Xaloptic Combi (50 µg+5 mg)/ml krople do oczu, roztwór

1 ml roztworu kropli do oczu zawiera 50 µg latanoprostu i 5 mg tymololu w postaci maleinianu tymololu. Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy, jednowodny diwodorofosforan sodu oraz bezwodny fosforan disodu.

Preparat zawiera dwie substancje czynne, które zmniejszają ciśnienie wewnątrzgałkowe w wyniku różnych mechanizmów działania. Połączone efekty obu leków powodują większe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z leczeniem każdym z nich stosowanym osobno. Latanoprost jest analogiem prostaglandyny F_2α, selektywnym prostanoidowym agonistą receptorów FP. Obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zwiększenie odpływu cieczy wodnistej - zwiększa przepływ naczyniówkowo-twardówkowy oraz zmniejsza opór odpływu przez siateczkę beleczkowatą. Nie ma istotnego wpływu na wytwarzanie cieczy wodnistej oraz na barierę krew-ciecz wodnista, jak również na wewnątrzgałkowe krążenie krwi. Po podaniu do worka spojówkowego wchłania się przez rogówkę i jest hydrolizowany do aktywnego biologicznie kwasu latanoprostowego. Maksymalne stężenie leku w cieczy wodnistej występuje ok. 2 h po podaniu. T_0,5 w osoczu wynosi ok. 17 min. Po miejscowym podaniu leku, ogólnoustrojowa biodostępność kwasu latanoprostowego wynosi 45%. Kwas latanoprostowy wiąże się z białkami osocza w 87%. Metabolizm zachodzi głównie w wątrobie. Nieaktywne metabolity wydalane są głównie z moczem. Tymolol jest nieselektywnym β-adrenolitykiem, pozbawionym wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, bezpośredniego działania hamującego czynność mięśnia sercowego i nieswoistego działania stabilizującego błonę. Tymolol zmniejsza ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zmniejszenie wytwarzania cieczy wodnistej w nabłonku rzęskowym. Nie stwierdzono istotnego wpływu na przepuszczalność bariery krew-ciecz wodnista dla białek osocza. Maksymalne stężenie w cieczy wodnistej występuje po ok. 1 h po miejscowym zakropleniu leku. Część dawki przenika do krwiobiegu - maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po 10-20 min. T_0,5 w osoczu wynosi 6 h. Metabolizm zachodzi w wątrobie. Metabolity tymololu są wydalane w moczu wraz z częścią leku w postaci nie zmienionej. Istnieje tendencja do utrzymywania się 2-krotnie większych stężeń latanoprostu w cieczy wodnistej po upływie 1-4 h od podania kropli do oczu zawierających latanoprost i tymolol, w porównaniu z monoterapią.

Zmniejszenie podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z jaskrą otwartego kąta oraz z nadciśnieniem wewnątrzgałkowym, u których jest niedostateczna odpowiedź na leczenie β-adrenolitykami lub analogami prostaglandyn.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadreaktywność oskrzeli, w tym astma oskrzelowa występująca obecnie lub w wywiadzie, ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc. Bradykardia zatokowa, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst. niekontrolowany przy pomocy rozrusznika serca, jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny.

Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią. Badania prowadzone na zwierzętach nie ujawniły wpływu latanoprostu lub tymololu na płodność samic lub samców.

Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): 1 kropla podawana do chorego oka (oczu) 1 raz na dobę. W przypadku pominięcia dawki, leczenie należy kontynuować podając następną zaplanowaną dawkę. Nie należy przekraczać dawki 1 kropli do chorego oka (oczu) 1 raz na dobę. Szczególne grupy pacjentów. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania u dzieci i młodzieży nie zostały ustalone. Sposób podania. Po zakropleniu zaleca się uciśnięcie kanału nosowo-łzowego lub zamknięcie powieki na 2 min.; może to spowodować zmniejszenie działań niepożądanych ogólnoustrojowych oraz zwięszenie aktywności miejscowej. Jeżeli pacjent stosuje więcej niż jeden lek do oczu, to każdy z tych leków należy podawać z zachowaniem co najmniej 5-minutowej przerwy. Przed podaniem kropli do oczu należy zdjąć soczewki kontaktowe; można je ponownie założyć po 15 min.

