Zavicefta 2 g+0,5 g proszek do sporządzenia koncentratu roztworu do infuzji

Ceftazidime, Avibactam

tylko na receptędo zastrzeżonego stosowania
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek Zavicefta i w jakim celu się go stosuje

Co to jest lek Zavicefta
Lek Zavicefta jest antybiotykiem, który zawiera dwie substancje czynne: ceftazydym i awibaktam.
- Ceftazydym należy do grupy antybiotyków nazywanych cefalosporynami. Wykazuje on zdolność
  zabijania wielu rodzajów bakterii.
- Awibaktam blokuje działanie określonych enzymów zwanych beta-laktamazami co umożliwia
  ceftazydymowi niszczenie pewnych bakterii, których sam ceftazydym nie jest w stanie zabijać.

W jakim celu stosowany jest lek Zavicefta
Lek Zavicefta jest stosowany u osób dorosłych oraz dzieci od urodzenia i młodzieży w celu leczenia:
- Zakażeń żołądka i jelit (zakażeń w obrębie jamy brzusznej)
- Zakażeń pęcherza moczowego lub nerek określanych jako zakażenia układu moczowego
- Zakażeń płuc określanych jako zapalenie płuc
- Zakażeń powodowanych przez bakterie niewrażliwe na działanie innych antybiotyków.

Lek Zavicefta jest stosowany u dorosłych pacjentów w leczeniu zakażenia krwi związanego
z zakażeniami w obrębie jamy brzusznej, dróg moczowych albo z zapaleniem płuc.

W jaki sposób działa lek Zavicefta
Działanie leku Zavicefta polega na niszczeniu pewnych rodzajów bakterii, które mogą powodować
ciężkie zakażenia.

Skład

1 fiolka zawiera 2 g ceftazydymu w postaci ceftazydymu pięciowodnego oraz 0,5 g awibaktamu w postaci soli sodowej. Po rekonstytucji 1 ml roztworu zawiera 167,3 mg ceftazydymu oraz 41,8 mg awibaktamu. Preparat zawiera sód.

Działanie

Preparat stanowi połączenie ceftazydymu (antybiotyk β-laktamowy, cefalosporyna III generacji) z awibaktamem - niebetalaktamowym inhibitorem β-laktamazy; hamuje β-laktamazy zarówno klas A i C oraz niektórych enzymów klasy D wg klasyfikacji Amblera, w tym β-laktamazy o szerokim spektrum substratowym (ESBL), karbapenemazy serynowe KPC i OXA-48 oraz enzymy AmpC; nie hamuje enzymów klasy B (metalo-β-laktamaz) i nie jest w stanie zahamować aktywności wielu enzymów z klasy D. Patogeny wykazujące wrażliwość na lek złożony zawierający ceftazydym i awibaktam w warunkach in vitro: w powikłanych zakażeniach w obrębie jamy brzusznej: drobnoustroje Gram-ujemne - Citrobacter freundii, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa; w powikłanych zakażeniach układu moczowego: drobnoustroje Gram-ujemne - E. coli, K. pneumoniae, Proteus mirabilis, E. cloacae, P. aeruginosa; w szpitalnym zapaleniu płuc, w tym respiratorowym zapaleniu płuc: drobnoustroje Gram-ujemne - E. cloacae, E. coli, K. pneumoniae, P. mirabilis, Serratia marcescens, P. aeruginosa. Nie określono skuteczności klinicznej wobec wymienionych niżej patogenów, które są istotne dla zarejestrowanych wskazań, choć badania in vitro wskazują, że drobnoustroje te mogą być wrażliwe na lek złożony zawierający ceftazydym i awibaktam jeśli nie wystąpi oporność nabyta: drobnoustroje Gram-ujemne - Citrobacter koseri, Enterobacter aerogenes, Morganella morganii, Proteus vulgaris, Providencia rettgeri. Drobnoustroje nie wrażliwe na lek: Staphylococcus aureus (metycylinowrażliwy oraz metycylinooporny), bakterie beztlenowe, Enterococcus spp., Stenotrophomonas maltophilia, Acinetobacter spp. Wiązanie z białkami ceftazydymu jak i awibaktamu wynosi odpowiednio ok. 10% oraz 8%. Zarówno ceftazydym jak i awibaktam przenikają do warstwy śluzowej pokrywającej nabłonek dróg oddechowych (ELF) w takim samym stopniu, osiągając w nim stężenia wynoszące ok. 30% stężenia w osoczu. Profile stężenia w czasie są podobne w warstwie śluzowej (ELF) i w osoczu. Ceftazydym nie jest metabolizowany. W preparatach wątroby ludzkiej (mikrosomach i hepatocytach) nie zaobserwowano metabolizmu awibaktamu. T0,5 w fazie eliminacji zarówno ceftazydymu jak i awibaktamu po podaniu dożylnym wynosi ok. 2 h. Ceftazydym i awibaktam wydalane są w postaci niezmienionej z moczem. Mniej niż 1% ceftazydymu wydalane jest z żółcią, a mniej niż 0,25% awibaktamu wydalane jest z kałem.

