Xalacom (0,05 mg+5 mg)/ml krople do oczu, roztwór

1 ml roztworu zawiera 0,05 mg latanoprostu i 5 mg tymololu (w postaci maleinianu). Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy.

Preparat zawiera dwie substancje czynne, które zmniejszają ciśnienie wewnątrzgałkowe w wyniku różnych mechanizmów działania. Połączone efekty obu leków powodują większe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z leczeniem każdym z nich stosowanym osobno. Latanoprost jest analogiem prostaglandyny F_2α, selektywnym prostanoidowym agonistą receptorów FP. Obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zwiększenie odpływu cieczy wodnistej - zwiększa przepływ naczyniówkowo-twardówkowy oraz zmniejsza opór odpływu przez siateczkę beleczkowania. Nie ma istotnego wpływu na wytwarzanie cieczy wodnistej oraz na barierę krew-ciecz wodnista, jak również na wewnątrzgałkowe krążenie krwi. Po podaniu do worka spojówkowego wchłania się przez rogówkę i jest hydrolizowany do aktywnego biologicznie kwasu latanoprostowego. Maksymalne stężenie leku w cieczy wodnistej występuje ok. 2 h po podaniu. T_0,5 w osoczu wynosi ok. 17 min. Po miejscowym podaniu leku, ogólnoustrojowa biodostępność kwasu latanoprostowego wynosi 45%. Kwas latanoprostowy wiąże się z białkami osocza w 87%. Metabolizm zachodzi głównie w wątrobie. Nieaktywne metabolity wydalane są głównie z moczem. Tymolol jest nieselektywnym β-adrenolitykiem, pozbawionym wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, bezpośredniego działania hamującego czynność mięśnia sercowego i nieswoistego działania stabilizującego błonę. Tymolol zmniejsza ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zmniejszenie wytwarzania cieczy wodnistej w nabłonku rzęskowym. Nie stwierdzono istotnego wpływu na przepuszczalność bariery krew-ciecz wodnista dla białek osocza. Maksymalne stężenie w cieczy wodnistej występuje po ok. 1 h po miejscowym zakropleniu leku. Część dawki przenika do krwiobiegu - maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po 10-20 min. T_0,5 w osoczu wynosi 6 h. Metabolizm zachodzi w wątrobie. Metabolity tymololu są wydalane w moczu wraz z częścią leku w postaci nie zmienionej. Istnieje tendencja do utrzymywania się 2-krotnie większych stężeń latanoprostu w cieczy wodnistej po upływie 1-4 h od podania kropli do oczu zawierających latanoprost i tymolol, w porównaniu z monoterapią.

Obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z jaskrą z otwartym kątem oraz podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, u których reakcja na miejscowo stosowane leki β-adrenolityczne lub analogi prostaglandyn jest niewystarczająca.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroby przebiegające z nadreaktywnością oskrzeli, w tym astma oskrzelowa, astma oskrzelowa w wywiadzie, ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc. Bradykardia zatokowa, zespół chorego węzła zatokowego, blok węzła zatokowo-przedsionkowego, blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst. niekontrolowany za pomocą rozrusznika serca, jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny.

Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ latanoprostu na rozmnażanie. Jeżeli preparat stosowany jest przed porodem, noworodek powinien być ściśle monitorowany w pierwszych dniach życia. β-adrenolityki oraz latanoprost i jego metabolity mogą przenikać do mleka matki. W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono, aby latanoprost lub tymolol wywierały wpływ na płodność samców i samic.

Dospojówkowo. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): 1 kropla do oka lub obydwu oczu objętych procesem chorobowym raz na dobę. W przypadku pominięcia jednej dawki, należy kontynuować leczenie podając kolejną zaplanowaną dawkę. Jeżeli stosowane są inne miejscowe leki okulistyczne, należy zachować co najmniej 5-min przerwę między ich podaniem. Jeśli podczas zakraplania preparatu stosuje się uciśnięcie kanału nosowo-łzowego lub zamknięcie powiek przez 2 min, wchłanianie ogólnoustrojowe jest zmniejszone. Może to ograniczyć ogólnoustrojowe działanie leku oraz zwiększyć jego działanie miejscowe.

