Apo-Simva 10 10 mg tabletki powlekane

1 tabl. powl. zawiera 10 mg, 20 mg lub 40 mg symwastatyny. Preparat zawiera laktozę.

Inhibitor reduktazy HMG-CoA, enzymu decydującego o szybkości przemiany 3-hydroksy-3-metyloglutarylo-koenzymu A do mewalonianu, prekursora cholesterolu. Lek zmniejsza stężenie LDL-cholesterolu (LDL-C): zmniejsza wytwarzanie oraz zwiększa katabolizm LDL-C. Zmniejsza stężenie apolipoproteiny B. Dodatkowo powoduje niewielki wzrost stężenia HDL-C oraz zmniejszenie stężenia triglicerydów w osoczu. W wyniku tych działań stosunek całkowitego cholesterolu do HDL-C oraz LDL do HDL-C jest obniżony. Symwastatyna jest nieaktywnym laktonem, który in vivo łatwo ulega hydrolizie do β-hydroksykwasu, silnego inhibitora reduktazy HMG-CoA. Proces hydrolizy odbywa się głównie w wątrobie. Symwastatyna jest dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego i znaczny jej wychwyt następuje w wątrobie (efekt pierwszego przejścia). Wątroba jest głównym miejscem działania formy aktywnej. Po doustnym podaniu symwastatyny, wchłanianie β- hydroksykwasu do krążenia ogólnego jest mniejsze niż 5% dawki. Maksymalne stężenie we krwi aktywnego inhibitora jest osiągane ok. 1-2 h po podaniu symwastatyny. Symwastatyna i jej aktywne metabolity w znacznym stopniu (>95%) wiążą się z białkami. Symwastatyna jest substratem dla CYP3A4. Główne metabolity to β-hydroksykwas i inne cztery aktywne metabolity. W ciągu 96 h 13% dawki jest wydalane z moczem, a 60% z kalem. T_0,5 β-hydroksykwasu wynosi przeciętnie 1,9 h.

Hipercholesterolemia. Leczenie pierwotnej hipercholesterolemii lub mieszanej dyslipidemii, jako uzupełnienie diety, gdy reakcja na dietę i inne niefarmakologiczne metody leczenia (np. ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczająca. Leczenie rodzinnej homozygotycznej hipercholesterolemii (HoFH), jako uzupełnienie diety i innych metod prowadzących do zmniejszenia stężenia lipidów (np. aferezy LDL) lub gdy metody te okażą się niewłaściwe. Zapobieganie zdarzeniom ze strony układu sercowo-naczyniowego. Zmniejszenie śmiertelności i zachorowalności na choroby serca i naczyń u pacjentów z objawową miażdżycą naczyń mięśnia sercowego lub cukrzycą, z prawidłowym lub podwyższonym stężeniem cholesterolu, jako leczenie wspomagające, mające na celu skorygowanie innych czynników ryzyka i uzupełnienie innej terapii zapobiegającej chorobom serca.

Nadwrażliwość na symwastatynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Czynna choroba wątroby lub niewyjaśnione, utrzymujące się zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy. Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 (substancji powodujących w przybliżeniu co najmniej 5-krotne zwiększenie wartości AUC) (np. itrakonazol, ketokonazol, pozakonazol, worykonazol, inhibitory proteazy HIV (np. nelfinawir), boceprevir, telaprevir, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna,nefazodon oraz preparaty zawierające kobicystat). Jednoczesne podawanie gemfibrozylu, cyklosporyny lub danazolu. U pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną stosujących lomitapid przeciwwskazane jest stosowanie symwastatyny w dawkach większych niż 40 mg. Ciąża i okres karmienia piersią.

Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią oraz u kobiet planujących ciążę. W badaniach na szczurach nie stwierdzono wpływu symwastatyny na płodność.