Wskazania

Leczenie następujących rodzajów zakażeń u dorosłych, młodzieży i dzieci od urodzenia: powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej (cIAI); powikłane zakażenia układu moczowego (cUTI), w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek; szpitalne zapalenie płuc (HAP), w tym respiratorowe zapalenie płuc (VAP). Leczenie dorosłych pacjentów z bakteriemią wywołaną lub przypuszczalnie wywołaną jednym z powyższych zakażeń. Preparat jest również wskazany do leczenia zakażeń wywołanych tlenowymi drobnoustrojami Gram-ujemnymi u dorosłych, młodzieży i dzieci od urodzenia z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi. Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych. Nadwrażliwość na jakiekolwiek leki przeciwbakteryjne z grupy cefalosporyn. Ciężkie reakcje nadwrażliwości (np. reakcja anafilaktyczna, ciężka reakcja skórna) na jakikolwiek inny β-laktamowy lek przeciwbakteryjny (np. penicyliny, monobaktamy lub karbapenemy).

Ciąża i karmienie piersią

Lek powinien być stosowany podczas ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści leczenia przewyższają możliwe ryzyko. Ceftazydym przenika w niewielkich ilościach do mleka ludzkiego. Nie wiadomo czy awibaktam przenika do mleka kobiecego. Nie można wykluczyć istnienia zagrożenia dla noworodków/niemowląt karmionych piersią. Decyzję dotyczącą przerwania karmienia piersią lub przerwania/odstąpienia od leczenia preparatem, należy podjąć po rozważeniu korzyści wynikających dla dziecka z karmienia piersią oraz korzyści wynikających dla kobiety z leczenia preparatem. Nie są dostępne żadne dane dotyczące wyników badań u zwierząt z zastosowaniem ceftazydymu. Badania na zwierzętach nie wykazują szkodliwego wpływu awibaktamu na płodność.

