Abrea 75 mg tabletki dojelitowe

1 tabl. dojelitowa zawiera: 75 mg kwasu acetylosalicylowego. Preparat zawiera laktozę i żółcień pomarańczową (E110).

Kwas acetylosalicylowy hamuje aktywację płytek: hamuje płytkową cyklooksygenazę poprzez acetylację, co powoduje zatrzymanie syntezy tromboksanu A2, fizjologicznego czynnika aktywującego płytki krwi i odgrywającego rolę w powikłaniach miażdżycowych. Hamowanie syntezy TXA2 jest nieodwracalne, ponieważ trombocyty, które nie posiadają jąder, nie są zdolne (z powodu braku zdolności syntezy białek) do zsyntetyzowania nowej cyklooksygenazy, która została acetylowana przez kwas acetylosalicylowy. Dawki wielokrotnie podawane 20-325 mg powodują zahamowanie aktywności enzymatycznej w 30-95%. Ze względu na nieodwracalny charakter wiązania, działanie to utrzymuje się przez czas życia płytek krwi (7-10 dni). Działanie hamujące nie wyczerpuje się podczas długotrwałego leczenia, a aktywność enzymatyczna płytek krwi powraca stopniowo wraz z odnowieniem płytek w ciągu 24-48 h po przerwaniu leczenia. Kwas acetylosalicylowy wydłuża czas krwawienia średnio o około 50-100%, ale obserwuje się indywidualną zmienność. Po podaniu doustnym kwas acetylosalicylowy jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego. Głównym miejscem wchłaniania jest bliższy odcinek jelita cienkiego. Jednak znaczna część dawki jest już hydrolizowana do kwasu salicylowego w ścianie jelita podczas wchłaniania. Stopień hydrolizy zależy od szybkości wchłaniania. Po przyjęciu na czczo preparatu, C_max kwasów acetylosalicylowego i salicylowego w osoczu osiągane są, odpowiednio, po około 3,5 i 4,5 h. . Jeśli tabletki przyjmowane są z pokarmem, C_max osocza (głównie albuminami) w osoczu osiągane są około 3 h później niż po przyjęciu na czczo. Kwas acetylosalicylowy i jego główny metabolit, kwas salicylowy, są w dużym stopniu wiązane z białkami osocza (głównie albuminami) i szybko dystrybuowane do wszystkich części organizmu. Kwas salicylowy powoli przenika do płynu stawowego, przez barierę łożyska i do mleka kobiecego. Kwas acetylosalicylowy jest szybko metabolizowany do kwasu salicylowego z T_0,5 15-30 min. Kwas salicylowy i jego metabolity są wydalane głównie przez nerki.

Profilaktyka wtórna zawału mięśnia sercowego. Zapobieganie chorobom sercowo-naczyniowym u pacjentów ze stabilną dławicą piersiową. Stwierdzona w wywiadzie niestabilna dławica piersiowa, z wyjątkiem fazy ostrej. Zapobieganie niedrożności przeszczepu naczyniowego po zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG). Angioplastyka wieńcowa, z wyjątkiem fazy ostrej. Profilaktyka wtórna przemijającego napadu niedokrwiennego mózgu (TIA) i incydentów niedokrwiennych mózgowo-naczyniowych (CVA), pod warunkiem wykluczenia krwawienia śródmózgowego. Preparat nie jest zalecany w stanach nagłych. Jego stosowanie ograniczone jest do profilaktyki w leczeniu długotrwałym.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub inhibitory syntetazy prostaglandyn (np. u niektórych pacjentów z astmą może wystąpić napad astmy lub omdlenie) lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych. Czynna lub stwierdzona w wywiadzie nawracająca choroba wrzodowa i (lub) krwawienia z przewodu pokarmowego lub krwawienia innego rodzaju, jak np. krwawienie z naczyń mózgowych. Skaza krwotoczna, zaburzenia krzepnięcia jak hemofilia i trombocytopenia. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Ciężkie zaburzenia czynności niewydolność nerek. Ciężka niewydolność serca. Dawki większe niż 100 mg na dobę, podczas III trymestru ciąży. Stosowanie metotreksatu w dawce większej niż 15 mg na tydzień.