Doustnie. Zakres dawek to 5-80 mg/dobę. Jeśli jest to konieczne, dawkę należy korygować w odstępach co najmniej 4 tyg. do maksymalnie 80 mg/dobę. Dawka 80 mg na dobę jest zalecana tylko pacjentom z ciężką hipercholesterolemią i dużym ryzykiem powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego, którzy nie osiągnęli celów leczenia za pomocą mniejszej dawki. Pacjent powinien stosować standardową niskocholesterolową dietę, którą należy kontynuować podczas leczenia. Hipercholesterolemia: 10-20 mg raz na dobę; jeżeli konieczne jest zmniejszenie stężenia cholesterolu LDL >45% dawka początkowa może wynosić 20-40 mg raz na dobę. Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna: dawka początkowa wynosi 40 mg raz na dobę lub 80 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych (20 mg rano, 20 mg w porze obiadowej i 40 mg wieczorem). Symwastatynę należy stosować jako leczenie uzupełniające inne metody zmniejszające stężenie lipidów (np. aferezę LDL) lub wtedy, gdy metody te są niedostępne. U pacjentów przyjmujących lomitapid jednocześnie z symwastatyną, dawka symwastatyny nie może przekraczać 40 mg/dobę. Zapobieganie chorobom układu sercowo-naczyniowego: 20-40 mg raz na dobę. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr <30 ml/min) należy bardzo starannie rozważyć stosowanie symwastatyny w dawce >10 mg/dobę i jeśli jest to niezbędne, bardzo ostrożnie rozpocząć leczenie. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku. Dzieci i młodzież 10-17 lat (chłopcy ≥IIst. wg skali Tannera i dziewczęta co najmniej rok od czasu wystąpienia pierwszej miesiączki) z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną: zalecana dawka początkowa to 10 mg na dobę. Zalecany zakres dawki wynosi 10-40 mg na dobę. Największa zalecana dawka to 40 mg na dobę. Dawki należy dostosowywać indywidualnie zgodnie z zalecanym celem terapii wg zaleceń dotyczących leczenia dzieci i młodzieży. Dawkę należy dostosowywać w odstępach co najmniej 4 tyg. Należy stosować odpowiednią dietę. Doświadczenia dotyczące stosowania symwastatyny u dzieci przed okresem dojrzewania są ograniczone. Leczenie skojarzone z innymi lekami: symwastatynę należy przyjmować nie mniej niż 2 h przed lub nie mniej niż 4 h po podaniu preparatów wiążących kwasy żółciowe. U pacjentów przymujących symwastatynę jednocześnie z fibratami, z wyjątkiem gemfibrozylu lub fenofibratu, dawka symwastatyny nie powinna być większa niż 10 mg na dobę. U pacjentów przyjmujących amiodaron, werapamil lub leki zawierające elbaswir lub grazoprewir jednocześnie z symwastatyną, dawka symwastatyny nie powinna być większa niż 20 mg na dobę. U pacjentów przyjmujących diltiazem lub amlodypinę jednocześnie z symwastatyną, dawka symwastatyny nie powinna być większa niż 40 mg na dobę. Sposób podania. Lek należy przyjmować raz na dobę, wieczorem. Tabletkę 10 mg można podzielić na równe dawki.

Przed rozpoczęciem stosowania symwastatyny lub w przypadku zwiększenia jej dawki należy poinformować pacjenta o ryzyku wystąpienia miopatii i zalecić szybkie zgłoszenie się do lekarza w razie odczuwania trudnych do wyjaśnienia bólów mięśni, ich nadmiernej wrażliwości na dotyk lub osłabienia. Duża aktywność inhibitorów reduktazy HMG-CoA w osoczu zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii (np. podwyższone stężenia symwastatyny i kwasu symwastatyny w osoczu), którego przyczyną częściowo mogą być leki wywołujące interakcje, które zakłócają metabolizm symwastatyny i (lub) szlaki transporterów. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami predysponującymi do wystąpienia rabdomiolizy, takimi jak: podeszły wiek (≥65 lat), płeć żeńska, zaburzenia czynności nerek, niewyrównana niedoczynność tarczycy, wywiad świadczący o dziedzicznych zaburzeniach ze strony układu mięśniowego, występujące w przeszłości toksyczne działania statyn lub fibratów na mięśnie, nadużywanie od alkoholu. Ryzyko miopatii może być zwiększone także w przypadku interakcji symwastatyny z innymi lekami (interakcje farmakokinetyczne lub farmakodynamiczne; patrz także przeciwwskazania i interakcje). Ryzyko miopatii i rabdomiolizy jest również zwiększone w przypadku zaburzeń czynności wątrobowych białek transportujących (OATP); zaburzenia czynności białek transportujących mogą wystąpić w wyniku hamującego działania spowodowanego interakcjami leków lub u pacjentów będących nosicielami genotypu SLCO1B1 c.521T>C; jeśli jest to możliwe, przed zastosowaniem dawki 80 mg symwastatyny, należy rozważyć przeprowadzenie badania na obecność allelu C jako elementu oceny stosunku korzyści do ryzyka i unikać stosowania dużych dawek u nosicieli genotypu CC; jednak stwierdzenie nieobecności tego genu w badaniu genotypu nadal nie wyklucza możliwości wystąpienia miopatii. W grupach pacjentów ze zwiększonym ryzykiem miopatii przed rozpoczęciem leczenia należy oznaczyć aktywność kinazy kreatynowej (CK), rozważyć ryzyko i możliwe korzyści z leczenia, a w trakcie leczenia obserwować pacjenta. Jeśli aktywność CK jest znacznie zwiększona (>5 x GGN - górna granica normy), należy po 5-7 dniach wykonać badanie kontrolne. Nie należy rozpoczynać leczenia, jeśli w badaniu kontrolnym CK >5 x GGN. Jeśli w trakcie leczenia wystąpią niewyjaśnione bóle mięśni, osłabienie siły mięśniowej lub kurcze mięśni, należy oznaczyć aktywność CK. Leczenie należy przerwać, jeśli u pacjenta, który nie był po forsownym wysiłku fizycznym aktywność CK jest znacząco zwiększona (>5 razy GGN) lub jeśli objawy mięśniowe są nasilone i powodują dolegliwości podczas codziennych czynności (nawet jeśli aktywność CK ≤5 razy GGN). Jeśli z jakichkolwiek powodów podejrzewana jest miopatia, lek należy odstawić. Po ustąpieniu objawów klinicznych i zmniejszeniu aktywności CK do wartości prawidłowych można rozważyć ponowne zastosowanie statyny w najmniejszej dawce, przy ścisłej obserwacji pacjenta. Ryzyko wystąpienia miopatii jest większe u pacjentów stosujących symwastatynę w dawce 80 mg. Zaleca się okresowe oznaczanie stężenia CK jako badanie przydatne do identyfikacji subklinicznych przypadków miopatii; nie ma jednak żadnej pewności, że pozwoli to uniknąć rozwoju miopatii. Leczenie symwastatyną należy przerwać na kilka dni przed planowanym dużym zabiegiem chirurgicznym lub jeśli konieczne jest podjęcie leczenia internistycznego lub chirurgicznego. Ryzyko miopatii i rabdomiolizy zwiększa się istotnie w przypadku skojarzonego leczenia symwastatyną i silnymi inhibitorami enzymu CYP3A4 (lekami takimi, jak itrakonazol, ketokonazol, pozakonazol, worykonazol, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, inhibitory proteazy HIV (np. nelfinawir), boceprewir, telaprewir, nefazodon, preparaty zawierające kobicystat) a także gemfibrozylem, cyklosporyną i danazolem; stosowanie tych leków jest przeciwwskazane. Ryzyko miopatii i rabdomiolizy jest również zwiększone w przypadku jednoczesnego stosowania amiodaronu, amlodypiny, werapamilu lub diltiazemu z pewnymi dawkami symwastatyny. Ryzyko zwiększa się podczas jednoczesnego stosowania diltiazemu lub amlodypiny z 80 mg symwastatyny. Ryzyko wystąpienia miopatii, w tym rabdomiolizy, może nasilać się po jednoczesnym zastosowaniu kwasu fusydowego ze statynami. U pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną to ryzyko może ulegać zwiększeniu w wyniku jednoczesnego stosowania symwastatyny z lomitapidem. Z powodu ryzyka interakcji przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie symwastatyny z inhibitorami CYP3A4: itrakonazolem, ketokonazolem, pozakonazolem, worykonazolem, inhibitorami proteazy HIV (np. nelfinawirem), boceprewirem, telaprewirem, erytromycyną, klarytromycyną, telitromycyną, nefazodonem i produktami leczniczymi zawierającymi kobicystat. Jeśli leczenie silnymi inhibitorami CYP3A4 (substancje powodujące w przybliżeniu co najmniej 5-krotne zwiększenie wartości AUC) jest konieczne, wówczas należy przerwać stosowanie symwastatyny (i rozważyć podanie innego rodzaju statyny). Ponadto zaleca się ostrożność w przypadku skojarzonego leczenia symwastatyną i innymi słabszymi inhibitorami CYP3A4: flukonazolem, werapamilem, diltiazemem. Podczas leczenia symwastatyną należy unikać picia soku grejpfrutowego. Przeciwwskazane jest stosowanie symwastatyny z cyklosporyną, danazolem lub gemfibrozylem. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia miopatii i rabdomiolizy nie należy przekraczać dawki 10 mg symwastatyny na dobę u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne fibraty, z wyjątkiem fenofibratu. Zlecając jednoczesne stosowanie fenofibratu z symwastatyną należy zachować ostrożność, gdyż każdy z tych leków może sam powodować miopatię. Symwastatyny nie wolno stosować jednocześnie z kwasem fusydowym podawanym ogólnoustrojowo lub przez 7 dni po zakończeniu leczenia kwasem fusydowym. Leczenie statynami można wznowić po upływie 7 dni od daty podania ostatniej dawki kwasu fusydowego. Należy unikać jednoczesnego stosowania symwastatyny w dawkach dobowych >20 mg z amiodaronem, amlodypiną, werapamilem lub diltiazemem. U pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną należy unikać jednoczesnego stosowania symwastatyny w dawkach przewyższających 40 mg na dobę z lomitapidem. Jednoczesne podawanie leków będących inhibitorami BCRP (np. elbaswiru and grazoprewiru) może prowadzić do zwiększenia stężeń symwastatyny w osoczu oraz do zwiększenia ryzyka miopatii; u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki zawierające elbaswir lub grazoprewir, dawka symwastatyny nie powinna przekraczać 20 mg na dobę. Zgłaszano przypadki miopatii i (lub) rabdomiolizy podczas jednoczesnego podawania inhibitorów reduktazy HMG-CoA (np. symwastatyny) z daptomycyną. Ryzyko wystąpienia miopatii jest większe u pacjentów stosujących symwastatynę w dawce 80 mg w porównaniu z innymi rodzajami leczenia opartymi na statynach o podobnej skuteczności w obniżaniu stężenia cholesterolu LDL. Dlatego symwastatynę w dawce 80 mg należy stosować jedynie u pacjentów z ciężką hipercholesterolemią i z wysokim ryzykiem powikłań sercowo-naczyniowych, u których cel leczenia nie został osiągnięty za pomocą niższych dawek i u których spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. U pacjentów przyjmujących symwastatynę w dawce 80 mg wymagających podania leku wchodzącego w interakcję należy zastosować niższą dawkę symwastatyny lub alternatywny schemat leczenia oparty na statynie o mniejszym potencjale interakcji z innymi lekami. Zmniejszenie aktywności wątrobowych białek transportujących aniony organiczne (OATP) może wzmagać ekspozycję ogólnoustrojową na kwas symwastatyny i zwiększać ryzyko wystąpienia miopatii i rabdomiolizy. Zmniejszenie aktywności może być skutkiem inhibicji przez leki wchodzące w interakcje (np. cyklosporynę) lub występować u pacjentów będących nosicielami genotypu SLCO1B1 c.521T>C. U pacjentów posiadających allel (c.521T>C) genu SLCO1B1, kodujący białko OATP1B1o mniejszej aktywności, występuje wzmożona ekspozycja ogólnoustrojowa na kwas symwastatyny i zwiększone ryzyko miopatii. Zgłaszano bardzo rzadkie przypadki martwiczej miopatii o podłożu immunologicznym (ang. IMNM), które klinicznie charakteryzuje trwałe osłabienie mięśni bliższych i podwyższone stężenie CK w trakcie leczenia lub po odstawieniu statyn. Zaleca się wykonywanie badań oceniających czynność wątroby u wszystkich pacjentów przed rozpoczęciem stosowania symwastatyny a następnie, gdy będzie to wskazane klinicznie. U pacjentów, u których wymagane jest stosowanie symwastatyny w dawce 80 mg należy wykonać dodatkowy test przed zwiększeniem dawki, 3 mies. po zmianie dawkowania na 80 mg, a następnie co pewien czas (np. co pół roku) w 1. roku leczenia. Należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów, u których stwierdzono zwiększenie aktywności aminotransferaz. U tych pacjentów należy niezwłocznie powtórzyć badania, a następnie przeprowadzać je częściej. Jeśli następuje dalsze zwiększanie aktywności aminotransferaz, zwłaszcza do >3 x GGN i utrzymuje się, symwastatynę należy odstawić. Lek należy stosować ostrożnie u osób pijących znaczne ilości alkoholu. Statyny mogą powodować zwiększenie stężenia glukozy we krwi oraz u niektórych pacjentów z grupy ryzyka rozwoju cukrzycy mogą powodować hiperglikemię, przy której wymagana jest odpowiednia opieka diabetologiczna. Ryzyko to jednak nie powinno być przyczyną przerwania leczenia statynami, ponieważ korzyści wynikające ze zmniejszenia ryzyka wystąpienia zaburzeń naczyniowych na skutek stosowania statyn są większe. Pacjentów z grupy ryzyka (ze stężeniem glukozy na czczo wynoszącym 5,6-6,9 mmol/l, BMI >30 kg/m², zwiększonym stężeniem triglicerydów, nadciśnieniem tętniczym) należy kontrolować zarówno pod względem klinicznym, jak i biochemicznym zgodnie z wytycznymi krajowymi. Jeśli u pacjenta podejrzewa się rozwój śródmiąższowej choroby płuc (objawiającej się dusznością, suchym kaszlem, ogólnym pogorszeniem stanu zdrowia - zmęczeniem, zmniejszeniem masy ciała, gorączką) należy przerwać leczenie statynami. W kontrolowanym badaniu klinicznym z udziałem pacjentów w wieku 10-17 lat (chłopcy w fazie II i powyżej wg skali Tannera oraz dziewczęta, u których minął co najmniej 1 rok od pierwszej miesiączki), którym podawano symwastatynę, nie stwierdzono wykrywalnego wpływu na wzrost lub dojrzewanie płciowe u chłopców i dziewcząt ani jakiegokolwiek wpływu na długość cyklu miesiączkowego u dziewcząt. Dziewczęta należy poinformować o odpowiednich metodach zapobiegania ciąży podczas leczenia symwastatyną. U pacjentów w wieku <18 lat nie przeprowadzono badań skuteczności ani bezpieczeństwa w odniesieniu do okresu leczenia >48 tyg. i długotrwały wpływ leku na dojrzewanie fizyczne, umysłowe i płciowe jest nieznany. Nie badano stosowania symwastatyny u pacjentów w wieku <10 lat ani dzieci w wieku przed dojrzewaniem i dziewcząt przed pierwszą miesiączką. W kilku przypadkach zaobserwowano, że statyny wywołują miastenię de novo lub nasilają już występującą miastenię lub miastenię oczną. Jeśli nastąpi nasilenie objawów, należy przerwać stosowanie leku. Odnotowano nawroty choroby po podaniu (ponownym podaniu) tej samej lub innej statyny. Ze względu na zawartość laktozy, lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Użyto następujących określeń, aby opisać jak często działania niepożądane występowały:
Często: rzadziej niż u 1 na 10 osób
Niezbyt często: rzadziej niż u 1 na 100 osób
Rzadko: rzadziej niż u 1 na 1000 osób
Bardzo rzadko: rzadziej niż u 1 na 10 000 osób
Nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych.

Rzadko: rzadziej niż u 1 na 1000 osób
Jeśli wystąpi którekolwiek z następujących poważnych działań niepożądanych, należy przerwać
przyjmowanie leku i niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub zgłosić się do izby przyjęć
najbliższego szpitala.
- Ból mięśni, tkliwość uciskowa, osłabienie siły mięśni lub kurcze mięśni. Rzadko problemy z
  mięśniami mogą być poważne w tym rozpad mięśni powodujący niewydolność nerek; bardzo rzadko
  odnotowano przypadki śmierci pacjentów.
- