1. Co to jest lek Vitaminum PP 50 Polfarmex/ Vitaminum PP 200 Polfarmex i w jakim celu się go stosuje
Witamina PP należy do grupy witamin B. Uczestniczy w przenoszeniu wodoru i elektronów w procesach oddychania komórkowego, glikolizy i biosyntezy lipidów. Witamina PP odgrywa ważną rolę w przemianie węglowodanów, tłuszczów, białek, zasad purynowych i pirymidynowych oraz porfiryn, a także uczestniczy w syntezie związków wysokoenergetycznych. Łącznie z witaminą C i metioniną przyspiesza regenerację purpury wzrokowej. Pobudza czynności wątroby i trzustki, zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, wzmaga perystaltykę jelit, pełni ważną rolę w metabolizmie skóry, mięśni, obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego. Po podaniu doustnym witamina PP dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Witamina PP jest wydalana w moczu, głównie pod postacią N-metylowych pochodnych; tylko niewielka ilość wydalana jest w postaci niezmienionej.
Lek Vitaminum PP 50 Polfarmex/ Vitaminum PP 200 Polfarmex wskazany jest do stosowania: - w zapobieganiu i leczeniu stanów niedoboru witaminy PP.
Z powodu częstego współwystępowania niedoborów wielu witamin z grupy B oraz białek, równocześnie wskazane jest podawanie innych witamin z grupy B w dawkach leczniczych oraz stosowanie diety wysokobiałkowej.
Skład
1 tabl. zawiera 50 mg lub 200 mg nikotynamidu. Preparat zawiera laktozę.
Działanie
Nikotynamid (witamina PP) bierze udział w przemianie węglowodanów, tłuszczów, białek, zasad purynowych i pirymidynowych oraz porfiryn, a także w syntezie związków wysokoenergetycznych. Łącznie z witaminą C i metioniną przyspiesza regenerację purpury wzrokowej. Pobudza czynność wątroby i trzustki, zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, wzmaga perystaltykę jelit oraz pełni ważną rolę w metabolizmie skóry, mięśni i układu nerwowego. Nikotynamid dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego. Jest metabolizowany i wydalany głównie z moczem w postaci metabolitów.
Wskazania
Zapobieganie i leczenie stanów niedoboru witaminy PP (w skojarzeniu z innymi witaminami z grupy B i dietą wysokobiałkową).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ostra niewydolność wątroby. Czynna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy. Dna moczanowa.
Ciąża i karmienie piersią
W ciąży i okresie karmienia piersią stosować wyłącznie w przypadku, gdy przewidywane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub karmionego dziecka. Lek przenika do mleka matki. W dawkach zbliżonych do dziennego zapotrzebowania (ok. 20 mg) nikotynamid nie wpływa niekorzystnie na płód.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Zapobiegawczo lub przy nieznacznym niedoborze: 50 mg 1-2 razy na dobę; leczniczo: 200 mg 2-3 razy na dobę (wyjątkowo do 1 g na dobę w dawkach podzielonych). Sposób podania. Tabletki należy przyjmować po posiłku.
Środki ostrożności
Lek należy stosować ostrożnie, jeśli kiedykolwiek w przeszłości wystąpiła żółtaczka, choroby wątroby lub dróg żółciowych, choroba wrzodowa przewodu pokarmowego, dna moczanowa, a także u chorych na cukrzycę. W przypadku długotrwałego stosowania dużych dawek zalecana jest okresowa kontrola czynności wątroby, stężenia kwasu moczowego oraz stężenia glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą. Ze względu na zawartość laktozy, lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Działania niepożądane
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Lek jest zwykle dobrze tolerowany. Bardzo rzadko (u mniej niż 1 osoby na 10 000) obserwowano zaczerwienienia skóry, rumień twarzy, pokrzywkę, osutkę. Podczas stosowania dużych dawek leku (3 do 6 g na dobę) mogą wystąpić: bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, nudności, wymioty, biegunka, zwiększenie stężenia kwasu moczowego lub glukozy we krwi.
Zgłaszano przypadki uszkodzenia wątroby w trakcie długotrwałego stosowania lub stosowania dawek powyżej 3 g/dobę. Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: (22) 49 21 301, Faks: (22) 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Interakcje
W skojarzeniu z inhibitorami HMG-CoA (statyny) nasila się ryzyko miopatii.
Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).