Furaginum Adamed 50 mg tabletki

1 tabl. zawiera 50 mg furazydyny (poprzednio stosowana nazwa: furagina). Preparat zawiera sacharozę.

Furazydyna, inaczej furagina jest pochodną nitrofuranu. Wywiera działanie bakteriostatyczne na szerokie spektrum drobnoustrojów, obejmujące część bakterii Gram-dodatnich (Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis) i wiele szczepów Gram-ujemnych (Enterobacteriaceae: Salmonella, Shigella, Proteus, Klebsiella, Escherichia, Enterobacter). Pochodne nitrofuranu wykazują działanie przeciwpierwotniakowe i tylko niewielkie działanie przeciwgrzybicze. Nie wpływają na pałeczki ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) i na większość szczepów pałeczek odmieńca (Proteus vulgaris). Furazydyna wykazuje najsilniejsze działanie w środowisku kwaśnym (pH 5,5), środowisko zasadowe osłabia jej działanie. Działanie bakteriostatyczne furazydyny jest związane z obecnością grupy nitrowej przy pierścieniu furanowym (aromatycznym). Pochodne nitrofuranu są redukowane do związków aktywnych przez bakteryjne flawoproteiny. Aktywne związki przekształcają bakteryjne białka rybosomalne i inne substancje uczestniczące w syntezie białek i kwasów nukleinowych oraz w procesach oddychania komórkowego. Po podaniu doustnym furazydyna wchłania się bardzo szybko i uzyskuje C_max w surowicy w ciągu ok. 0,5 h. Stężenia we krwi i tkankach są niewielkie. Jest wydalana z moczem, w którym osiąga stężenia terapeutyczne. Przyjmowanie furaginy z pokarmem wysokobiałkowym zwiększa jej dostępność biologiczną i zwiększa stężenie leku w moczu.

Leczenie ostrych i przewlekłych niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych wywołanych przez pałeczki okrężnicy (Escherichia coli).

Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne nitrofuranu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność nerek (skąpomocz, bezmocz). Rozpoznana polineuropatia (np. cukrzycowa). Niedobór G-6-PD. I trymestr ciąży.

Nie stosować w I trymestrze ciąży. Z uwagi na ryzyko wywołania niedokrwistości hemolitycznej u płodu należy zachować szczególną ostrożność u kobiet w III trymestrze ciąży. Nie stosować w okresie karmienia piersią. Pochodne nitrofuranu mają negatywny wpływ na czynność jąder - mogą powodować zmniejszenie ruchliwości plemników, zmniejszać wydzielanie nasienia oraz prowadzić do patologicznych zmian w morfologii plemników.

Doustnie. Dorośli. Pierwszy dzień leczenia: 2 tabl. 4 razy na dobę; następne dni: 2 tabl. 3 razy na dobę. Nawracające zakażenia układu moczowego u kobiet. W przypadku wystąpienia przynajmniej 3 epizodów zakażenia układu moczowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy: 2 tabl. na noc przez okres 6-12 miesięcy. Dzieci w wieku powyżej 2 lat do 14 lat: 5 do 7 mg/kg mc./dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych (tabl. można rozkruszyć i wymieszać z mlekiem). U dzieci w wieku poniżej 2 lat należy ustalić dawkę bezpośrednio z lekarzem. Należy zachować szczególną ostrożność u małych dzieci ze względu na możliwość zadławienia tabletką. Lek stosuje się przez 7 - 8 dni. Gdy zachodzi konieczność, kurację można powtórzyć po 10-15 dniach. Sposób podania. Lek należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, które powoduje zwiększenie dostępności biologicznej pochodnych nitrofuranu. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek, niedokrwistością, niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego, chorobami płuc. Chorzy na cukrzycę powinni zachować ostrożność, gdyż furazydyna może spowodować rozwój polineuropatii. Podczas długotrwałego stosowania preparatu należy kontrolować morfologię krwi (leukocytoza) oraz biochemiczne parametry czynności nerek i wątroby. Należy unikać spożywania alkoholu w trakcie leczenia. Preparat zawiera sacharozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Większość pacjentów dobrze toleruje furazydynę.
Wśród obserwowanych w trakcie badań klinicznych objawów niepożądanych, prawdopodobnie związanych
ze stosowaniem leku, najczęstsze były: nudności (8%), bóle głowy (6%) i nadmierne oddawanie gazów
(1,5%). Pozostałe, niżej wymienione objawy występowały u nie więcej niż 1% pacjentów:
- sinica wskutek methemoglobinemii (sine zabarwienie skóry o odcieniu czekoladowobrunatnym). U osób
  z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej stosowanie furazydyny może doprowadzić do
  powstania niedokrwistości megaloblastycznej (powstałej w wyniku niedoboru witaminy B12 lub kwasu
  foliowego) lub hemolitycznej (powstałej w wyniku szybkiego rozpadu krwinek czerwonych);
- świąd, pokrzywka, anafilaksja (natychmiastowa reakcja alergiczna);
- obrzęk naczynioruchowy, wysypka;
- ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu. Reakcje przewlekłe
  występowały u chorych przyjmujących lek dłużej niż 6 miesięcy. Ostre reakcje z nadwrażliwości
  dotyczące układu oddechowego objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej,
  wysiękiem do jamy opłucnej. Najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały po odstawieniu leku.
- zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia;
- neuropatia obwodowa (uszkodzenia nerwów obwodowych), także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu
  (do jej wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia
  elektrolitowe, niedobór witaminy B);
- zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne (przewlekłe bóle w nadbrzuszu);
- bóle brzucha, wymioty;
- zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit;
- objawy polekowego zapalenia wątroby;
- żółtaczka cholestatyczna (wywołana przeszkodą w odpływie żółci);
- martwica miąższu wątroby;
- łysienie, złuszczające zapalenie skóry;
- rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (pęcherzykowate rumienie);
- gorączka, dreszcze, złe samopoczucie;
- zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z grupy
  Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida.

Ponadto u pacjentów przyjmujących furazydynę obserwowano z częstością nieznaną:
- skurcze mięśni, bóle mięśni.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C,
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Furazydyna jest antagonistą kwasu nalidyksowego, hamującym jego działanie bakteriostatyczne. Leki urykozuryczne, takie jak probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpirazon zmniejszają wydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu i mogą powodować kumulację furazydyny w organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu poniżej minimalnego stężenia bakteriostatycznego, a w konsekwencji prowadzić do osłabienia skuteczności terapeutycznej. Jednoczesne podawanie leków alkalizujących, które zawierają trójkrzemian magnezu zmniejsza wchłanianie furazydyny. Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie przeciwbakteryjne. Chloramfenikol i rystomycyna zwiększają działanie hemotoksyczne. Atropina opóźnia wchłanianie pochodnych nitrofuranu, ale ogólna ilość wchłoniętej substancji nie zmienia się. Jednoczesne przyjmowanie witamin z grupy B zwiększa wchłanianie pochodnych nitrofuranu.

Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. Mariana Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów k/Warszawy
22-732-77-00
[email protected]
www.adamed.com