Zawarty w preparacie tymolol (β-adrenolityk) może się wchłaniać do krwiobiegu i powodować działania niepożądane, podobnie jak β-adrenolityki podawane drogą ogólną, w tym reakcje związane z układem sercowo-naczyniowym i płucnym (częstość występowania jest mniejsza niż po podaniu ogólnym). Pacjenci cierpiący na choroby układu sercowo-naczyniowego (np. choroba wieńcowa, zespół Prinzmetala, niewydolność serca) oraz niedociśnienie tętnicze, leczeni β-adrenolitykami powinni być poddani krytycznej ocenie oraz należy u nich rozważyć terapię z wykorzystaniem innych substancji czynnych. Pacjenci z chorobami układu sercowo-naczyniowego powinni być monitorowani pod kątem wystąpienia objawów pogorszenia tych chorób lub reakcji niepożądanych. Z powodu negatywnego wpływu na przewodnictwo, β-adrenolityki należy podawać z ostrożnością u pacjentów z blokiem serca Ist.. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego (np. ciężka postać choroby Raynauda lub zespołu Raynauda), należy zachować odpowiednie środki ostrożności. Po podaniu do oka niektórych β-adrenolityków donoszono o występowaniu objawów ze strony układu oddechowego, w tym zgonów w wyniku nagłego skurczu oskrzeli u pacjentów z astmą. Preparat należy stosować z ostrożnością u pacjentów z łagodną i (lub) umiarkowaną postacią przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) i jedynie w przypadku, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. β-adrenolityki należy stosować ostrożnie u pacjentów narażonych na wystąpienie samoistnej hipoglikemii lub chorych na cukrzycę (szczególnie tych z nieodpowiednio kontrolowaną cukrzycą), ponieważ mogą one maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe ostrej hipoglikemii. β-adrenolityki mogą również maskować objawy nadczynności tarczycy. Nagłe przerwanie leczenia może przyczynić się do pogorszenia tej choroby. Stosowane do oka β-adrenolityki mogą powodować suchość oczu - należy ostrożnie postępować z pacjentami cierpiącymi na choroby rogówki. U pacjentów otrzymujących jednocześnie ogólnie działające β-adrenolityki, podczas stosowania tymololu może dojść do nasilenia działania zmniejszającego ciśnienie wewnątrzgałkowe lub znanych działań związanych z ogólnoustrojową blokadą receptorów β-adrenergicznych. Należy ściśle obserwować takich pacjentów. Podczas stosowania β-adrenolityków pacjenci z chorobą atopową w wywiadzie lub z ciężkimi reakcjami anafilaktycznymi wywołanymi przez różne alergeny w wywiadzie, mogą być bardziej wrażliwi na powtórną ekspozycję na alergeny oraz mogą wykazywać brak odpowiedzi na dawki adrenaliny zazwyczaj stosowane w leczeniu reakcji anafilaktycznych. W wyniku stosowania leków zmniejszających ciśnienie wewnątrzgałkowe (np. tymolol, acetazolamid) obserwowano odwarstwianie naczyniówki po zabiegach filtracji. Podawane do oka β-adrenolityki mogą blokować działanie ustrojowe β-agonistów, takich jak np. adrenalina. Należy poinformować anestezjologa, jeśli pacjent otrzymuje tymolol. Należy rozważyć stopniowe wycofanie leków β-adrenolitycznych przed większymi zabiegami chirurgicznymi. β-adrenolityki zaburzają zdolność serca do odpowiedzi na wywołane przez środki β-adrenergiczne pobudzenie, co może zwiększyć ryzyko związane ze znieczuleniem ogólnym w zabiegach chirurgicznych. Zgłaszano przypadki przedłużającego się ciężkiego niedociśnienia tętniczego w czasie znieczulenia oraz trudności we wznowieniu i utrzymaniu akcji serca. W czasie operacji działanie leków blokujących receptory β-adrenergiczne może być odwrócone poprzez podanie odpowiednich dawek agonistów receptorów adrenergicznych. Nie jest zalecane stosowanie dwóch miejscowo działających β-adrenolityków lub dwóch miejscowo działających prostaglandyn. Latanoprost może stopniowo zmieniać kolor oczu poprzez zwiększenie ilości brązowego pigmentu w tęczówce. Zmiana koloru tęczówki nie wiąże się z żadnymi objawami niepożądanymi czy zmianami patologicznymi. Pacjenci powinni być jednak regularnie badani i jeżeli dojdzie do zwiększenia pigmentacji tęczówki oraz w zależności od stanu klinicznego, można rozważyć odstawienie leku. Obecnie brak doświadczenia w zakresie stosowania latanoprostu w: jaskrze zapalnej, neowaskularnej, przewlekłej zamkniętego kąta przesączania, jaskrze z otwartym kątem przesączania u pacjentów z pseudofakią oraz jaskrze barwnikowej. Latanoprost nie działa lub działa w małym stopniu na źrenice, nie był dotychczas stosowany w ostrych atakach jaskry z zamkniętym kątem przesączania. Należy zachować ostrożność podczas podawania leku w tych stanach chorobowych do czasu uzyskania kompletnych danych. Latanoprost należy stosować ostrożnie u pacjentów, u których wystąpiło w przeszłości opryszczkowe zapalenie rogówki. Należy unikać stosowania u pacjentów z obecnie występującym opryszczkowym zapaleniem rogówki oraz u pacjentów, u których występowało w przeszłości nawracające opryszczkowe zapalenie rogówki związane ze stosowaniem analogów prostaglandyn. W trakcie leczenia latanoprostem obserwowano obrzęk plamki, w tym również jego torbielowatą postać, głównie u pacjentów z afakią, pseudofakią z przerwaną tylną torebką soczewki, jak również u pacjentów z grupy ryzyka wystąpienia obrzęku plamki. Preparat należy ostrożnie stosować u tych pacjentów. U niektórych pacjentów z miastenią lub objawami miastenii zgłaszano zwiększenie osłabienia mięśni przez maleinian tymololu (np. podwójne widzenie, opadanie powiek, uogólnione osłabienie). Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy, który może powodować punktowate zapalenie rogówki i (lub), toksyczne wrzodziejące zapalenie rogówki lub podrażnienie oka i zmieniać kolor miękkich soczewek kontaktowych. U pacjentów z zespołem suchego oka i u pacjentów ze zmianami dotyczącymi rogówki częste lub długotrwałe stosowanie preparatu wymaga ścisłego monitorowania. Chlorek benzalkoniowy może być absorbowany przez soczewki kontaktowe, przed podaniem leku należy je zdjąć. Soczewki można nałożyć ponownie po upływie 15 min od podania kropli. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności preparatu u dzieci i młodzieży.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Zwykle można stosować krople do oczu do czasu, aż działania niepożądane nie są poważne.
W przypadku wątpliwości, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Nie należy przerywać
leczenia lekiem Xalacom bez konsultacji z lekarzem.

