Gamma Anty D 150 150 µg/ml roztwór do wstrzykiwań

Anti-D rh immunoglobulin

tylko na receptę
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek GAMMA anty-D 150 i w jakim celu się go stosuje

GAMMA anty-D 150 jest roztworem immunoglobulin ludzkich klasy G zawierającym 150 mikrogramów
(750 j.m.) przeciwciał anty-D (anty-Rh).
Profilaktyka choroby hemolitycznej noworodków za pomocą GAMMA anty-D 150 polega na
zahamowaniu odpowiedzi immunologicznej kobiety Rh ujemnej na antygen D obecny w krwinkach jej
płodu.
Podanie GAMMA anty-D 150 zabezpiecza przed wytworzeniem w ustroju kobiety przeciwciał anty-D
(anty-Rh), w przypadku gdy do krwioobiegu kobiety dostało się około 7 ml Rh+ (dodatnich) krwinek.
Obecność przeciwciał anty-D w przypadku ciąży Rh dodatniej może być czynnikiem zagrażającym
zdrowiu dziecka.
Lek podaje się do 72 godzin po porodzie i zapobiega wytwarzaniu przeciwciał anty-D, a tym samym
zapobiega wystąpieniu w następnej ciąży choroby hemolitycznej noworodków.
Podany w 28 tygodniu ciąży zabezpiecza przed powstaniem przeciwciał anty-D w okresie 12 tygodni
przed porodem. Lek podaje się także po usunięciu płodu powyżej 12 tygodnia ciąży, w zagrażającym
porodzie niewczesnym lub przedwczesnym, po amniopunkcji diagnostycznej powyżej 12 tygodnia ciąży.
Lek GAMMA anty-D 150 jest nieskuteczny jeżeli w ustroju matki zostało już pobudzone powstawanie
przeciwciał, z tego względu podawanie go kobietom, które wytworzyły przeciwciała anty-D jest
niecelowe.

Skład

1 ampułka zawiera koncentrat ludzkiej γ-globuliny anty-D 50 µg lub 150 µg.

Działanie

Preparat stanowi koncentrat ludzkiej immunoglobuliny o wysokiej zawartości IgG anty-D. Bierne uodpornienie immunoglobuliną anty-D zapobiega immunizacji Rh(D) w ponad 99% przypadków, pod warunkiem, że wystarczająca dawka immunoglobuliny anty-D zostanie podana odpowiednio wcześnie po ekspozycji na Rh(D)-dodatnie czerwone krwinki płodu. Dawka preparatu 50 µg zabezpiecza przed immunizującym działaniem ok. 2,5 ml Rh dodatnich krwinek, a dawka preparatu 150 µg zabezpiecza przed immunizującym działaniem ok. 7 ml Rh dodatnich krwinek. Preparat podany kobiecie domięśniowo do 72 h po porodzie lub po poronieniu, zapobiega wytwarzaniu przeciwciał anty-D, a tym samym zapobiega wystąpieniu w następnej ciąży choroby hemolitycznej noworodków. Mechanizm hamowania immunizacji Rh(D)-dodatnich erytrocytów może być związany z uwolnieniem czerwonych krwinek z krążenia zanim osiągną immunokompetentne położenie lub może to być związane bardziej z mechanizmem tworzenia kompleksów immunologicznych polegającym na rozpoznaniu obcego antygenu i jego prezentacji przez odpowiednie komórki w odpowiednim miejscu w obecności lub nieobecności przeciwciała. Po podaniu domięśniowym wykrywalne miano przeciwciał obserwuje się po ok. 4 h. Miano maksymalne występuje zwykle po 5 dniach. T0,5 w krążeniu biorcy z prawidłowym poziomem IgG wynosi 2 tyg.

Wskazania

Zapobieganie immunizacji czynnikiem Rh(D) u kobiet Rh(D)-ujemnych. Gamma anty-D 50 µg/ml: poronienie/zagrażające poronienie, ciąża pozamaciczna. Gamma anty-D 150 µg/ml: ciąża/poród dziecka Rh(D)-dodatniego. Do podawania podczas ciąży oraz po usunięciu płodu powyżej 12 tyg. ciąży, w zagrażającym porodzie niewczesnym lub przedwczesnym, po amniopunkcji diagnostycznej >12 tyg. ciąży.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu. Nadwrażliwość na ludzkie immunoglobuliny, zwłaszcza gdy u pacjenta występują przeciwciała przeciwko IgA.

