilaktycznego (objawy: zaburzenie krążenia, spadek ciśnienia, obrzęk
  twarzy, warg, języka, gardła, powodujący trudności w oddychaniu lub przełykaniu, pokrzywka)
  i zgonów po pozajelitowym podaniu witaminy B12, nadwrażliwość (bardzo rzadko);
- obrzęk płuc, zastoinowa niewydolność krążenia (objawy: obrzęki ciała, zmęczenie,
  gromadzenie się płynu w jamach ciała);
- zakrzepy naczyń obwodowych;
- czerwienica prawdziwa;
- swędzenie, wysypka;
- uczucie wzdęcia, łagodna przemijająca biegunka;
- ból po wstrzyknięciu domięśniowym.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Niektóre antybiotyki, metotreksat, pirymetamina prowadzą do fałszywie ujemnych wyników oznaczania stężenia witaminy B12 w surowicy. Kolchicyna, kwas paraaminosalicylowy i spożywanie dużych ilości alkoholu przez ponad 2 tyg. zaburza wchłanianie witaminy B12. Jednoczesne przyjmowanie leków hamujących czynność szpiku (np. chloramfenikolu) może osłabiać reakcję na leczenie witaminą B12. Duże dawki kwasu foliowego stosowane długotrwale zmniejszają stężenie witaminy B12 we krwi.

Podmiot odpowiedzialny

Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański
58-563-16-00
[email protected]
www.polpharma.pl

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej
Christina_368x307_Comodex.jpg