U pacjentów z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi (np. chorobą niedokrwienną serca, dławicą Prinzmetala i niewydolnością serca) oraz niedociśnieniem należy krytycznie ocenić możliwość leczenia β-adrenolitykami oraz rozważyć stosowanie innych substancji czynnych. Pacjentów z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi należy obserwować pod kątem pogorszenia tych zaburzeń i nasilenia działań niepożądanych. Ze względu na negatywny wpływ na czas przewodzenia, β-adrenolityki należy stosować ostrożnie u pacjentów z blokiem serca Ist.. Po zastosowaniu tymololu donoszono o występowaniu objawów ze strony serca i rzadko zgonu w wyniku niewydolności serca. Zachować ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego (np. ciężka postać choroby Raynauda lub zespołu Raynauda). Po zastosowaniu niektórych β-adrenolityków do oka donoszono o występowaniu objawów ze strony układu oddechowego, w tym zgonów w wyniku nagłego skurczu oskrzeli u pacjentów z astmą. U pacjentów z łagodną do umiarkowanej przewlekłą obturacyjną choroba płuc preparat stosować ostrożnie i tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. β-adrenolityki mogą maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe hipoglikemii - należy zachować ostrożność u pacjentów narażonych na wystąpienie samoistnej hipoglikemii i u pacjentów z chwiejną cukrzycą. β-adrenolityki mogą maskować objawy nadczynności tarczycy. β-adrenolityki mogą powodować suchość oczu - preparat stosować bardzo ostrożnie u pacjentów z chorobami rogówki. Stosowanie preparatu jednocześnie z innym ogólnoustrojowym β-adrenolitykiem może prowadzić do nasilenia działania zmniejszającego ciśnienie wewnątrzgałkowe lub znanych działań związanych z ogólnoustrojową blokadą receptorów β-adrenergicznych - u tych pacjentów należy ściśle obserwować odpowiedź na leczenie. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania dwóch miejscowo działających β-adrenolityków lub dwóch miejscowo działających prostaglandyn. W trakcie leczenia β-adrenolitykami pacjenci z chorobą atopową w wywiadzie lub ciężkimi reakcjami anafilaktycznymi wywołanymi przez różne alergeny w wywiadzie mogą być bardziej wrażliwi na powtarzające się prowokacje tymi alergenami oraz mogą wykazywać brak odpowiedzi na dawki adrenaliny stosowane w leczeniu reakcji anafilaktycznych. Podczas stosowania środków hamujących wytwarzanie cieczy wodnistej (np. tymolol, acetazolamid) po zabiegach filtracyjnych opisywano przypadki odwarstwienia naczyniówki. Preparaty β-adrenolityczne podawane do oka mogą hamować ogólnoustrojowe działanie β-agonistów np. adrenaliny - przed zabiegiem chirurgicznym należy poinformować anestezjologa, że pacjent stosuje tymolol. Nie jest zalecane stosowanie dwóch miejscowo działających beta-adrenolityków lub dwóch miejscowo działających prostaglandyn. W trakcie leczenia może nastąpić zmiana pigmentacji tęczówki; leczenie można kontynuować, jednak pacjenci powinni być regularnie badani i jeśli wymaga tego stan kliniczny leczenie należy przerwać. Ze względu na brak udokumentowanych doświadczeń należy zachować ostrożność stosując preparat u pacjentów z jaskrą zapalną, z jaskrą neowaskularną, z jaskrą przewlekłą zamkniętego kąta, z jaską wrodzoną, z jaskrą z otwartym kątem u pacjentów z pseudofakią, z jaskrą barwnikową oraz w ostrych atakach jaskry z zamkniętym kątem. Latanoprost należy stosować ostrożnie u pacjentów, u których wystąpiło w przeszłości opryszczkowe zapalenie rogówki. Należy unikać stosowania u pacjentów z obecnie występującym opryszczkowym zapaleniem rogówki oraz u pacjentów cierpiących na nawracające opryszczkowe zapalenie rogówki związane ze stosowaniem analogów prostaglandyn. Ze względu na ryzyko wystąpienia obrzęku plamki (w tym postaci torbielowatej) należy zachować ostrożność podczas stosowania latanoprostu u pacjentów z afakią, pseudofakią z przerwaną tylną torebką soczewki lub u pacjentów z grupy ryzyka wystąpienia torbielowatej postaci obrzęku plamki. Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy, który może powodować podrażnienie oczu, objawy zespołu suchego oka lub może wpływać na film łzowy i powierzchnię rogówki - ostrożnie stosować u pacjentów z zespołem suchego oka lub z uszkodzeniami rogówki. Pacjentów leczonych długotrwale należy kontrolować. Ponadto chlorek benzalkoniowy może być absorbowany przez miękkie soczewki kontaktowe i zmieniać ich zabarwienie. Należy usunąć soczewki kontaktowe przed zakropleniem i odczekać co najmniej 15 min przed ponownym założeniem.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Zwykle można stosować krople do oczu do czasu, aż działania niepożądane nie są poważne.
W przypadku wątpliwości, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Nie należy przerywać
leczenia lekiem Xaloptic Combi bez konsultacji z lekarzem.