Dawkowanie

Dożylnie. Stosowanie leku w leczeniu dorosłych, młodzieży i dzieci od urodzenia z zakażeniami wywołanymi przez tlenowe drobnoustroje Gram-ujemne z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi zaleca się wyłącznie po konsultacji z lekarzem posiadającym odpowiednie doświadczenie w leczeniu chorób infekcyjnych. Dorośli z CrCl >50 ml/min (na podst. wzoru Cockcrofta-Gaulta). Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej (cIAI): 2 g/0,5 g co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem w przypadku, gdy wiadomo lub podejrzewa się udział patogenów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko patogenom Gram-dodatnim, gdy wiadomo lub podejrzewa się, że mają one udział w procesie zapalnym. Powikłane zakażenia układu moczowego (cUTI), w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek: 2 g/0,5 g co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-10 dni (całkowity czas trwania leczenia może obejmować dożylne stosowanie leku, a następnie terapię doustną). Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko patogenom Gram-dodatnim, gdy wiadomo lub podejrzewa się, że mają one udział w procesie zapalnym. Szpitalne zapalenie płuc (HAP), w tym respiratorowe zapalenie płuc (VAP): 2 g/0,5 g co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 7-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko patogenom Gram-dodatnim, gdy wiadomo lub podejrzewa się, że mają one udział w procesie zapalnym. Bakteriemia wywołana lub przypuszczalnie wywołana jednym z powyższych zakażeń: 2 g/0,5 g co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, czas trwania leczenia należy ustalić w zależności od miejsca zakażenia. Zakażenia wywołane tlenowymi drobnoustrojami Gram-ujemnymi u pacjentów z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi (LTO): 2 g/0,5 g co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, czas trwania leczenia należy ustalić w zależności od ciężkości zakażenia, rodzaju patogenu oraz odpowiedzi klinicznej i mikrobiologicznej na leczenie, doświadczenie dotyczące stosowaniu leku >14 dni są ograniczone. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem w przypadku, gdy wiadomo lub podejrzewa się udział patogenów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko patogenom Gram-dodatnim, gdy wiadomo lub podejrzewa się, że mają one udział w procesie zapalnym. Młodzież i dzieci od 6 mies. do <18 lat z CrCl >50 ml/min/1,73 m2 (na podst. przyłóżkowego wzoru Schwartza). Badane dzieci od 3 do 12 mies. urodziły się w terminie (ciąża ≥37 tyg.). Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej (cIAI): 50 mg/kg mc.+12,5 mg/kg mc. (do maksymalnie 2 g+0,5 g) co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Powikłane zakażenia układu moczowego (cUTI), w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek: 50 mg/kg mc.+12,5 mg/kg mc. (do maksymalnie 2 g+0,5 g) co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni (całkowity czas trwania leczenia może obejmować dożylne stosowanie leku, a następnie terapię doustną). Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Szpitalne zapalenie płuc (HAP), w tym respiratorowe zapalenie płuc (VAP): 50 mg/kg mc.+12,5 mg/kg mc. (do maksymalnie 2 g+0,5 g) co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 7-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Zakażenia wywołane tlenowymi drobnoustrojami Gram-ujemnymi u pacjentów z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi (LTO): 50 mg/kg mc.+12,5 mg/kg mc. (do maksymalnie 2 g+0,5 g) co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, czas trwania leczenia w zależności od ciężkości zakażenia, rodzaju drobnoustroju oraz klinicznej i mikrobiologicznej odpowiedzi na leczenie, doświadczenie dotyczące stosowaniu leku >14 dni są ograniczone. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Dzieci od 3 mies. do <6 mies. z CrCl >50 ml/min/1,73 m2 (na podst. przyłóżkowego wzoru Schwartza). Doświadczenia dotyczące stosowania leku u dzieci od 3 mies. do <6 miesięcy są ograniczone. Badane dzieci od 3 do 12 mies. urodziły się w terminie (ciąża ≥37 tyg.). Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej (cIAI): 40 mg/kg mc.+10 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Powikłane zakażenia układu moczowego (cUTI), w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek: 40 mg/kg mc.+10 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni (całkowity czas trwania leczenia może obejmować dożylne stosowanie leku, a następnie terapię doustną). Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Szpitalne zapalenie płuc (HAP), w tym respiratorowe zapalenie płuc (VAP): 40 mg/kg mc.+10 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 7-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Zakażenia wywołane tlenowymi drobnoustrojami Gram-ujemnymi u pacjentów z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi (LTO): 40 mg/kg mc.