Rhinocort aerozol do nosa

1 dawka zawiesiny (0,05 ml) zawiera 32 µg lub 64 µg budezonidu zmikronizowanego. Ponadto 1 dawka zawiesiny (0,05 ml) zawiera 0,06 mg sorbinianu potasu.

Budesonide

Donosowo. Dorośli i dzieci >6 lat. Zapalenie błony śluzowej nosa: początkowo 256 µg/dobę, co oznacza 128 µg do każdego otworu nosowego raz na dobę (rano) lub 64 µg do każdego otworu nosowego 2 razy na dobę (rano i wieczorem). Po uzyskaniu poprawy dawkę należy zmniejszyć do najmniejszej dawki potrzebnej do opanowania objawów choroby. Dawka 32 µg, podawana rano do każdego otworu nosowego, może być dla niektórych pacjentów wystarczająca. U niektórych pacjentów obserwuje się złagodzenie objawów choroby w ciągu 5-7 h od rozpoczęcia leczenia. Pełne działanie leku jest osiągane po kilku dniach stosowania. Jeżeli jest to możliwe, leczenie sezonowego, alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa należy rozpocząć przed ekspozycją na alergeny. W razie nasilonego obrzęku błony śluzowej nosa może być konieczne podanie środka zwężającego naczynia krwionośne. Niekiedy może być konieczne zastosowanie dodatkowego leczenia w celu złagodzenia objawów alergicznych ze strony oczu. Leczenie objawowe polipów nosa i zapobieganie ich powstawaniu po polipektomii: 256 µg/dobę, stosować raz na dobę (rano) lub w 2 dawkach podzielonych (rano i wieczorem). Po uzyskaniu poprawy dawkę należy zmniejszyć do najmniejszej wystarczającej do opanowania objawów choroby. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u osób w podeszłym wieku.

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z czynną lub nieaktywną gruźlicą płuc oraz u pacjentów z grzybiczymi lub wirusowymi zakażeniami dróg oddechowych. Długotrwałe stosowanie dużych dawek glikokortykosteroidów może powodować wystąpienie objawów ogólnoustrojowych związanych ze zwiększeniem stężenia glikokortykosteroidów w osoczu, takich jak zahamowanie czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza i (lub) spowolnienie wzrostu u dzieci. Unikać kontaktu leku z oczami. Należy unikać jednoczesnego stosowania preparatu i ketokonazolu, jak również innych leków będących silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4; jeśli nie jest to możliwe, to przerwa między ich podaniem powinna być możliwie jak najdłuższa. Podczas stosowania glikokortykosteroidów donosowych, szczególnie w dużych dawkach przez długi okres, mogą wystąpić objawy związane z ich ogólnoustrojowym działaniem. Prawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów jest znacznie mniejsze niż po zastosowaniu glikokortykosteroidów doustnych i mogą różnić się w zależności od pacjenta i rodzaju zastosowanej postaci glikokortykosteroidu. Do możliwych objawów ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga, objawy zbliżone do zespołu Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zaćmę, jaskrę oraz rzadziej objawy psychiczne lub zaburzenia zachowania, w tym nadmierną aktywność psychoruchową, zaburzenia snu, niepokój, depresję i agresję, szczególnie u dzieci. Zaburzenia czynności wątroby wpływają na wydalanie glikokortykosteroidów, powodując zmniejszenie szybkości wydalania i zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej. Należy wtedy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Zaburzenie widzenia może wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowania kortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatia surowicza (CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniu kortykosteroidów. Zachować ostrożność podczas zmiany terapii z glikokortykosteroidów o działaniu ogólnym na preparat, jeśli istnieje podejrzenie zaburzenia czynności kory nadnerczy. U tych pacjentów dawkę glikokortykosteroidów o działaniu ogólnym należy stopniowo zmniejszać. Należy również rozważyć wykonanie badań oceniających czynność osi podwzgórze-przysadka-nadnercza. U pacjentów należących do tej grupy należy w sytuacjach stresowych, np. zabieg chirurgiczny czy uraz, rozważyć zastosowanie dodatkowego leczenia glikokortykosteroidami o działaniu ogólnym. Obserwowano spowolnienie wzrostu u dzieci stosujących glikokortykosteroidy donosowe w zatwierdzonych dawkach. Zaleca się systematyczną kontrolę wzrostu dzieci, które długotrwale przyjmują glikokortykosteroidy donosowe. Jeśli wzrost jest spowolniony, należy zweryfikować sposób leczenia zmniejszając stosowaną dawkę glikokortykosteroidów donosowych. Przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu leczenia należy dokładnie rozważyć korzyści wynikające ze stosowania glikokortykosteroidu i ryzyko związane ze spowolnieniem wzrostu. Ponadto wskazana jest konsultacja z lekarzem specjalizującym się w chorobach układu oddechowego u dzieci. Lek zawiera sorbinian potasu, który może powodować miejscowe reakcje skórne (np. kontaktowe zapalenie skóry).

AstraZeneca Pharma Poland Sp. z o.o.
ul. Postępu 14
02-676 Warszawa
22-245-73-00
www.astrazeneca.pl