Poniżej wymieniono znane działania niepożądane występujące po zastosowaniu leku Xaloptic Combi.
Najistotniejszym działaniem niepożądanym jest możliwość wystąpienia stopniowej, trwałej zmiany
koloru oczu. Możliwe, że Xaloptic Combi może spowodować poważne zmiany pracy serca. Należy
poinformować lekarza, jeśli pacjent zaobserwuje zmiany związane z prawidłową akcją serca lub pracą
serca oraz poinformować go o stosowaniu tego leku.

Znane działania niepożądane występujące po zastosowaniu tego leku:

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
• stopniowa zmiana koloru oczu związana ze zwiększeniem ilości brązowego pigmentu w barwnej
  części oka zwanej tęczówką. U pacjentów, u których zabarwienie tęczówki jest mieszaniną
  kolorów (takich jak niebiesko-brązowy, szaro-brązowy, żółto-brązowy czy zielono-brązowy),
  można znacznie częściej zauważyć te zmiany niż u osoby z oczami o jednolitym kolorze
  (niebieskim, szarym, zielonym lub brązowym). Zmiany koloru oczu mogą się rozwijać przez
  kilka lat. Zmiana koloru oczu może być trwała i znacznie bardziej widoczna, jeśli leczeniu lekiem
  Xaloptic Combi poddawane jest tylko jedno oko. Zmiana koloru oczu wydaje się być
  nieszkodliwa. Po przerwaniu stosowania tego leku zmiana koloru oczu nie postępuje.

Często (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 10 pacjentów):
• podrażnienie oka (w tym uczucie pieczenia, chropowatości, swędzenia, kłucia lub uczucie
  obecności ciała obcego w oku) i ból oka.

Niezbyt często (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 100 pacjentów):
• ból głowy
• zaczerwienienie oczu, zakażenie oka (zapalenie spojówek), niewyraźne widzenie, nadmierne
  łzawienie, zapalenie powiek, podrażnienie lub przerwanie powierzchni oka
• wysypka skórna i (lub) świąd.