+10 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, czas trwania leczenia w zależności od ciężkości zakażenia, rodzaju drobnoustroju oraz klinicznej i mikrobiologicznej odpowiedzi na leczenie, doświadczenie dotyczące stosowaniu leku >14 dni są bardzo ograniczone. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Noworodki i niemowlęta urodzone w terminie od >28 dni do <3 mies., pacjenci ze stężeniem kreatyniny w surowicy na poziomie lub poniżej górnej granicy normy dla wieku. Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej (cIAI): 30 mg/kg mc.+7,5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Powikłane zakażenia układu moczowego (cUTI), w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek: 30 mg/kg mc.+7,5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni (całkowity czas trwania leczenia może obejmować dożylne stosowanie leku, a następnie terapię doustną). Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Szpitalne zapalenie płuc (HAP), w tym respiratorowe zapalenie płuc (VAP): 30 mg/kg mc.+7,5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 7-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Zakażenia wywołane tlenowymi drobnoustrojami Gram-ujemnymi u pacjentów z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi (LTO): 30 mg/kg mc.+7,5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, czas trwania leczenia w zależności od ciężkości zakażenia, rodzaju drobnoustroju oraz klinicznej i mikrobiologicznej odpowiedzi na leczenie, doświadczenie dotyczące stosowaniu leku >14 dni są ograniczone. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Noworodki i niemowlęta urodzone w terminie - od urodzenia do ≤28 dni, pacjenci ze stężeniem kreatyniny w surowicy na poziomie lub poniżej górnej granicy normy dla wieku. Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej (cIAI): 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Powikłane zakażenia układu moczowego (cUTI), w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek: 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni (całkowity czas trwania leczenia może obejmować dożylne stosowanie leku, a następnie terapię doustną). Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Szpitalne zapalenie płuc (HAP), w tym respiratorowe zapalenie płuc (VAP): 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 7-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Zakażenia wywołane tlenowymi drobnoustrojami Gram-ujemnymi u pacjentów z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi (LTO): 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, czas trwania leczenia w zależności od ciężkości zakażenia, rodzaju drobnoustroju oraz klinicznej i mikrobiologicznej odpowiedzi na leczenie, doświadczenie dotyczące stosowaniu leku >14 dni są ograniczone. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Wcześniaki i niemowlęta urodzone przed terminem (terminem „wcześniak” określano dzieci urodzone <37 tyg. ciąży) od >44 tyg. do <53 tyg. PMA (wiek dziecka wydłużony o wiek płodowy), pacjenci ze stężeniem kreatyniny w surowicy na poziomie lub poniżej górnej granicy normy dla wieku. Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej (cIAI): 30 mg/kg mc.+7,5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Powikłane zakażenia układu moczowego (cUTI), w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek: 30 mg/kg mc.+7,5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni (całkowity czas trwania leczenia może obejmować dożylne stosowanie leku, a następnie terapię doustną). Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Szpitalne zapalenie płuc (HAP), w tym respiratorowe zapalenie płuc (VAP): 30 mg/kg mc.+7,5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 7-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Zakażenia wywołane tlenowymi drobnoustrojami Gram-ujemnymi u pacjentów z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi (LTO): 30 mg/kg mc.+7,5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, czas trwania leczenia w zależności od ciężkości zakażenia, rodzaju drobnoustroju oraz klinicznej i mikrobiologicznej odpowiedzi na leczenie, doświadczenie dotyczące stosowaniu leku >14 dni są ograniczone. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Wcześniaki i niemowlęta urodzone przed terminem (terminem „wcześniak” określano dzieci urodzone <37 tyg. ciąży) od 31 tyg. do ≤44 tyg. PMA (wiek dziecka wydłużony o wiek płodowy), pacjenci ze stężeniem kreatyniny w surowicy na poziomie lub poniżej górnej granicy normy dla wieku. Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej (cIAI): 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Powikłane zakażenia układu moczowego (cUTI), w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek: 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni (całkowity czas trwania leczenia może obejmować dożylne stosowanie leku, a następnie terapię doustną). Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Szpitalne zapalenie płuc (HAP), w tym respiratorowe zapalenie płuc (VAP): 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 7-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Zakażenia wywołane tlenowymi drobnoustrojami Gram-ujemnymi u pacjentów z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi (LTO): 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h, czas trwania leczenia w zależności od ciężkości zakażenia, rodzaju drobnoustroju oraz klinicznej i mikrobiologicznej odpowiedzi na leczenie, doświadczenie dotyczące stosowaniu leku >14 dni są ograniczone. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Wcześniaki i niemowlęta urodzone przed terminem (terminem „wcześniak” określano dzieci urodzone <37 tyg. ciąży) od 26 tyg. do <31 tyg. PMA (wiek dziecka wydłużony o wiek płodowy), pacjenci ze stężeniem kreatyniny w surowicy na poziomie lub poniżej górnej granicy normy dla wieku. Zalecenia dotyczące dawki dla pacjentów w tej grupie wiekowej są oparte wyłącznie na modelowaniu farmakokinetycznym. Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej (cIAI): 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 12 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Powikłane zakażenia układu moczowego (cUTI), w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek: 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 12 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 5-14 dni (całkowity czas trwania leczenia może obejmować dożylne stosowanie leku, a następnie terapię doustną). Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Szpitalne zapalenie płuc (HAP), w tym respiratorowe zapalenie płuc (VAP): 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 12 h, czas trwania infuzji 2 h, przez 7-14 dni. Lek należy stosować w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Zakażenia wywołane tlenowymi drobnoustrojami Gram-ujemnymi u pacjentów z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi (LTO): 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 12 h, czas trwania infuzji 2 h, czas trwania leczenia w zależności od ciężkości zakażenia, rodzaju drobnoustroju oraz klinicznej i mikrobiologicznej odpowiedzi na leczenie, doświadczenie dotyczące stosowaniu leku >14 dni są ograniczone. Lek należy stosować w skojarzeniu z metronidazolem, gdy wykryto lub podejrzewa się udział drobnoustrojów beztlenowych w procesie zapalnym oraz w skojarzeniu z lekiem przeciwbakteryjnym wykazującym aktywność przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim, gdy wykryto lub podejrzewa się ich udział w procesie zapalnym. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz u pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowywania dawki. Zaburzenia czynności nerek. Dorośli z CrCl ≤50 ml/min (na podst. wzoru Cockcrofta-Gaulta): CrCl 31-50 ml/min: 1 g/0,25 g co 8 h, czas trwania infuzji 2 h; CrCl 16-30 ml/min: 0,75 g/0,1875 mg co 12 h, czas trwania infuzji 2 h; CrCl 6-15 ml/min: 0,75 g/0,1875 mg co 24 h, czas trwania infuzji 2 h; pacjenci ze schyłkową niewydolnością nerek, w tym poddawani hemodializie: 0,75 g/0,1875 mg co 48 h, czas trwania infuzji 2 h, ceftazydym i awibaktam są usuwane podczas hemodializy, w dniach, w których pacjent poddawany jest hemodializie, lek należy podać po zakończeniu hemodializy. Młodzież i dzieci ≥2 lat z CrCl ≤50 ml/min/1,73 m2 (na podst. przyłóżkowego wzoru Schwartza) - CrCl 31-50 ml/min: od 25 mg/kg mc.+6,25 mg/kg mc. (do maksymalnie 1 g+0,25 g) co 8 h, czas trwania infuzji 2 h; CrCl 16-30 ml/min: od 18,75 mg/kg mc.+4,7 mg/kg mc. (do maksymalnie 0,75 g+0,1875 g) co 12 h, czas trwania infuzji 2 h; CrCl 6-15 ml/min: od 18,75 mg/kg mc.+4,7 mg/kg mc. (do maksymalnie 0,75 g+0,1875 g) co 24 h, czas trwania infuzji 2 h; pacjenci ze schyłkową niewydolnością nerek, w tym poddawani hemodializie: od 18,75 mg/kg mc.+4,7 mg/kg mc. (do maksymalnie 0,75 g+0,1875 g) co 48 h, czas trwania infuzji 2 h, ceftazydym i awibaktam są usuwane podczas hemodializy, w dniach, w których pacjent poddawany jest hemodializie, lek należy podać po zakończeniu hemodializy. Dzieci od 3 mies. do <2 lat. Badane dzieci od 3 do 12 mies. urodziły się w terminie (ciąża ≥37 tyg.). Zalecenia dotyczące dawkowania oparte są na modelowaniu farmakokinetycznym. CrCl 31-50 ml/min/1,73 m2 (na podst. przyłóżkowego wzoru Schwartza) - dzieci od 6 mies. do <2 lat: 25 mg/kg mc.+6,25 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h; dzieci od 3 mies. do <6 mies.: 20 mg/kg mc.+5 mg/kg mc. co 8 h, czas trwania infuzji 2 h. CrCl 16-30 ml/min/1,73 m2 (na podst. przyłóżkowego wzoru Schwartza) - dzieci od 6 mies. do <2 lat: 18,75 mg/kg mc.+4,7 mg/kg mc. co 12 h, czas trwania infuzji 2 h; dzieci od 3 mies. do <6 mies.: 15 mg/kg mc.+3,75 mg/kg mc. co 12 h, czas trwania infuzji 2 h. Brak jest wystarczających danych, aby zalecić schemat dawkowania u dzieci od 3 mies. do <2 lat z CrCl <16 ml/min/1,73 m2 oraz u dzieci od urodzenia do 3 mies. z objawami zaburzeń czynności nerek. Sposób podania. Podawać we wlewie dożylnym, o odpowiedniej objętości, trwającym 120 min.