Poniżej wymieniono znane działania niepożądane występujące po zastosowaniu leku Xalacom.
Najistotniejszym działaniem niepożądanym jest możliwość wystąpienia stopniowej, trwałej zmiany
koloru oczu. Możliwe, że Xalacom może spowodować poważne zmiany pracy serca. Należy
poinformować lekarza, jeśli pacjent zaobserwuje zmiany związane z prawidłową akcją serca lub pracą
serca oraz poinformować go o stosowaniu leku Xalacom.

Znane działania niepożądane występujące po zastosowaniu leku Xalacom:

Bardzo częste (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób):
• stopniowa zmiana koloru oczu związana ze zwiększeniem ilości brązowego pigmentu w barwnej
  części oka zwanej tęczówką. U pacjentów, u których zabarwienie tęczówki jest mieszaniną
  kolorów (takich jak niebiesko-brązowy, szaro-brązowy, żółto-brązowy czy zielono-brązowy),
  można znacznie częściej zauważyć te zmiany niż u osoby z oczami o jednolitym kolorze
  (niebieskim, szarym, zielonym lub brązowym). Zmiany koloru oczu mogą się rozwijać przez kilka
  lat. Zmiana koloru oczu może być trwała i znacznie bardziej widoczna, jeśli leczeniu lekiem
  Xalacom poddawane jest tylko jedno oko. Zmiana koloru oczu wydaje się być nieszkodliwa. Po
  przerwaniu stosowania leku Xalacom zmiana koloru oczu nie postępuje.

Częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób):
• podrażnienie oczu (w tym uczucie pieczenia, chropowatości, swędzenia, kłucia lub uczucie
  obecności ciała obcego w oku),
• ból oczu,
• ból głowy,
• przekrwienie oczu,
• zakażenie oka (zapalenie spojówek),
• zapalenie powiek,
• zapalenie lub podrażnienie powierzchni oka (rogówki),
• duże stężenie cukru we krwi (cukrzyca),
• duże stężenie cholesterolu we krwi,
• długie i grube rzęsy,
• depresja,
• nadwrażliwość na światło (światłowstręt).

Niezbyt częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób):
• niewyraźne widzenie,
• nasilone łzawienie,
• wysypka skórna,
• swędzenie (świąd).

Inne działania niepożądane
Podobnie jak inne leki stosowane do oczu, Xalacom (latanoprost z tymololem) wchłania się do
krwiobiegu. Częstość działań niepożądanych po zastosowaniu kropli do oczu jest mniejsza niż
w przypadku leków podawanych doustnie lub dożylnie.

Poniżej wymieniono działania niepożądane, które choć nie wystąpiły po stosowaniu leku Xalacom, to
wystąpiły po zastosowaniu poszczególnych składników tego leku (latanoprostu i tymololu), i dlatego
mogą również wystąpić po zastosowaniu leku Xalacom. Wśród wymienionych działań niepożądanych
są również działania obserwowane podczas stosowania leków beta-adrenolitycznych (np. tymololu)
w leczeniu chorób oczu.

Bardzo częste (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób):
• Zmiany rzęs i włosów pierwotnych (zwiększona ilość, długość, grubość i ciemnienie).

Częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób):
• Podrażnienie lub uszkodzenie powierzchni oka, suchość oczu, obrzęk powieki.

Niezbyt częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób):
• Dławica piersiowa, pogorszenie dławicy piersiowej u osób z istniejącą chorobą serca, ból w klatce
  piersiowej, nudności, wymioty.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
• Rozwinięcie się zapalenia oka spowodowanego zarażeniem wirusem opryszczki pospolitej.
• Ogólne reakcje alergiczne w tym opuchlizna pod powierzchnią skóry, mogąca wystąpić na twarzy,
  kończynach oraz mogąca utrudniać przepływ powietrza przez drogi oddechowe, powodująca
  trudności w połykaniu i oddychaniu, pokrzywka lub swędząca wysypka, miejscowa i uogólniona
  wysypka, świąd, ciężkie przypadki nagłych reakcji alergicznych zagrażających życiu.
• Małe stężenie cukru we krwi.
• Zawroty głowy, duszność.
• Trudności w zasypianiu (bezsenność), depresja, koszmary senne, utrata pamięci, halucynacje.
• Uczucie zmieszania, omamy, niepokój, dezorientacja, zdenerwowanie.
• Nagłe omdlenie albo uczucie zbliżającego się omdlenia, udar, zmniejszony dopływ krwi do
  mózgu, nasilenie się objawów miastenii (osłabienie mięśni i ból u pacjentów chorych na tę
  chorobę), uczucie mrowienia lub drętwienia i ból głowy.
• Obrzęk tylnej części oka (obrzęk plamki), tworzenie się w tęczówce miejsc wypełnionych płynem
  (torbiele tęczówki), nadwrażliwość na światło (światłowstręt), zmiany w obrębie oczodołów
  i powiek skutkujące pogłębieniem bruzdy powieki.
• Objawy podrażnienia oczu (pieczenie, kłucie, swędzenie, łzawienie, zaczerwienienie), zapalenie
  powiek, zapalenie rogówki, niewyraźne widzenie i odwarstwienie naczyniówki będące
  następstwem chirurgicznego zabiegu filtracyjnego co może spowodować zaburzenia widzenia,
  zmniejszenie czucia rogówki, nadżerka rogówki (ubytki zewnętrznej powierzchni gałki ocznej),
  opadanie powiek (powodujące, że oczy są do połowy przymknięte), podwójne widzenie.
• Ciemnienie skóry wokół oczu, nieprawidłowo skierowane rzęsy, obrzęk okolic oczu, obrzęk
  tęczówki - kolorowej części oka (zapalenie tęczówki i (lub) zapalenie błony naczyniowej oka),
  bliznowaciejące zapalenie spojówek.
• Dzwonienie w uszach (szumy uszne).
• Spowolnienie akcji serca, kołatanie serca (świadomość rytmu serca), obrzęki (nagromadzenie
  płynów), zaburzenia rytmu i częstości bicia serca, zastoinowa niewydolność serca (choroba
  objawiająca się skróconym oddechem oraz obrzękiem stóp i nóg spowodowanym
  nagromadzeniem płynów), zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie akcji serca, niewydolność serca.
• Tworzenie się tkanki dookoła nerek i innych organów wewnętrznych, zmniejszenie ciśnienia
  tętniczego, słabe krążenie krwi objawiające się drętwieniem i bladością palców u rąk i nóg, objaw
  chłodnych rąk i stóp.
• Spłycenie oddechu, skurcz dolnych dróg oddechowych (przeważnie u pacjentów z istniejącymi
  chorobami), trudności w oddychaniu, płyn w płucach (obrzęk płucny), kaszel, zatkany nos, astma,
  zaostrzenie astmy.
• Zaburzenia smaku, niestrawność, biegunka, uczucie suchości w ustach, ból brzucha.
• Utrata włosów, wysypka z biało-srebrzystymi zmianami (łuszczycopodobna) lub nasilenie
  objawów łuszczycy, wysypka skórna.
• Ból stawów, ból mięśni niewywołany wysiłkiem fizycznym, osłabienie mięśni, zmęczenie.
• Zaburzenia czynności seksualnych, zmniejszenie libido.

Bardzo rzadko u niektórych pacjentów ze znacząco zniszczonymi rogówkami (przezroczysta błona
pokrywająca przednią część gałki ocznej) w trakcie leczenia wystąpiły plamy na rogówce w wyniku
odkładania się wapnia.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi
podmiotu odpowiedzialnego.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Donoszono o paradoksalnym zwiększeniu ciśnienia wewnątrzgałkowego po jednoczesnym podaniu do oka dwu analogów prostaglandyn. Z tego powodu stosowanie dwu lub więcej prostaglandyn, analogów prostaglandyn lub pochodnych prostaglandyn nie jest zalecane. Istnieje możliwość nasilenia działania preparatu i wywołania niedociśnienia tętniczego i (lub) znacznej bradykardii podczas równoczesnego stosowania kropli do oczu z β-adrenolitykiem z doustnymi lekami blokującymi kanały wapniowe, lekami β-adrenolitycznymi, przeciwarytmicznymi (w tym amiodaronem), glikozydami naparstnicy, parasympatykomimetykami, lekami wypłukującymi katecholaminy i guanetydyną. Raportowano przypadki ogólnoustrojowej nasilonej β-blokady (np. spowolnienie akcji serca, zapaść) w trakcie jednoczesnego podawania tymololu z inhibitorami CYP2D6 (np. chinidyna, fluoksetyna, paroksetyna). Wpływ na wewnątrzgałkowe ciśnienie lub znany wpływ na ogólnoustrojową β-blokadę może być nasilony podczas stosowania preparatu u pacjentów otrzymujących doustnie leki β-adrenolityczne, dlatego nie zaleca się stosowania miejscowo dwóch lub więcej leków β-adrenolitycznych. W trakcie jednoczesnego podawania oftalmologicznych β-adrenolityków z adrenaliną (epinefryną) sporadycznie zgłaszano przypadki rozszerzenia źrenic. Podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi w wyniku nagłego odstawienia klonidyny może być nasilone podczas stosowania leków β-adrenolitycznych. Leki β-adrenolityczne mogą nasilać działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych. Mogą one maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe hipoglikemii.

Viatris Healthcare Sp. z o.o.
ul. Postępu 21B
02-676 Warszawa
[email protected]
www.viatris.pl