Difortan 100 mg/g żel

Etofenamatum

lek bez recepty
44,19 zł

Średnia cena w aptekach stacjonarnych

Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

Opis

Difortan jest lekiem w postaci żelu, przeznaczonym do wcierania w skórę o działaniu przeciwbólwym i przeciwzapalnym.

Skład

Substancją czynną jest etofenamat (Etofenamat).

1 g żelu zawiera 100 mg etofenamatu.

Substancje pomocnicze: alkohol izopropylowy, glicerol, trolamina, karbomery, woda oczyszczona.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta, lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. 

Stosowanie Difortanu:

Przed i po użyciu preparatu należy umyć ręce.

Lek należy rozprowadzić na bolący obszar poprzez delikatne wcieranie.

Jeśli objawy nie miną po 7 dniach lub nastąpi ich pogorszenie, to należy zgłosić się do lekarza.

Stłuczenia, naciągnięcia, zwichnięcia: od 3 do 4 aplikacji na dobę

choroby reumatyczne: od 2 do 3 aplikacji na dobę

Działanie

Lek Difortan działa przeciwbólowo, przeciwzapalanie i przeciwobrzękowo.

Wskazania

Stosowany jest w miejscowym leczeniu:

stłuczeń,

łagodnych i umiarkowanych bólów mieśni,

bólu pourazowego,

łagodnego i umiarkowanego bólu bólu reumatycznego,

łagodnego i umiarakowanego bólu stawów,

zapalenia stawów, zapalenia kaletki, zapalenia ścięgien.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Difortan:

w przypadku uczulenia na substancję czynną lub pomocniczną,

u kobiet w ciąży,

na uszkodzoną lub zakażoną skórę, w tym obszary skóry z ranami i wypryskiem,

u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W przypadku poniższych objawów należy niezwłoczenie skotnaktować się z lekarzem:

nadwrażliwość w psotaci wysypki skórnej, duszności i trudności w przełukaniu,

zmiany pęcherzowe,

fotodermatoza (stan zaczerwienienia po ekspozycji na słońce).

Często występujace działania niepożądane (u 1 na 10 osób):

świąd,

rumień,

miejscowe podrażnienie skóry, które zwykle zanika po przerwaniu leczenia.

Rzadko występujace działania niepożądane (u 1 na 1000 osób):

kontaktowe zapalenie skóry,

alergiczne zapalenie skóry,

fotodermatoza.

Bardzo rzadko występujace działania niepożądane (u 1 na 10 000 osób):

pokrzywka,

zmiany pęcherzowe,

toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Difortan jest ważny do 6 mięsięcy po pierwszym otwarciu.

Chronić posmarowaną skórę przed światłem słonecznym.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

 

Lek Difortan może zmienić działanie innych przyjmowanych leków. Aby to nastąpiło, Difortan, nakładany na skórę, musi zostać wchłonięty do krwiobiegu. Ponieważ lek Difortan wchłania się w nieznacznej ilości do krwiobiegu, jest mało prawdopodobne, że będzie wpływał na działanie innych leków.

Lek Difortan może wpływac na działanie:

leków stosowanych w celu kontrolowania ciśnienia krwi, w tym leków moczopędnych,

leków stosowanych w celu rozcieńczania krwi,

litu.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

 

Difortan nie może być stosowany u kobiet w ciąży lub w przypadku podejrzenia ciąży.

Difortan może być stosowany przez kobiety w okresie karmienia piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Leku nie należy stosować u dzieci poniżej 12 roku życia.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Prawdopodobieństwo, że użycie leku Difortan wpłynie na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, jest niewielkie.

Skład

1 g żelu zawiera 100 mg etofenamatu.

Działanie

Niesteroidowy lek przeciwzapalny do stosowania miejscowego. Etofenamat hamuje aktywność cyklooksygenazy, a tym samym obniża aktywność prostaglandyn, oraz hamuje aktywność lipooksygenazy. W ten sposób preparat wpływa hamująco na uwalnianie histaminy z komórek tucznych. Etofenamat wykazuje bardzo silną tendencję do specyficznego gromadzenia się w tkance zapalnej. Cmax w osoczu osiągane jest po 2 h. T0,5 eliminacji wynosi 3,3 h po podaniu miejscowym. Etofenamat jest metabolizowany w wątrobie do kwasu flufenamowego, który nadal wykazuje działanie przeciwzapalne. Eliminacja etofenamatu odbywa się głównie przez nerki.

Wskazania

Miejscowe leczenie: łagodnych lub umiarkowanych bólów mięśni; stłuczeń; bólu pourazowego; łagodnego i umiarkowanego bólu reumatycznego (choroba zwyrodnieniowa stawów/zapalenie stawów); łagodnego i umiarkowanego bólu stawów; miejscowego leczenia zapalenia błony maziowej, (niezakaźnego) zapalenia stawów, zapalenia kaletki, zapalenia ścięgien; umiarkowanego stanu zapalnego pochodzenia mięśniowo-szkieletowego, czyli pourazowego lub reumatycznego.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Miejsca, w których występuje wyprysk, otwarte rany, wrzody lub urazy. Ciąża. Nie stosować u dzieci.

Ciąża i karmienie piersią

Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania etofenamatu u kobiet w ciąży. Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Preparat może być stosowany u kobiet karmiących piersią, ponieważ badania na ludziach wykazały brak wydzielania etofenamatu do pokarmu u kobiet karmiących piersią. Badania na zwierzętach dotyczące miejscowego stosowania etofenamatu nie wykazywały działania toksycznego dla płodu ani działania teratogennego. Brak jest informacji dotyczących potencjalnych niekorzystnych skutków dotyczących płodności. Potencjalne ryzyko dla ludzi jest nieznane.

Dawkowanie

Zewnętrznie. Stosować pasek długości 2,5-5 cm od 3-4 razy na dobę przez 14 dni. W przypadku dolegliwości reumatycznych, wymagających dłuższego leczenia, należy zmniejszyć liczbę dawek do 2 lub 3 na dobę. Leczenie urazów tkanek miękkich i (lub) dolegliwości reumatycznych może trwać do 2 tyg. W przypadku bólów stawów do 3 tyg, chyba że lekarz zaleci inaczej. W przypadku stosowania preparatu bez recepty pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli nie nastąpi poprawa lub jeśli objawy ulegną pogorszeniu po 7 dniach terapii. Znaczące zmniejszenie bólu obserwowano po 3 lub 4 dniach stosowania leku. Szczególne grupy pacjentów. Należy uważnie obserwować pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby, którzy stosują preparat, ze względu na możliwość przenikania substancji czynnej etofenamatu przez skórę. Stosowanie leku u dzieci jest przeciwwskazane. Sposób podania. Preparat należy delikatnie wmasować w skórę, aby ułatwić wchłanianie w dotkniętym schorzeniem obszarze.

Środki ostrożności

Nie należy stosować leku na błony śluzowe i oczy. Nadwrażliwość ze względu na ryzyko wystąpienia reakcji krzyżowej z innymi lekami przeciwzapalnymi. Ryzyko fotoalergii kontaktowej, należy unikać narażenia obszaru leczonego preparatem na działanie promieni słonecznych. Istnieje możliwość przenikania etofenamatu, przez skórę, dlatego nie można wykluczyć wystąpienia skutków ogólnoustrojowych. Ryzyko występowania tych skutków zależy między innymi od narażonych powierzchni, ilości nakładanego preparatu i czasu narażenia. Z tego powodu należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatów u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby. W związku ze stosowaniem NLPZ bardzo rzadko zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, niekiedy o skutkach śmiertelnych, między innymi złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka. Ryzyko wystąpienia tych reakcji jest większe na początku leczenia i w większości przypadków pojawiają się one w ciągu pierwszego miesiąca leczenia. Należy przerwać stosowanie preparatu po wystąpieniu pierwszych objawów: wysypki, urazu błony śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości.

Działania niepożądane

Często: świąd, rumień, miejscowe podrażenienie. Rzadko: kontaktowe zapalenie skóry, alergiczne zapalenie skóry, fotodermatoza. Bardzo rzadko: pokrzywka, reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.

Interakcje

Stosowanie preparatu w skojarzeniu z enoksaparyną może powodować wzmocnienie działania krwotocznego. Preparat stosowany z hydrochlorotiazydem może osłabiać jego działanie moczopędne i skuteczność przeciwnadciśnieniową. Jednoczesne stosowanie z litem może zwiększyć jego toksyczność. Lek stosowany jednocześnie z triamterenem może zmniejszyć jego skuteczność i spowodować nefrotoksyczność. Leki moczopędne, inhibitory enzymów konwertujących angiotensynę (ACEI) i antagoniści angiotensyny II (AIIA): niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą zmniejszać skuteczność leków moczopędnych i innych leków przeciwnadciśnieniowych. U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. u pacjentów odwodnionych lub osób w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek) jednoczesne stosowanie inhibitorów ACEI lub AIIA i inhibitorów cyklooksygenazy może powodować pogorszenie czynności nerek, w tym wystąpienie ostrej niewydolności nerek, która jest zazwyczaj odwracalna. Interakcje te należy uwzględnić u pacjentów stosujących etofenamat, zwłaszcza na dużych obszarach skóry i długotrwale, w skojarzeniu z ACEI lub AIIA. W związku z tym należy zachować ostrożność stosując te leki równocześnie, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni i należy uwzględnić konieczność monitorowania czynności nerek po rozpoczęciu terapii skojarzonej, a następnie okresowo.

Podmiot odpowiedzialny

USP Zdrowie Sp. z o.o. ul. Poleczki 35 Budynek A1
02-822 Warszawa [email protected] +48 (22) 543 64 00 https://uspzdrowie.pl/

Zamienniki

2 zamienniki

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
25Adamed011-NZ-Ketoangin- 368x307-v2.jpg