Ciąża. Małe dawki (do 100 mg na dobę): badania wskazują, że dawki do 100 mg na dobę do ograniczonego stosowania w położnictwie, co wymaga specjalnego nadzoru, wydają się bezpieczne. Dawki 100-500 mg na dobę: ze względu na brak danych zaleca się traktować dawki 100-500 mg na dobę jak dawki 500 mg na dobę i większych. Dawki 500 mg na dobę i większe: zahamowanie syntezy prostaglandyny może niekorzystnie wpływać na przebieg ciąży i (lub) rozwój zarodka i płodu. Dane wskazują na zwiększone ryzyko poronienia oraz wad rozwojowych serca i wytrzewienia po zastosowaniu inhibitorów syntezy prostaglandyny we wczesnym okresie ciąży. Bezwzględne ryzyko wad rozwojowych układu sercowo-naczyniowego zwiększyło się z poniżej 1% do 1,5%. Ryzyko to zwiększa się wraz wielkością dawki i czasem trwania leczenia. Wykazano, że podanie inhibitora syntezy prostaglandyny powodowało zwiększoną ilość strat przed- i poimplantacyjnych oraz zwiększoną śmiertelność zarodków i płodów. Podanie inhibitora syntezy prostaglandyny w okresie organogenezy, zwiększało częstość występowania różnych wad rozwojowych, a w tym dotyczących układu sercowo-naczyniowego. W czasie I i II trymestru ciąży nie należy podawać kwasu acetylosalicylowego, chyba, że jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli kwas acetylosalicylowy stosowany jest przez kobietę usiłującą zajść w ciążę albo w I i II trymestrze ciąży, dawka powinna być możliwie jak najmniejsza, a czas stosowania jak najkrótszy. Podczas III trymestru ciąży stosowanie inhibitorów syntezy prostaglandyny może narazić płód na: działanie toksyczne na serce i płuca (w tym na przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne); zaburzenia czynności nerek, które mogą postępować w kierunku niewydolności nerek z małowodziem. Stosowanie inhibitorów syntezy prostaglandyny w III trymestrze ciąży może narazić matkę i noworodka na: wydłużenie czasu krwawienia i działanie przeciwagregacyjne, co może wystąpić nawet po stosowaniu małych dawek; zahamowanie skurczów macicy, prowadzące do opóźnienia i wydłużenia porodu. Kwas acetylosalicylowy w dawkach 100 mg na dobę i większych jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży. Karmienie piersią. Niewielkie ilości salicylanów i ich metabolitów przenikają do mleka kobiecego. Ponieważ dotychczas nie zgłaszano działań niepożądanych u dziecka, krótkotrwałe stosowanie zalecanych dawek nie wymaga czasowego przerwania karmienia piersią. W przypadku stosowania długotrwałego i (lub) stosowania dużych dawek, karmienie piersią należy przerwać.

Doustnie. Dorośli. Profilaktyka wtórna zawału mięśnia sercowego: zalecana dawka wynosi 75-160 mg raz na dobę. Zapobieganie chorobom sercowo-naczyniowym u pacjentów ze stabilną dławicą piersiową: zalecana dawka wynosi 75-160 mg raz na dobę. Stwierdzona w wywiadzie niestabilna dławica piersiowa, z wyjątkiem fazy ostrej: zalecana dawka wynosi 75-160 mg raz na dobę. Zapobieganie niedrożności przeszczepu naczyniowego po zabiegu CABG: zalecana dawka wynosi 75-160 mg raz na dobę. Angioplastyka wieńcowa, z wyjątkiem fazy ostrej: zalecana dawka wynosi 75-160 mg raz na dobę. Profilaktyka wtórna przemijającego napadu niedokrwiennego mózgu (TIA) i incydentów niedokrwiennych mózgowo-naczyniowych (CVA), pod warunkiem wykluczenia krwawienia śródmózgowego: zalecana dawka wynosi 75-325 mg raz na dobę. Nie należy przekraczać dawki zaleconej przez lekarza. Dawka dobowa nie powinna być większa niż 325 mg. Podczas ustalania dawki należy uwzględnić krajowe i lokalne wytyczne. Zaleca się leczenie długotrwałe z zastosowaniem możliwie jak najmniejszej dawki. Szczególne grupy pacjentów. Kwas acetylosalicylowy należy stosować z zachowaniem ostrożności u osób w podeszłym wieku, które są bardziej podatne na występowanie działań niepożądanych. Zaleca się zwykłą dawkę dla osób dorosłych, jeśli u pacjenta nie występuje ciężka niewydolność nerek lub wątroby. Leczenie należy oceniać w regularnych odstępach czasu. Nie należy podawać kwasu acetylosalicylowego dzieciom i młodzieży w wieku poniżej 16 lat, z wyjątkiem wyraźnych zaleceń lekarza, gdy korzyści z leczenia przewyższają ryzyko. Sposób podania. Tabl. należy połykać w całości popijając wystarczającą ilością płynu (0,5 szklanki wody), co najmniej 30 min przed posiłkiem. Ze względu na otoczkę chroniącą żołądek przed podrażnieniem, nie należy tabletek kruszyć, łamać, ani żuć.

Preparat nie jest odpowiedni do stosowania jako lek przeciwzapalny, przeciwbólowy lub przeciwgorączkowy. Preparat nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat, chyba, że spodziewane korzyści z leczenia przewyższają ryzyko. Kwas acetylosalicylowy u niektórych dzieci może przyczynić się do wystąpienia zespołu Reye`a. Ze względu na zwiększone ryzyko krwotoku i wydłużonego czasu krwawienia, szczególnie podczas lub po zabiegu chirurgicznym (nawet w przypadku mniejszych zabiegów jak ekstrakcja zęba), przed zabiegami chirurgicznymi (w tym przed ekstrakcją zęba) preparat należy stosować z zachowaniem ostrożności - może być konieczne czasowe przerwanie leczenia. Ze względu na możliwość nasilenia krwawienia, nie zaleca się stosowania preparatu podczas obfitego krwawienia miesiączkowego. Preparat należy stosować ostrożnie w przypadku niekontrolowanego nadciśnienia tętniczego, w przypadku stwierdzonej w wywiadzie choroby wrzodowej żołądka lub dwunastnicy, epizodów krwawienia lub jeśli pacjent przyjmuje leki przeciwzakrzepowe. Należy zwrócić uwagę na nietypowe krwawienie. Jeśli wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie, należy przerwać leczenie. Kwas acetylosalicylowy należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby (w przypadku ciężkich zaburzeń stosowanie jest przeciwwskazane), lub w przypadku odwodnienia, ponieważ stosowanie NLPZ może spowodować pogorszenie czynności nerek. U pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby należy regularnie przeprowadzać badanie czynności wątroby. Kwas acetylosalicylowy może powodować skurcz oskrzeli i napad astmy lub inne reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka to: istniejąca astma, katar sienny, polipy błony śluzowej nosa lub przewlekłe choroby układu oddechowego. Dotyczy to również pacjentów, u których występowały reakcje alergiczne na inne substancje (np. reakcje skórne, świąd lub pokrzywka). Ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich reakcji skórnych (w tym zespół Stevensa-Johnsona) leczenie należy przerwać zaraz po wystąpieniu wysypki skórnej, zmian na błonach śluzowych lub jakichkolwiek innych objawów nadwrażliwości. Pacjenci w podeszłym wieku są szczególnie narażeni na wystąpienie działań niepożądanych po zastosowaniu NLPZ (zwłaszcza na krwawienia z przewodu pokarmowego i perforacji, które mogą prowadzić do zgonu). Jeśli konieczne jest długotrwałe leczenie, należy regularnie oceniać stan pacjentów. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania preparatu i innych leków mogących wpływać na hemostazę (np. leków przeciwzakrzepowych jak warfaryna, leków o działaniu trombolitycznym i przeciwpłytkowym, leków przeciwzapalnych oraz selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny), chyba że jest to bezwzględnie konieczne, ponieważ mogą one nasilać ryzyko krwawienia. Jeśli nie można uniknąć takiego leczenia skojarzonego, należy dokładnie obserwować pacjenta w kierunku objawów krwawienia. Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki zwiększające ryzyko wystąpienia owrzodzenia, takie jak doustne kortykosteroidy, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i deferazyroks. Kwas acetylosalicylowy w małych dawkach zmniejsza wydalanie kwasu moczowego, z tego powodu, u pacjentów ze skłonnością do zmniejszonego wydalania kwasu moczowego może wystąpić napad dny moczanowej. Należy zachować ostrożność u pacjentów z niedoborem G-6-PD. Preparat przyjmowany w za dużych dawkach może zwiększać ryzyko działania hipoglikemizującego sulfonylomocznika i insuliny. Ze względu na zawartość laktozy, lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozygalaktozy. Preparat zawiera żółcień pomarańczową (E 110), która może powodować reakcje alergiczne. Preparat zawiera lecytynę sojową, która może być źródłem białka sojowego. Ze względu na ryzyko reakcji nadwrażliwości, preparatu nie powinni stosować pacjenci z alergią na soję lub orzeszki ziemne.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych, należy
przerwać stosowanie leku Abrea i natychmiast skontaktować się z lekarzem:
- Nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, obrzęk ust, twarzy lub ciała, wysypka, omdlenie lub
  trudności w połykaniu (ciężkie reakcje alergiczne).
- Zaczerwienienie skóry z pęcherzami lub łuszczenie skóry, które może być powiązane z wysoką
  gorączką i bólem stawów. Może to być rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona lub
  zespół Lyella.
- Nieoczekiwane krwawienie, jak kaszel z odkrztuszaniem krwi, krew w wymiotach lub moczu,
  smoliste stolce.

