Rennie Fruit 680 mg + 80 mg tabletki do ssania

Calcium carbonate, Magnesium carbonate

lek bez recepty
19,92 zł

Średnia cena w aptekach stacjonarnych

1

Opis

1. Co to jest lek Rennie Fruit i w jakim celu się go stosuje

Rennie Fruit zawiera dwie substancje o działaniu miejscowo zobojętniającym nadmiar kwasu solnego
w żołądku (węglan wapnia i węglan magnezu).

Rennie Fruit stosuje się do objawowego leczenia dolegliwości związanych z nadkw...

Skład

1 tabl. zawiera 680 mg wapnia węglanu (272 mg wapnia) i 80 mg magnezu węglanu ciężkiego (20 mg magnezu). Preparat zawiera sacharozę i sód.

Działanie

Preparat zawiera dwie substancje zobojętniające (węglan wapnia i węglan magnezu). Działanie leku jest miejscowe i nie zależy od wchłaniania ogólnoustrojowego. Węglan wapnia ma szybkie, długotrwałe i silne działanie zobojętniające. Obecność węglanu magnezu, który ma również silne działanie zobojętniające, dodatkowo zwiększało to działanie. Badania in vitro nad neutralizacją kwasów (model sztucznego żołądka) wykazały, że lek podnosi pH żołądka z pH 1,5-2 do pH 3 w ciągu 40 sek. i jest w stanie osiągnąć pH 4 w ciągu 1 min i 13 sek. Maksymalny poziom pH osiągnięty w modelu wynosił 5,24. Badania wykazały, że środki zobojętniające sok żołądkowy na bazie węglanu wapnia przy kontakcie z kwasami powodują natychmiastowe zapoczątkowanie procesu neutralizacji kwasów, przynosząc klinicznie istotną zmianę pH w ciągu kilku minut. W żołądku węglan wapnia i węglan magnezu reagują z sokiem żołądkowym, tworząc wodę i rozpuszczalne sole mineralne. Niewielkie ilości wapnia i magnezu mogą się wchłaniać w tej postaci. Stopień wchłaniania zależy od podanej dawki. Wchłaniane jest około 10% podanej dawki wapnia i 15-20% magnezu. U zdrowych osób niewielkie ilości wapnia i magnezu, które zostały wchłonięte są zwykle szybko wydalane przez nerki. U pacjentów z niewydolnością nerek stężenia wapnia i magnezu w surowicy mogą być zwiększone. Nierozpuszczalne sole wapnia i magnezu powstające w jelitach, są następnie wydalane z kałem.

Wskazania

Objawowe leczenie dolegliwości związanych z nadkwaśnością soku żołądkowego, takich jak: zgaga, niestrawność, wzdęcia, nudności, uczucie pełności lub ciężkości w nadbrzuszu, odbijanie.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Hiperkalcemia i (lub) stany powodujące hiperkalcemię. Kamica nerkowa z kamieniami zawierającymi osady wapniowe. Ciężka niewydolność nerek. Hipofosfatemia.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie leku w czasie ciąży jest możliwe, jeśli jest on stosowany zgodnie z zaleceniami. Nie należy stosować dawki większej niż maksymalna zalecana dawka dobowa i nie powinno się jej stosować dłużej niż przez 2 tygodnie. Aby zapobiec nadmiernemu przyjmowaniu wapnia kobiety w ciąży powinny unikać jednoczesnego nadmiernego spożycia mleka i produktów mlecznych. Wapń i magnez przenikają do mleka ludzkiego, ale ocenia się, że lek stosowany w dawkach terapeutycznych nie powoduje żadnych skutków u noworodków/niemowląt karmionych piersią. Nie ma dowodów wskazujących na to, że preparat przyjmowany zgodnie z zalecanym dawkowaniem ma niekorzystny wpływ na płodność.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli i młodzież powyżej 12 lat: dawka jednorazowa: 1-2 tabl. do ssania lub żucia. W przypadku wystąpienia zgagi lub bólu można przyjąć dodatkowo 1-2 tabl. pomiędzy zwykłymi porami dawkowania. Nie należy przyjmować więcej niż 11 tabl. w ciągu 24 h. Maksymalny okres samoleczenia przez pacjenta to 14 dni. Jeśli objawy nie ustąpią po 7 dniach, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem. Jeśli objawy nie ustępują pomimo stosowania leku, zalecana jest diagnostyka w celu wykluczenia poważniejszej choroby. Sposób podania. Zaleca się przyjmowanie leku 1 h po posiłku i przed snem.

Środki ostrożności

Należy unikać długotrwałego stosowania leku. Nie należy przekraczać podanej dawki. Jeśli objawy się utrzymują lub ustępują tylko częściowo, należy zasięgnąć dodatkowej porady lekarza. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością nerek. U pacjentów tych należy regularnie kontrolować stężenie wapnia, fosforanów i magnezu w surowicy. Preparatu nie należy stosować w przypadku hiperkalciurii. Długotrwałe przyjmowanie preparatu w dużych dawkach może spowodować wystąpienie działań niepożądanych, takich jak hiperkalcemia, hipermagnezemia i zespół mleczno-alkaliczny, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek. Leku nie należy przyjmować z dużymi ilościami mleka lub produktów nabiałowych. Długotrwałe stosowanie leku zwiększa ryzyko powstawania kamieni nerkowych. Jeżeli objawy choroby nie ustąpią po 7 dniach, lekarz powinien dokonać ponownie oceny klinicznej. Preparat zawiera sacharozę (475 mg/tabl.) - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 1 tabletce, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

Działania niepożądane

Bardzo rzadko zgłaszano reakcje nadwrażliwości. Objawy kliniczne mogą obejmować wysypkę, pokrzywkę, świąd, obrzęk naczynioruchowy, duszność i wstrząs anafilaktyczny. Długotrwałe stosowanie wysokich dawek, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, może powodować hipermagnezemię lub hiperkalcemię i zasadowicę. Ponadto mogą wystąpić: nudności, wymioty, dyskomfort w żołądku, zaparcia, biegunka, osłabienie mięśni. Działania niepożądane występujące tylko w kontekście zespołu mleczno-alkalicznego: zaburzenia smaku, zwapnienia i osłabienie, bóle głowy, azotemia.

Interakcje

Zmiany kwaśności soku żołądkowego, na przykład spowodowane przyjmowaniem substancji zobojętniających, mogą wpłynąć na stopień i szybkość wchłaniania jednocześnie podawanych leków. Środki zobojętniające zawierające wapń i magnez mogą tworzyć kompleksy z niektórymi substancjami, np. antybiotykami (tetracyklinami) i syntetycznymi lekami chemioterapeutycznymi przeciwbakteryjnymi (chinolonami) oraz glikozydami nasercowymi (np. digoksyną), bisfosfonianami, dolutegrawirem, lewotyroksyną i eltrombopagiem, co powoduje zmniejszenie ich wchłaniania. Należy to wziąć pod uwagę, jeśli rozważa się równoczesne podawanie tych leków. Sole wapniowe zmniejszają wchłanianie fluorków i produktów zawierających żelazo, a sole wapniowe i sole magnezowe mogą utrudniać wchłanianie fosforanów. Diuretyki tiazydowe zmniejszają wydalanie wapnia z moczem. Z uwagi na zwiększone ryzyko hiperkalcemii w przypadku jednoczesnego stosowania diuretyków tiazydowych należy regularnie kontrolować stężenie wapnia w surowicy. Zaleca się, by środki zobojętniające nie były przyjmowane równocześnie z innymi lekami, ale w odstępie 1 h lub 2 h.

Podmiot odpowiedzialny

Bayer Sp. z o.o.
al. Jerozolimskie 158
02-326 Warszawa