Środki ostrożności

Reakcje nadwrażliwości. Możliwe jest występowanie ciężkich i niekiedy prowadzących do zgonu reakcji nadwrażliwości. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości, leczenie preparatem należy natychmiast przerwać i zastosować odpowiednie czynności ratunkowe. Zgłaszano przypadki reakcji nadwrażliwości, które prowadziły do zespołu Kounisa (ostrego alergicznego skurczu tętnic wieńcowych, który może spowodować zawał mięśnia sercowego). Przed rozpoczęciem leczenia należy ustalić, czy u pacjenta kiedykolwiek w przeszłości występowały ciężkie reakcje nadwrażliwości na ceftazydym, na inne cefalosporyny lub na jakiekolwiek inne beta-laktamowe leki przeciwbakteryjne. Należy zachować ostrożność, jeżeli lek złożony zawierający ceftazydym+awibaktam jest stosowany u pacjentów, u których uprzednio występowały mniej nasilone reakcje nadwrażliwości na penicyliny, monobaktamy lub karbapenemy. Biegunka wywołana przez Clostridioides difficile. Zgłaszano występowanie biegunki związanej z zakażeniem Clostridioides difficile o przebiegu od łagodnego do zagrażającego życiu. Należy wziąć pod uwagę takie rozpoznanie u pacjentów, u których wystąpi biegunka podczas lub po zastosowaniu leku. W takim przypadku należy rozważyć przerwanie leczenia ceftazydymem+awibaktamem oraz podanie odpowiedniego leczenia skierowanego przeciwko Clostridioides difficile. Nie należy stosować leków, które hamują perystaltykę jelit. Zaburzenia czynności nerek. Ceftazydym oraz awibaktam są eliminowane przez nerki; z tego względu konieczna jest redukcja dawki stosownie do stopnia zaburzenia czynności nerek. W przypadkach, gdy ceftazydym był stosowany u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek bez zmniejszania dawki zgłaszano niekiedy występowanie następstw neurologicznych, w tym drżenia, mioklonii, bezdrgawkowego stanu padaczkowego, drgawek, encefalopatii oraz śpiączki. U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek należy dokładnie kontrolować wartości szacowanego klirensu kreatyniny, ponieważ u niektórych pacjentów, szczególnie w początkowej fazie zakażenia, klirens kreatyniny szacowany na podstawie stężenia kreatyniny w surowicy może szybko ulegać zmianom. Nefrotoksyczność. Równoczesne leczenie z zastosowaniem dużych dawek cefalosporyn leków o działaniu nefrotoksycznym, takich jak aminoglikozydy lub silnie działające leki moczopędne(np. furosemid), może niekorzystnie wpływać na czynność nerek. Serokonwersja w bezpośrednim teście antyglobulinowym (test Coombsa) oraz ryzyko niedokrwistości hemolitycznej. Stosowanie leku złożonego zawierającego ceftazydym+awibaktam może powodować występowanie dodatniego wyniku bezpośredniego testu antyglobulinowego (DAGT lub testu bezpośredniego Coombsa), co może zakłócać wyniki próby krzyżowej krwi i (lub) może powodować lekozależną niedokrwistość immunohemolityczną. Pacjentów, u których wystąpiła niedokrwistość w trakcie lub po zakończeniu leczenia preparatem należy przebadać pod kątem takiej możliwości. Ograniczenie danych klinicznych. Badania skuteczności klinicznej oraz bezpieczeństwa stosowania leku zostały przeprowadzone w powikłanych zakażeniach w obrębie jamy brzusznej, powikłanych zakażeniach układu moczowego oraz szpitalnym zapaleniu płuc (w tym respiratorowym zapaleniu płuc). Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej u dorosłych. W badaniach u pacjentów z powikłanymi zakażeniami w obrębie jamy brzusznej najczęstszym rozpoznaniem (w przybliżeniu 42%) była perforacja wyrostka robaczkowego lub ropień okołowyrostkowy. W przybliżeniu 87% pacjentów uzyskało wynik ≤10 punktów wg skali APACHE a u 4% pacjentów na początku badania występowała bakteriemia. Zgony wystąpiły u 2,1% pacjentów otrzymujących ceftazydym/awibaktam w połączeniu z metronidazolem i u 1,4% pacjentów, którzy otrzymali meropenem. W podgrupie pacjentów z wyjściowym CrCl 30-50 ml/min zgony wystąpiły u 16,7% pacjentów otrzymujących ceftazydym/awibaktam w połączeniu metronidazolem i u 6,8% otrzymujących meropenem. Pacjenci z CrCl 30-50 ml/min otrzymywali zmniejszone dawki ceftazydymu/awibaktamu w stosunku do obecnie rekomendowanych w tej podgrupie pacjentów. Pacjenci z ograniczonymi opcjami leczenia. Stosowanie leku złożonego zawierającego ceftazydym/awibaktam w leczeniu pacjentów z zakażeniami wywołanymi tlenowymi drobnoustrojami Gram-ujemnymi, z ograniczonymi opcjami terapeutycznymi, jest oparte na doświadczeniu ze stosowania samego ceftazydymu oraz na ekstrapolacjach zależności farmakokinetyczno-farmakodynamicznych (PK/PD) leku złożonego zawierającego ceftazydym+awibaktam. Spektrum działania leku złożonego zawierającego ceftazydym/awibaktam. Ceftazydym wykazuje niewielką lub nie wykazuje żadnej aktywności wobec większości drobnoustrojów Gram-dodatnich i beztlenowych. W przypadku, gdy stwierdza się lub podejrzewa udział takich patogenów w procesie zapalnym należy zastosować dodatkowe leki przeciwbakteryjne. Spektrum hamującego działania awibaktamu obejmuje wiele enzymów, które inaktywują ceftazydym, w tym beta-laktamazy klasy A oraz klasy C wg klasyfikacji Amblera. Awibaktam nie hamuje enzymów klasy B (metalo-beta-laktamaz) i nie jest w stanie zahamować aktywności wielu enzymów z klasy D. Drobnoustroje niewrażliwe. Przedłużone stosowanie może skutkować nadmiernym wzrostem niewrażliwych drobnoustrojów (np. enterokoków, grzybów), co może wymagać przerwania leczenia lub zastosowania innych odpowiednich działań terapeutycznych. Dzieci i młodzież. Istnieje ryzyko przedawkowania, szczególnie u dzieci <12 mies. W związku z tym podczas obliczania objętości podawanej dawki należy zachować ostrożność. Dieta o kontrolowanej zawartości sodu. Lek zawiera ok. 146 mg sodu na fiolkę, co odpowiada 7,3% maksymalnej zalecanej przez WHO 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Maksymalna dobowa dawka tego preparatu jest równoważna 22% zalecanego przez WHO maksymalnego dziennego spożycia sodu. Lek jest uważany za bogaty w sód. Należy wziąć to pod uwagę podczas stosowania preparatu u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie. Lek może być rozcieńczany roztworami zawierającymi sód i należy to rozpatrywać w odniesieniu do całkowitej zawartości sodu ze wszystkich źródeł, które zostaną podane pacjentowi.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W związku ze stosowaniem tego leku mogą u pacjenta wystąpić następujące działania niepożądane:

Ciężkie działania niepożądane
Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeżeli pacjent zauważy obecność któregokolwiek
z poniższych działań niepożądanych – może być konieczne pilne zastosowanie odpowiedniego
leczenia:
- ciężkie reakcje alergiczne – do objawów należą nagłe obrzmienie warg, twarzy, gardła lub języka,
 ciężka wysypka lub inne ciężkie reakcje skórne, utrudnienie połykania lub oddychania, lub nagły
 ból w klatce piersiowej (który może być objawem zespołu Kounisa). Takie reakcje mogą stanowić
 zagrożenie dla życia.
- biegunka, która nasila się lub nie ustępuje albo obecność stolców z domieszką krwi lub śluzu –
 może wystąpić podczas lub po zakończeniu leczenia lekiem Zavicefta; w przypadku wystąpienia
 tego problemu nie należy przyjmować leków, które hamują lub spowalniają ruchy jelit.
W przypadku zauważenia obecności któregokolwiek spośród powyższych ciężkich działań
niepożądanych należy niezwłocznie poinformować lekarza.

Inne działania niepożądane
Należy poinformować swojego lekarza lub pielęgniarkę w przypadku zauważenia którychkolwiek
spośród następujących działań niepożądanych:

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób)
- nieprawidłowy wynik testu określanego jako “DAGT” lub “test Coombsa”. Ten test jest stosowany
  w celu wykrycia obecności przeciwciał, które są skierowane przeciwko krwinkom czerwonym.
  Może to spowodować wystąpienie niedokrwistości (która powoduje uczucie zmęczenia) i żółtaczkę
  (żółte zabarwienie skóry i oczu)