Ciąża i karmienie piersią

Preparat jest stosowany w ciąży i może być stosowany w okresie karmienia piersią. Doświadczenie kliniczne dotyczące stosowania ludzkiej immunoglobuliny anty-D nie wskazuje na występowanie działań szkodliwych wpływających na płodność.

Dawkowanie

Domięśniowo. Dawka immunoglobuliny anty-D powinna być określana na podstawie poziomu ekspozycji na Rh(D) dodatnie krwinki czerwone (RBCs) oraz ustalona na podstawie założenia, że objętość 0,5 ml koncentratu Rh(D)-RBCs lub 1 ml Rh (D)-dodatniej krwi jest neutralizowana przez około 10 µg (50 j.m.) immunoglobuliny anty-D. Gamma anty-D 50: 1 dawkę podaje się do 12 tyg. ciąży w okresie 48 h, najpóźniej do 72 h - po poronieniu samoistnym, przerwaniu ciąży, usunięciu ciąży pozamacicznej. Gamma anty-D 150: preparat podaje się w okresie 48 h, a najdalej 72 h w następujących stanach - 1 dawkę podaje się po porodzie fizjologicznym, po usunięciu płodu >12 tyg. ciąży, w zagrażającym porodzie niewczesnym lub przedwczesnym, po amniopunkcji diagnostycznej >12 tyg. ciąży; 2 dawki podaje się po porodzie patologicznym np. cięcie cesarskie, ręczne wydobycie łożyska, po urodzeniu martwego płodu; po porodzie mnogim podaje się tyle dawek ile dzieci; 2-3 dawki podaje się po skrwawieniu płodu do krwiobiegu matki (wskazane ustalenie wielkości przecieku przezłożyskowego i odpowiednie dobranie dawki); ponadto 2 dawki jednorazowo podaje się w 28 tyg. ciąży kobietom Rh-ujemnym, u których nie wykrywa się przeciwciał anty-D testem papainowym i antyglobulinowym. Sposób podania. W przypadku wystąpienia zaburzeń krzepnięcia, kiedy podanie domięśniowe jest przeciwwskazane preparat można podać podskórnie; miejsce wstrzyknięcia zabezpieczyć poprzez delikatny ucisk tamponem. Jeżeli wymagane jest podanie domięśniowe dużej dawki preparatu (>5 ml), możliwe jest podanie w podzielonych dawkach w różne miejsca.

Środki ostrożności

Nie podawać dożylnie. Należy upewnić się, że preparat nie jest podawany do naczynia krwionośnego ze względu na ryzyko wstrząsu. Nie podawać noworodkom. Nie podawać kobietom Rh dodatnim (D+). Ze względu na ryzyko wystąpienia nadwrażliwości, należy obserwować pacjentkę co najmniej 20 min po podaniu. Preparat zawiera niewielkie ilości IgA. Pomimo że immunoglobulina anty-D jest stosowana u pacjentów z niedoborem IgA z pozytywnym skutkiem, u takich osób istnieje potencjalne ryzyko wytworzenia przeciwciał przeciw IgA i po podaniu preparatów zawierających IgA może wystąpić reakcja anafilaktyczna; lekarz musi rozważyć korzyści z terapii preparatem ze względu na potencjalne ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości. Roztwór może powodować spadek ciśnienia krwi z reakcją anafilaktyczną, nawet u pacjentów, którzy dobrze tolerowali wcześniejsze podawanie tej immunoglobuliny. Jeśli pojawią się objawy reakcji anafilaktycznej należy natychmiast przerwać podawanie leku i zastosować odpowiednie postępowanie medyczne. W przypadku podawania leków otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza nie można całkowicie wykluczyć ryzyka przeniesienia czynników zakaźnych, w tym patogenów i wirusów nieznanych. Ryzyko to jest zmniejszone poprzez: selekcję dawców na podstawie wywiadu klinicznego, badanie pojedynczej pobranej od dawcy jednostki osocza oraz puli osocza w kierunku obecności antygenu HBs, przeciwciał anty-HIV i HCV; badanie puli osocza w kierunku obecności materiału genetycznego HCV; zastosowaną metodę inaktywacji/usuwania wirusów w procesie produkcyjnym zwalidowaną przy użyciu modelowych wirusów. Podejmowane środki uważane za skuteczne dotyczą wirusów otoczkowych takich jak HIV, HBV i HCV, natomiast mogą mieć ograniczone znaczenie w odniesieniu do wirusów bezotoczkowych takich jak HAV i/lub parwowirusa B19. Istnieją doświadczenia kliniczne świadczące o braku przenoszenia wirusa zapalenia wątroby typu A oraz parwowirusa B19 podczas stosowania immunoglobulin. Przypuszcza się także, że obecność przeciwciał odgrywa ważną rolę w bezpieczeństwie wirusologicznym preparatu.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane mogą wystąpić nawet jeśli pacjent wcześniej przyjmował immunoglobuliny i
dobrze je tolerował.

