Letrozole Bluefish 2,5 mg tabletki powlekane

1 tabl. powl. zawiera 2,5 mg letrozolu. Preparat zawiera laktozę.

Lek przeciwnowotworowy - niesteroidowy inhibitor aromatazy (inhibitor biosyntezy estrogenów). Zahamowanie wzrostu guza przez estrogeny ma podstawowe znaczenie w leczeniu nowotworów, w przypadku gdy rozrost tkanki nowotworowej zależy od obecności estrogenów i jest stosowane leczenie endokrynologiczne. Lek hamuje aromatazę konkurując o miejsce wiązania w grupie hemowej kompleksu aromataza-cytochrom P-450. Prowadzi to do zmniejszenia biosyntezy estrogenów we wszystkich tkankach, w których występuje aromataza (także w tkance nowotworowej). Letrozol wykazuje dużą specyficzność w hamowaniu aktywności aromatazy. U pacjentek po menopauzie, dobowe dawki letrozolu 0,1-5 mg nie powodują zmian stężenia kortyzolu, aldosteronu, 11-dezoksykortyzolu, 17-hydroksyprogesteronu i ACTH we krwi, aktywności reninowej osocza, stężeń LH i FSH, ani czynności tarczycy. Po podaniu doustnym letrozol jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego (średnia bezwzględna biodostępność wynosi 99,9%). Pokarm nieznacznie zmniejsza szybkość wchłaniania leku, natomiast nie wpływa na stopień wchłaniania. Lek wiąże się z białkami osocza w około 60%. Jest szybko i intensywnie dystrybuowany do tkanek. Główną drogą metabolizmu letrozolu jest redukcja do farmakologicznie nieaktywnego metabolitu - karbinolu, która przebiega przy udziale izoenzymów CYP3A4 i CYP2A6. Lek jest wydalany głównie z moczem (około 90%), gdzie stwierdzono 6% dawki leku w postaci niezmienionej i 75% w postaci metabolitu. Pozostała część wydalana jest z kałem (ok. 3,8%). T_0,5 w końcowej fazie eliminacji wynosi około 2 dni. Stan stacjonarny osiągany jest w ciągu 2-6 tyg.

Leczenie uzupełniające raka piersi z receptorami dla hormonów, we wczesnym stadium zaawansowania, u kobiet po menopauzie. Przedłużenie leczenia uzupełniającego hormonozależnego, inwazyjnego raka piersi, po standardowym leczeniu uzupełniającym tamoksyfenem trwającym 5 lat, u kobiet po menopauzie. Leczenie pierwszego rzutu zaawansowanego hormonozależnego raka piersi u kobiet po menopauzie. Leczenie zaawansowanego raka piersi u kobiet po menopauzie fizjologicznej lub wywołanej sztucznie, u których nastąpił nawrót lub progresja choroby nowotworowej, a które wcześniej były leczone lekami o działaniu przeciwestrogenowym. Leczenie neoadjuwantowe HER-2-ujemnego raka piersi z receptorami dla hormonów u kobiet po menopauzie, u których chemioterapia nie jest odpowiednim leczeniem, a natychmiastowa operacja nie jest wskazana. Nie wykazano skuteczności leku u pacjentek z rakiem piersi bez receptorów dla hormonów.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stan endokrynologiczny przed menopauzą. Ciąża i okres karmienia piersią.

Lek powinien być stosowany wyłącznie u kobiet, u których wyraźnie potwierdzono, że są one po menopauzie. Z uwagi na doniesienia o wznowieniu czynności jajników u pacjentek leczonych letrozolem mimo wyraźnie stwierdzonego wieku pomenopauzalnego w chwili rozpoczynania terapii, należy omówić z pacjentką odpowiednie metody antykoncepcji, gdy jest to konieczne. Lek jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i okresie karmienia piersią. Płodność: farmakologiczne działanie letrozolu polega na zmniejszaniu produkcji estrogenów poprzez hamowanie aromatazy. U kobiet przed menopauzą hamowanie syntezy estrogenów prowadzi na drodze sprzężenia zwrotnego do wzrostu stężeń gonadotropin (LH, FSH). Z kolei zwiększone stężenia FSH pobudzają wzrost pęcherzyków i mogą indukować owulację.

Doustnie. Pacjentki dorosłe (także w podeszłym wieku): 2,5 mg raz na dobę. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi lub rakiem piersi z przerzutami leczenie letrozolem należy prowadzić do czasu pojawienia się dowodów świadczących o wyraźnej progresji procesu nowotworowego. W terapii uzupełniającej i przedłużonym leczeniu uzupełniającym, leczenie letrozolem należy kontynuować przez 5 lat lub do momentu nawrotu nowotworu, w zależności od tego, które z tych zdarzeń nastąpi jako pierwsze. W leczeniu uzupełniającym można także rozważyć schemat leczenia sekwencyjnego (letrozol przez 2 lata, a następnie tamoksyfen przez 3 lata). W terapii neoadjuwantowej leczenie może być kontynuowane przez 4 do 8 miesięcy w celu uzyskania optymalnego zmniejszenia nowotworu. Jeśli nie ma wystarczającej odpowiedzi, należy zaprzestać leczenia oraz wyznaczyć termin operacji i (lub) omówić z pacjentką dalsze możliwości leczenia. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek z CCr≥10 ml/min. Brak wystarczających danych dotyczących dawkowania u pacjentek z CCr <10 ml/min. U pacjentek z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (stopień A lub B według skali Child-Pugh) nie ma konieczności modyfikowania dawki. Dane dotyczące pacjentek z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby (stopień C według Child-Pugh) są niewystarczające; pacjentki te wymagają ścisłego monitorowania. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży (nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności). Sposób podania. Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. W razie pominięcia dawki leku, należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeśli jednak nadchodzi już czas przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę leku i powrócić do zwykłego planu dawkowania. Nie należy podwajać dawki leku, ponieważ po podaniu dawek dobowych przekraczających zalecaną dawkę wynoszącą 2,5 mg obserwowano nieproporcjonalne zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej.

U pacjentek, u których stan pomenopauzalny nie jest wyjaśniony, przed rozpoczęciem leczenia letrozolem należy oznaczyć stężenie LH, FSH i (lub) estradiolu w celu jasnego określenia stanu hormonalnego. Tylko kobiety po menopauzie mogą być leczone preparatem. Szczególnie ostrożnie (po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka) stosować u pacjentek z CCr <10 ml/min lub z ciężką niewydolnością wątroby (stopień C wg Child-Pugh). Pacjentki z osteoporozą i (lub) złamaniami w wywiadzie lub będące w grupie podwyższonego ryzyka osteoporozy powinny mieć wykonane badanie densytometryczne kości przed rozpoczęciem leczenia uzupełniającego lub przedłużenia leczenia uzupełniającego oraz powinny być monitorowane w kierunku rozwoju osteoporozy w trakcie leczenia i po jego zakończeniu. Jeżeli istnieją wskazania, należy rozpocząć leczenie lub profilaktykę osteoporozy i regularnie kontrolować skuteczność tych działań. Może wystąpić zapalenie i zerwanie (rzadko) ścięgna; należy starannie kontrolować stan zdrowia pacjentek i zastosować odpowiednie środki (np. unieruchomienie) dotyczące zajętego ścięgna. Należy unikać jednoczesnego podawania preparatu z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub lekami zawierającymi estrogeny. Nie zaleca sie stosowania preparatu u dzieci i młodzieży. Ze względu na zawartość laktozy, nie należy stosować preparatu u pacjentek z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4. Możliwe działania niepożądane

Podobnie jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

Większość działań niepożądanych ma nasilenie małe do umiarkowanego i ustępują one zazwyczaj
w ciągu kilku dni lub tygodni leczenia.

Niektóre działania niepożądane, takie jak uderzenia gorąca, utrata włosów lub krwawienia z pochwy
mogą być wywołane niedoborem estrogenów w organizmie.

Nie należy niepokoić się poniższym wykazem możliwych działań niepożądanych. Być może żadne
z nich nie wystąpi.

Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie:

Rzadkie lub niezbyt częste działania niepożądane (tzn. mogą wystąpić u 1 do 100 na 10 000
pacjentek)
- Osłabienie, porażenie lub brak czucia w jakiejkolwiek części ciała (zwłaszcza w ręce lub
  nodze), utrata koordynacji ruchowej, nudności lub trudności w mówieniu lub oddychaniu
  (objaw zaburzenia czynności mózgu, takiego jak udar);
- Nagły, uciskający ból w klatce piersiowej (objaw zaburzenia czynności serca);
- Trudności w oddychaniu, ból w klatce piersiowej, omdlenie, szybkie bicie serca, niebieskawe
  zabarwienie skóry, nagły ból ramion, nóg lub stóp (objawy wskazujące na możliwość
  powstawania zakrzepu w naczyniu krwionośnym);
- Obrzęk i zaczerwienienie wzdłuż żyły, z silną tkliwością i wrażliwością bólową na dotyk;
- Wysoka gorączka, dreszcze lub owrzodzenie jamy ustnej spowodowane zakażeniami (z powodu
  zmniejszenia liczby białych krwinek);
- Ciężkie, utrzymujące się niewyraźne widzenie;
- Niezbyt często - zapalenie ścięgna (tkanki miękkiej łączącej mięśnie i kości);
- Rzadko - zerwanie ścięgna (tkanki miękkiej łączącej mięśnie i kości).
Jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych objawów, należy natychmiast powiedzieć o tym
lekarzowi.

Należy również natychmiast poinformować lekarza, jeśli podczas stosowania leku Letrozole Bluefish
u pacjentki wystąpi którykolwiek z tych objawów:
- Obrzęk, głównie twarzy i gardła (objawy reakcji uczuleniowej).
- Żółte zabarwienie skóry i oczu, nudności, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu (objawy
  zapalenia wątroby).
- Wysypka, zaczerwienienie skóry, powstawanie pęcherzy na wargach, oczach lub w ustach,
  łuszczenie się skóry, gorączka (objawy zaburzeń skóry).

Niektóre działania niepożądane występują bardzo często. Mogą one wystąpić częściej niż u 10 na
100 pacjentek.
- uderzenia gorąca;
- zwiększenie stężenia cholesterolu (hipercholesterolemia).
- zmęczenie;
- nasilone pocenie;
- ból kości i stawów.

Jeśli którekolwiek z powyższych działań niepożądanych jest ciężkie, należy powiadomić lekarza.

Niektóre działania niepożądane występują często. Mogą one wystąpić u 1 do 10 na 100
pacjentek.
- wysypka skórna;
- ból głowy;
- zawroty głowy;
- ogólnie złe samopoczucie;
- zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, jak nudności, wymioty, niestrawność, zaparcia,
  biegunka;
- zwiększenie lub utrata apetytu;
- ból mięśni;
- ścienienie lub zniszczenie kości (osteoporoza), prowadzące niekiedy do złamania kości (patrz
  także punkt 3 „Kontrolowanie leczenia lekiem Letrozole Bluefish”);
- obrzęk rąk, dłoni, stóp lub kostek;
- depresja;
- zwiększenie masy ciała;
- utrata włosów;
- zwiększenie ciśnienia tętniczego (nadciśnienie);
- ból brzucha;
- suchość skóry;
- krwawienie z pochwy;
- kołatanie serca, szybkie bicie serca;
- sztywność stawów (zapalenie stawów);
- ból w klatce piersiowej.

Jeśli którekolwiek z powyższych działań niepożądanych jest ciężkie, należy powiedzieć o tym
lekarzowi.

Niektóre działania niepożądane występują niezbyt często. Mogą one wystąpić u 1 do 10 na 1000
pacjentek.
- zaburzenia układu nerwowego, takie jak lęk, nerwowość, drażliwość, ospałość, problemy
  z pamięcią, senność, bezsenność;
- ból lub uczucie pieczenia dłoni lub w nadgarstku (zespół cieśni nadgarstka);
- zaburzenia czucia, zwykle czucia dotyku;
- zaburzenia oka, takie jak zamazane widzenie lub podrażnienie oka;
- zaburzenia skóry, takie jak świąd (pokrzywka);
- wydzielina z pochwy, suchość pochwy;
- ból piersi;
- gorączka;
- uczucie pragnienia, zaburzenia smaku, suchość w ustach;
- suchość błon śluzowych;
- zmniejszenie masy ciała;
- zakażenie układu moczowego, zwiększenie częstości oddawania moczu;
- kaszel;
- zwiększenie aktywności enzymów;
- zażółcenie skóry i oczu;
- wysokie stężenie bilirubiny (produktu rozpadu krwinek czerwonych) we krwi

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania
- palec trzaskający, stan w którym palec lub kciuk pacjenta pozostaje w pozycji zgiętej.

Jeśli którekolwiek z powyższych działań niepożądanych jest ciężkie, należy powiedzieć o tym
lekarzowi.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, Tel.: +48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309,
e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Letrozol jest częściowo metabolizowany z udziałem CYP2A6 i CYP3A4. Cymetydyna, słaby, niespecyficzny inhibitor enzymów CYP450 nie miała wpływu na stężenia letrozolu w osoczu. Wpływ silnych inhibitorów CYP450 nie jest znany. Dotychczas nie ma doświadczenia klinicznego w stosowaniu letrozolu w skojarzeniu z estrogenami lub innymi lekami przeciwnowotworowymi, z wyjątkiem tamoksyfenu. Tamoksyfen, inne leki antyestrogenowe lub leki zawierające estrogeny mogą osłabiać działanie farmakologiczne letrozolu. Wykazano ponadto, że jednoczesne stosowanie tamoksyfenu i letrozolu powoduje znaczne zmniejszenie stężenia letrozolu w osoczu. Należy unikać jednoczesnego stosowania letrozolu z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub estrogenami. W badaniach in vitro wykazano, że letrozol hamuje aktywność izoenzymów 2A6 i umiarkowanie, 2C19 cytochromu P450, ale znaczenie kliniczne tego wpływu jest nieznane. Należy dlatego zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania leków, które są metabolizowane głównie przez ww. izoenzymy i które mają wąski indeks terapeutyczny (np. fenytoina, klopidrogel). 

Bluefish Pharma Sp. z o.o
ul. Wspólna
00-687 Warszawa
22-332-59-05