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób)
- zakażenia grzybicze, w tym grzybica jamy ustnej i pochwy
- zmiana liczby niektórych rodzajów krwinek (eozynofilów – granulocytów kwasochłonnych oraz
  trombocytów – płytek krwi) – stwierdzane w badaniach krwi
- ból głowy
- odczucie zawrotu głowy
- nudności lub wymioty
- ból brzucha
- biegunka
- zwiększenie aktywności pewnych enzymów wytwarzanych przez wątrobę – stwierdzane
  w badaniach krwi
- swędząca wysypka skórna (pokrzywka)
- świąd
- zaczerwienienie, ból lub obrzmienie w miejscu podania leku Zavicefta do żyły
- gorączka

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób)
- zwiększenie liczby pewnego rodzaju krwinek (limfocytów) – stwierdzane w badaniach krwi
- zmniejszenie liczby pewnego rodzaju krwinek (leukocytów – krwinek białych) – stwierdzane
  w badaniach krwi
- mrowienie lub drętwienie
- nieprzyjemny smak w ustach
- zwiększenie stężenia pewnych substancji we krwi (kreatyniny oraz mocznika); są to substancje,
  których stężenia wskazują na ile prawidłowo funkcjonują nerki

Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 osób)
- obrzmienie części nerki, które powoduje zaburzenie jej prawidłowej czynności

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- istotne zmniejszenie rodzaju krwinek białych odpowiedzialnych za zwalczanie zakażeń –
  wykazane w badaniach laboratoryjnych krwi
- zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość hemolityczna) – wykazana w badaniach
  laboratoryjnych krwi
- ciężka reakcja alergiczna (patrz Ciężkie działania niepożądane wymienione powyżej)
- zażółcenie białkówek oczu lub skóry
- nagłe wystąpienie ciężkiej wysypki lub pęcherzy lub złuszczenia skóry, z możliwą towarzyszącą
  wysoką gorączką lub bólami stawów (mogą one być oznakami poważniejszego zaburzenia
  zdrowotnego, takiego jak toksyczna nekroliza naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień
  wielopostaciowy lub zaburzenie znane jako reakcja polekowa z eozynofilią i objawami
  ogólnoustrojowymi (ang. Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms, DRESS)
- obrzęk podskórny, szczególnie warg oraz okolic wokół oczu
W przypadku zauważenia obecności któregokolwiek spośród powyższych działań niepożądanych
należy niezwłocznie poinformować lekarza lub pielęgniarkę.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki
zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

W warunkach in vitro, awibaktam jest substratem transporterów OAT1 oraz OAT3, co może przyczyniać się do czynnego wychwytu awibaktamu z krwi i w ten sposób wpływać na wydalanie leku z organizmu. Probenecyd (silnie działający inhibitor OAT) hamuje ten wychwyt 56-70% w warunkach in vitro i może wpływać na eliminację awibaktamu. Nie zaleca się jednoczesnego podawania awibaktamu oraz probenecydu. Awibaktam nie wykazywał w warunkach in vitro istotnego działania hamującego wobec enzymów cytochromu P450. Awibaktam oraz ceftazydym w stężeniach istotnych klinicznie nie wykazywały w warunkach in vitro działania indukującego wobec enzymów cytochromu P450 oraz nie hamują głównych transporterów nerkowych lub wątrobowych (prawdopodobieństwo wystąpienia interakcji na tle tych mechanizmów jest oceniane jako małe). Nie występuje żadna interakcja między ceftazydymem a awibaktamem, a także między lekiem złożonym zawierającym ceftazydym+awibaktam a metronidazolem. Równoczesne leczenie z zastosowaniem dużych dawek cefalosporyn oraz leków o działaniu nefrotoksycznym, takich jak aminoglikozydy lub silnie działające leki moczopędne (np. furosemid) może niekorzystnie wpływać na czynność nerek. Chloramfenikol wykazuje w warunkach in vitro działanie antagonistyczne względem ceftazydymu oraz innych cefalosporyn. Kliniczna istotność tego spostrzeżenia jest nieznana, lecz ze względu na możliwość oddziaływania antagonistycznego w warunkach in vivo należy unikać stosowania tej kombinacji leków.

Podmiot odpowiedzialny

Pfizer Polska Sp. z o.o.
ul. Żwirki i Wigury 16B
02-092 Warszawa
22-335-61-00
[email protected]
www.pfizerpro.pl

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
Christina_368x307_LineRepair.jpg