Zinkorot 25 mg Zn 2+ tabletki

1 tabl. zawiera 25 mg cynku (Zn²⁺) w postaci orotonianu dwuwodnego cynku.

Preparat cynku. Cynk jest niezbędnym pierwiastkiem śladowym, uczestniczącym w wielu układach enzymatycznych i pełniącym funkcje konstrukcyjne, katalityczne i regulacyjne w biologii komórki. Cynk odgrywa ważną rolę w czynności układu immunologicznego, integralności skóry, gojeniu ran, odczuwaniu smaku i zapachu, czynności tarczycy, procesach wzrostu i rozwoju, dojrzewaniu jąder, czynności układu nerwowego i działaniu insuliny. Wchłanianie cynku odbywa się w jelicie cienkim za pośrednictwem białek transportowych, bez nasycenia w normalnych warunkach fizjologicznych. Cynk spożywany w dużych ilościach jest również wchłaniany poprzez absorpcję zwykłą (nienasyconą) lub bierną dyfuzję. Cynk w osoczu słabo wiąże się z albuminą. Około 7% wiąże się z aminokwasami, a pozostała część tworzy ścisłe wiązania z makroglobuliną alfa 2 i innymi białkami. Większość wchłoniętego cynku jest wydalana z żółcią a następnie z kałem. Nie stwierdzono specjalnego magazynu cynku w organizmie.

Leczenie niedoboru cynku, jeśli nie da się go wyrównać zwykłym odżywianiem.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży, chyba, że korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Cynk przenika do mleka ludzkiego. Nie przeprowadzono badań wpływu cynku u kobiet karmiących piersią. Nie zaleca się stosowania leku u kobiet karmiących piersią.

Doustnie. Dorośli i młodzież (12-17 lat): zalecana dawka wynosi 12,5 do 25 mg cynku (= 1/2 - 1 tabl.) na dobę. Dzieci w wieku 6-11 lat: zalecana dawka wynosi 12,5 mg cynku (= 1/2 tabl.) na dobę. Dzieci poniżej 6 lat nie powinny przyjmować leku - dla tej grupy pacjentów bardziej właściwe może być podawanie leku w innych postaciach farmaceutycznych. Sposób podania. Tabletki należy popijać dużą ilością płynu (np. szklanką wody). Nie przyjmować bezpośrednio przed ani po posiłku.

Przy dłuższym stosowaniu należy wykonywać diagnostyczne badania laboratoryjne w celu monitorowania stężenia miedzi. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 1 tabl., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy bezzwłocznie przerwać stosowanie leku Zinkorot i szukać pomocy medycznej jeśli
wystąpią poniższe objawy:
• trudności w oddychaniu;
•  obrzęk gardła;
•  obrzęk ust, języka lub twarzy;
•  wysypka lub pokrzywka.

Bardzo rzadko: na początku leczenia, sole cynku mogą powodować bóle brzucha, nudności,
niestrawność i biegunkę. Objawy te występują częściej jeśli cynk przyjmowany jest na pusty
żołądek. Objawy ustępują szybko po zaprzestaniu stosowania leku.

W przypadku długotrwałego stosowania leku Zinkorot, lekarz zaleci badanie stężenia miedzi we krwi,
ponieważ długotrwałe stosowanie cynku obniża wchłanianie miedzi. Długotrwałe stosowanie leku
Zinkorot obniża również wchłanianie żelaza.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181 C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Środki chelatujące, np. D-penicylamina, kwas dimerkaptopropanosiarkowy (DMPS), kwas dimerkaptobursztynowy (DMSA) czy kwas etylenodiaminotetraoctowy (EDTA), mogą pogarszać wchłanianie cynku lub zwiększać jego wydalanie. Wchłanianie cynku może pogorszyć się przy jednoczesnym przyjmowaniu soli żelaza, miedzi i wapnia. Duże dawki cynku mogą zmniejszać przyswajanie miedzi. Duże dawki cynku mogą zmniejszać przyswajanie żelaza. Cynk pogarsza przyswajanie tetracyklin, ofloksacyny i innych chinolonów (np. norfloksacyny, cyprofloksacyny). Z tego powodu należy zachować co najmniej 3-h odstęp między przyjęciem cynku a wyżej wymienionych leków. Pokarmy o wysokiej zawartości fityny (np. produkty zbożowe, warzywa, orzechy) zmniejszają przyswajalność cynku. Istnieją przesłanki świadczące, że również kawa obniża przyswajalność cynku.

W
ul. Dziekońskiego 1
00-728 Warszawa