Sporadycznie mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak dreszcze, ból głowy, zawroty głowy,
gorączka, wymioty, reakcje alergiczne, nudności, ból stawów, niskie ciśnienie krwi i umiarkowany ból
lędźwiowo-krzyżowy. Rzadko ludzkie immunoglobuliny mogą powodować nagły spadek ciśnienia krwi i
w pojedynczych przypadkach wstrząs anafilaktyczny, nawet gdy pacjent nie wykazywał reakcji
nadwrażliwości po poprzednim podaniu produktu.
Miejscowe reakcje w miejscu wstrzyknięcia: obrzęk, ból, rumień, stwardnienie, ciepło, świąd, zasinienie,
wysypka.

Następujące objawy niepożądane pojawiły się rzadko (dotyczy 1 do 10 pacjentów na 10 000
leczonych):

ból głowy, reakcje skórne, gorączka, złe samopoczucie, dreszcze.

Następujące objawy niepożądane pojawiły się bardzo rzadko (dotyczy mniej niż 1 pacjenta na
10 000
leczonych):
reakcje alergiczne i reakcje anafilaktyczne (duszność i objawy wstrząsu), tachykardia, spadek ciśnienia
krwi, nudności, wymioty.

Częstość występowania następujących objawów niepożądanych jest nieznana (nie może być
określona na
podstawie dostępnych danych):
rumień, świąd, ból stawów, w miejscu podania: obrzęk, ból, tkliwość uciskowa, rumień, stwardnienie,
uczucie ciepła, świąd, wysypka.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów wstrząsu anafilaktycznego (ból i zawroty głowy,
obrzęk warg i języka, bladość, pokrzywka, spadek ciśnienia krwi, zaburzenia rytmu serca, duszność,
wymioty, biegunka, drgawki, utrata przytomności) należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem w
celu uzyskania natychmiastowej pomocy medycznej.

Informacje dotyczące bezpieczeństwa w odniesieniu do czynników zakaźnych, patrz punkt 2.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309, e-mail:
[email protected].
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Interakcje

Czynne uodpornienie z użyciem szczepionek zawierających żywe wirusy (np. odra, świnka, różyczka, ospa wietrzna) powinno być odłożone na 3 miesiące po zastosowaniu immunoglobuliny anty-D (ryzyko osłabienia skuteczności szczepionek). Jeżeli istnieje konieczność podania immunoglobuliny anty-D w okresie 2-4 tyg. po szczepieniu szczepionką zawierającą żywe wirusy, skuteczność takiego szczepienia może być zaburzona.

Podmiot odpowiedzialny

Synthaverse S.A.
ul. Uniwersytecka 10
20-029 Lublin
81-533-82-21
[email protected]
synthaverse.com/pl

Zamienniki

1 zamiennik

Dodaj do koszyka

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu
Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Trawienie i wątroba

Bergamota, Monakolina K i Polikosanol jako naturalne składniki wspierające prawidłowy metabolizm cholesterolu

Zaburzenia lipidowe są głównym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Mimo szeroko dostępnej edukacji zdrowotnej oraz różnorodności terapii obniżających poziom lipidów, skuteczność wykrywania i leczenia dyslipidemii w Polsce pozostaje niewystarczająca. Czy istnieją naturalne sposoby na walkę z dyslipidemią? W naszym artykule przyjrzymy się trzem roślinnym ekstraktom i ich oddziaływaniu na gospodarkę lipidową. Pierwszym z nich jest ekstrakt z bergamoty, drugim – monakolina K, pozyskiwana z czerwonego fermentowanego ryżu, a trzecim – wyciąg polikosanolowy, będący mieszaniną alkoholi alifatycznych pozyskiwanych z trzciny cukrowej. Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby dowiedzieć się, czy warto sięgać po te naturalne rozwiązania.

Czytaj dalej
25Adamed011-NZ-Ketoangin- 368x307-v2.jpg