Inne działania niepożądane
Podobnie jak inne leki stosowane do oczu, lek Xaloptic Combi (latanoprost z tymololem) wchłania się
do krwiobiegu. Częstość działań niepożądanych po zastosowaniu kropli do oczu jest mniejsza niż
w przypadku leków podawanych doustnie lub dożylnie.
Poniżej wymieniono działania niepożądane, które choć nie wystąpiły po stosowaniu leku Xaloptic
Combi, to wystąpiły po zastosowaniu poszczególnych składników tego leku (latanoprostu i tymololu),
i dlatego mogą również wystąpić po zastosowaniu leku Xaloptic Combi. Wśród wymienionych
działań niepożądanych są również działania obserwowane podczas stosowania leków beta-
adrenolitycznych (np. tymololu) w leczeniu chorób oczu:
• zapalenie oka spowodowane wirusem opryszczki (HSV)
• ogólne reakcje alergiczne w tym opuchlizna pod powierzchnią skóry, mogąca wystąpić na
  twarzy, kończynach oraz mogąca utrudniać przepływ powietrza przez drogi oddechowe,
  powodująca trudności w połykaniu i oddychaniu, pokrzywka lub swędząca wysypka, miejscowa
  i uogólniona wysypka, świąd, ciężkie przypadki nagłych reakcji alergicznych zagrażających
  życiu
• niskie stężenie cukru we krwi
• zawroty głowy
• trudności ze snem (bezsenność), depresja, koszmary senne, utrata pamięci, halucynacja
• omdlenia, udar mózgu, zmniejszenie dopływu krwi do mózgu, nasilenie objawów miastenii
  (choroba mięśni), zaburzenia czucia (jak mrowienie, pieczenie) i ból głowy
• obrzęk tylnej części oka (obrzęk plamki), tworzenie się w tęczówce miejsc wypełnionych płynem
  (torbiele tęczówki), nadwrażliwość na światło (światłowstręt), zmiany w obrębie oczodołów
  i powiek skutkujące pogłębieniem bruzdy powieki
• objawy podrażnienia oczu (pieczenie, kłucie, swędzenie, łzawienie, zaczerwienienie), zapalenie
  powiek, zapalenie rogówki, niewyraźne widzenie i odwarstwienie naczyniówki będące
  następstwem chirurgicznego zabiegu filtracyjnego co może spowodować zaburzenia widzenia,
  zmniejszenie czucia rogówki, suchość oczu, nadżerka rogówki (ubytki zewnętrznej powierzchni
  gałki ocznej), opadanie powiek (powodujące, że oczy są do połowy przymknięte), podwójne
  widzenie
• ciemnienie skóry wokół oczu, zmiany rzęs i włosów pierwotnych (zwiększona ilość, długość,
  grubość i ciemnienie), zmiany kierunku wyrastania rzęs, obrzęk okolic oczu, obrzęk tęczówki -
  kolorowej części oka (zapalenie tęczówki i (lub) zapalenie błony naczyniowej oka),
  bliznowaciejące zapalenie spojówek
• gwizdanie i (lub) dzwonienie w uszach (szum w uszach)
• dławica piersiowa, pogorszenie istniejącej dławicy piersiowej u osób z istniejącą chorobą serca
• zwolnienie rytmu serca, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca (palpitacje), obrzęk
  (nagromadzenie płynu), zmiany rytmu serca lub przyspieszenie rytmu serca, zastoinowa
  niewydolność serca (choroba serca objawiająca się dusznością oraz obrzękiem stóp i nóg
  spowodowanym nagromadzeniem płynu), pewien rodzaj zaburzeń rytmu serca, zawał serca,
  niewydolność serca
• zmniejszone ciśnienie krwi, zmniejszenie ciśnienia tętniczego, słabe krążenie krwi objawiające
  się drętwieniem i bladością palców u rąk i nóg, objaw chłodnych rąk i stóp
• spłycenie oddechu, skurcz dolnych dróg oddechowych (przeważnie u pacjentów z istniejącymi
  chorobami), trudności w oddychaniu, kaszel, astma, zaostrzenie astmy
• nudności (niezbyt często), wymioty (niezbyt często), zaburzenia smaku, zaburzenia trawienia,
  biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, ból w nadbrzuszu
• wypadanie włosów, wysypka skórna o biało-srebrzystym wyglądzie (wysypka
  łuszczycopodobna) lub zaostrzenie łuszczycy, wysypka skórna
• ból stawów i mięśni, nie wywołany wysiłkiem fizycznym, osłabienie mięśni, zmęczenie
• zaburzenia seksualne, zmniejszony popęd płciowy.

U pacjentów z ciężkimi uszkodzeniami przezroczystej, przedniej części oka (rogówki), fosforany
mogą w bardzo rzadkich przypadkach spowodować w czasie leczenia zmętnienia rogówki z powodu
gromadzenia się wapnia.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Istnieją doniesienia o występowaniu paradoksalnych reakcji zwiększenia ciśnienia wewnątrzgałkowego po jednoczesnym podaniu do oka dwóch analogów prostaglandyn - nie zaleca się jednoczesnego stosowania dwóch lub więcej prostaglandyn, analogów lub pochodnych prostaglandyn. Podczas jednoczesnego stosowania β-adrenolityków podawanych do oka w postaci roztworu z doustnymi lekami blokującymi kanał wapniowy, preparatami β-adrenolitycznymi, preparatami przeciwarytmicznymi (w tym amiodaronem), glikozydami naparstnicy, parasympatykomimetykami, guanetydyną może dochodzić do nasilenia działania co powoduje wystąpienie niedociśnienia i (lub) znacznej bradykardii. Podczas jednoczesnego stosowania inhibitorów CYP2D6 (np. chinidyny, fluoksetyny, paroksetyny) z tymololem opisywano nasilenie ogólnoustrojowej blokady receptorów β-adrenergicznych (np. zmniejszenie częstości akcji serca, depresję). Podawany jednocześnie z innym doustnym lekiem β-adrenolitycznym, preparat może prowadzić do nasilenia działania zmniejszającego ciśnienie wewnątrzgałkowe lub znanych działań związanych z ogólnoustrojową blokadą receptorów β-adrenergicznych. Nie jest zalecane stosowanie dwóch lub więcej miejscowo działających β-adrenolityków. Notowano sporadycznie przypadki rozszerzenia źrenicy spowodowane jednoczesnym stosowaniem β-adrenolityków podawanych do oka i adrenaliny. Podwyższenie ciśnienia krwi w wyniku nagłego odstawienia klonidyny może być nasilone podczas stosowania β-adrenolityków. β-adrenolityki mogą nasilać działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych. β-adrenolityki mogą maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe hipoglikemii.

Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański
58-563-16-00
[email protected]
www.polpharma.pl