Vitaminum B6 Teva 50 mg tabletki

1. Co to jest lek Vitaminum B6 Teva i w jakim celu się go stosuje

Lek Vitaminum B6 Teva zawiera witaminę B6 (pirydoksynę), która po przekształceniu w postać
aktywną, fosforan pirydoksalu, uczestniczy w wielu przemianach metabolicznych węglowodanów,
białek i tłuszczów. Wpływa na czynności układu nerwowego, krwiotwórczego, układu
odpornościowego, a także prawidłowe czynności skóry. Znosi zaburzenia nerwowo-mięśniowe
związane z niedoborem, w większych dawkach (do 300 mg na dobę) wykazuje działanie ośrodkowe
(uspokajające, a nawet nasenne). Łagodzi nudności i wymioty. Ułatwia przyswajanie witaminy B12,
żelaza i magnezu.
Podobnie, jak w przypadku innych witamin z grupy B zapasy pirydoksyny w organizmie są małe i
dlatego musi być ona dostarczana regularnie w pożywieniu lub w preparatach uzupełniających.
Dobowe zapotrzebowanie na witaminę B6 u dorosłego wynosi około 2 mg/dobę. Zapotrzebowanie na
witaminę B6 wzrasta u kobiet w okresie ciąży i karmienia piersią (około 3 mg/dobę) oraz u osób
nadużywających alkoholu.
Niedobór witaminy B6 często towarzyszy niedoborowi innych witamin z grupy B. Stany niedoboru
spowodowane są najczęściej niewłaściwą dietą. Niedobory obserwowano również u kobiet w ciąży, u
niemowląt, a także podczas stosowania niektórych leków.
Nieodpowiednie wykorzystywanie witaminy B6 w organizmie może być również wynikiem
wrodzonych wad metabolicznych.
Pirydoksyna wchłaniana jest głównie w jelicie czczym. Lek metabolizowany jest w wątrobie, a
wydalany głównie w moczu, w postaci metabolitów.
Podawania witaminy B6 wymagają osoby, u których stwierdza się jej niedostateczne spożycie w diecie
albo zwiększone zapotrzebowanie.

Wskazania do stosowania:
• Stany niedoboru witaminy B6;
• Schorzenia i stany wymagające podawania pirydoksyny:
- polineuropatie obwodowe (zespół charakteryzujący się osłabieniem czucia i siły mięśniowej w
  zakresie kilku nerwów);
- zapobieganie neuropatii obwodowej podczas stosowania izoniazydu;
- stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych;
- zespoły złego wchłaniania, np. w chorobach wątroby spowodowanych alkoholizmem;
- oparzenia słoneczne i pooparzeniowe zmiany barwnikowe skóry (zapobiegawczo);
- zapalenie skóry i błon śluzowych jamy ustnej (w tym owrzodzenia w jamie ustnej -akrodynia) i
  zapalenie języka;
- erytrodermie złuszczające (zmiany rumieniowe i złuszczenie skóry), łojotok,
- paradontopatie (choroby przyzębia);
- wrodzone zaburzenia metaboliczne (cystationinuria, homocystynuria - wydalanie z moczem
  aminokwasów zawierających siarkę - cystationiny i homocysteiny, hiperoksaluria - nadmierne
  wydalanie kwasu szczawiowego z moczem, acyduria ksanturenowa - wydalanie z moczem
  kwasu ksanturenowego ze zwiększonym pH moczu);
- zatrucie izoniazydem;
- zatrucie cykloseryną;

Pomocniczo:
- niedokrwistość syderoblastyczna (spowodowana nieprawidłowym wykorzystaniem
  wewnątrzkomórkowego żelaza do produkcji hemoglobiny), leukopenia (zmniejszona liczba
  krwinek białych we krwi) i agranulocytoza (brak granulocytów we krwi);
- nudności i wymioty ciężarnych;
- stany depresyjne;
- zaburzenia snu (bezsenność);
- nerwica wegetatywna (jako łagodny lek objawowy, uspokajający);
- choroba popromienna.