Inne działania niepożądane:

Częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):
- Nudności, wymioty, biegunka.
- Niestrawność.
- Zwiększona skłonność do krwawienia.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):
- Pokrzywka.
- Katar.
- Trudności w oddychaniu.

Rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1 000 osób):
- Ciężkie krwawienie z żołądka lub jelit, krwawienie mózgowe; zmieniona liczba krwinek.
- Skurcze w dolnej części układu oddechowego, napad astmy.
- Zapalenie naczyń krwionośnych.
- Wybroczyny z fioletowymi plamami (krwawienie w obrębie skóry).
- Ciężkie reakcje skórne jak, wysypka znana jako rumień wielopostaciowy i jego postaci
  zagrażające życiu, zespół Stevensa-Johnsona i zespół Lyella.
- Reakcje nadwrażliwości, jak obrzęk np. ust, twarzy lub ciała albo wstrząs.
- Zespół Reya (bardzo rzadka choroba występująca u dzieci, która dotyczy mózgu i wątroby -
  patrz punkt 2 „Dzieci i młodzież”).
- Nieprawidłowe obfite lub przedłużające się miesiączki.

Działania niepożądane o nieznanej częstości (nie może być określona na podstawie dostępnych
danych):
- Dzwonienie w uszach (szumy uszne) lub osłabienie słuchu.
- Ból głowy.
- Zawroty głowy.
- Wrzód żołądka lub dwunastnicy lub perforacja.
- Wydłużony czas krwawienia.
- Zaburzenia czynności nerek, ostra niewydolność nerek.
- Zaburzenia czynności wątroby, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
- Duże stężenie kwasu moczowego lub małe stężenie cukru we krwi.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181 C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Skojarzenia przeciwwskazane. Skojarzenie metotreksatu i kwasu acetylosalicylowego nasila hematologiczną toksyczność metotreksatu z powodu zmniejszenia klirensu nerkowego metotreksatu przez kwas acetylosalicylowy. Jednoczesne stosowanie preparatu z metotreksatem (w dawce > 15 mg/tydzień) jest przeciwwskazane. Skojarzenia niezalecane. Należy unikać skojarzenia preparatu z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego, np. probencyd, sulfinpirazon, gdyż salicylany odwracają działanie probenecydy i sulfinpirazonu. Skojarzenia wymagające zachowania szczególnej ostrożności lub które należy rozważać. Należy zachować szczególną ostrożność lub rozważyć skojarzone leczenie preparatem z lekami przeciwzakrzepowymi i trombolitycznymi np. kumaryna, heparyna, warfaryna, alteplaza (zwiększone ryzyko krwawienia z powodu zahamowania czynności płytek krwi, uszkodzenia błony śluzowej dwunastnicy oraz wypieranie doustnych leków przeciwzakrzepowych z ich wiązań z białkami osocza) - należy monitorować czas krwawienia. W szczególności nie należy rozpoczynać leczenia kwasem acetylosalicylowym w ciągu pierwszych 24 h po podaniu alteplazy pacjentom z ostrym udarem. Ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, należy zachować szczególną ostrożność lub rozważyć skojarzone leczenie preparatem z lekami przeciwpłytkowymi (np. klopidogrel, tyklopidyna, cylostazol i dipirydamol) oraz selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI, jak np. sertralina lub paroksetyna). Salicylany mogą nasilać hipoglikemizujące działanie leków przeciwcukrzycowych - jeśli stosowane są duże dawki salicylanów należy rozważyć zmniejszenie dawki leków przeciwcukrzycowych (np. sulfonylomocznik i insulina). Zalecane jest częstsze kontrolowanie stężenia glukozy we krwi. Należy zachować ostrożność podczas rozpoczynania i kończenia stosowania kwasu acetylosalicylowego, zaleca się monitorowanie stężenia w osoczu digoksyny i litu. Może być konieczne dostosowanie dawki. NLPZ mogą zmniejszać przeciwnadciśnieniowe działanie leków moczopędnych i innych leków przeciwnadciśnieniowych. Należy dokładnie monitorować ciśnienie krwi. Jednoczesne stosowanie dużych dawek kwasu acetylosalicylowego z inhibitorami ACE, antagonistami receptora angiotensyny II oraz antagonistami kanału wapniowego zwiększa ryzyko ostrej niewydolności nerek. Diuretyki pętlowe: ryzyko ostrej niewydolności nerek z powodu zmniejszonej filtracji kłębuszkowej poprzez zmniejszenie syntezy prostaglandyn. Zalecane jest nawadnianie pacjenta oraz kontrolowanie czynności nerek na początku leczenia. W przypadku skojarzenia z werapamilem należy kontrolować czas krwawienia. Skojarzenie preparatu z inhibitorami anhydrazy węglanowej (acetazolamid), może powodować ciężką kwasicę i zwiększone działanie toksyczne na OUN. Stosowanie kwasu acetylosalicylowego stosowanego razem z kortykosteroidami, zwiększa ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego. Skojarzenie metotreksatu (stosowanego w dawkach < 15 mg/tydz.) i kwasu acetylosalicylowego może zwiększyć hematologiczną toksyczność metotreksatu, ze względu na zmniejszenie klirensu nerkowego metotreksatu, spowodowane działaniem kwasu acetylosalicylowego. W ciągu pierwszych tygodni leczenia skojarzonego należy wykonywać cotygodniowe badania krwi. Należy prowadzić dokładniejszy monitoring pacjentów z nawet lekkimi zaburzeniami czynności nerek, a także u osób w podeszłym wieku. Jednoczesne stosowanie z innymi NLPZ zwiększa ryzyko owrzodzeń i krwawienia z przewodu pokarmowego z powodu działania synergistycznego. Ibuprofen regularnie stosowany może hamować działanie jednocześnie podawanych małych dawek kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek krwi, w przypadku doraźnego stosowania ibuprofenu interakcje są mało prawdopodobne. Metamizol może zmniejszać działanie kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek, gdy jest przyjmowany jednocześnie - w związku z tym tę kombinację należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących małą dawkę kwasu acetylosalicylowego do leczenia kardioprotekcyjnego. Jednoczesne stosowanie NLPZ i cyklosporyny lub takrolimusu może zwiększać nefrotoksyczne działanie cyklosporyny i takrolimusu. W przypadku jednoczesnego stosowania tych leków i kwasu acetylosalicylowego należy kontrolować czynność nerek. Istnieją doniesienia, że kwas acetylosalicylowy zmniejsza wiązanie kwasu walproinowego z albuminami, co powoduje zwiększenie wolnej frakcji walproinianu w osoczu w stanie stacjonarnym. Salicylany zmniejszają wiązanie fenytoiny z białkami osocza. Może to prowadzić do zmniejszenia całkowitego stężenia fenytoiny w osoczu, ale zwiększenia wolnej frakcji fenytoiny. Nie wydaje się, aby stężenie frakcji niezwiązanej i działanie terapeutyczne znacząco się zmieniało. Jednoczesne spożywanie alkoholu i kwasu acetylosalicylowego zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego.

Krka Polska Sp. z o.o.
ul. Równoległa 5
02-235 Warszawa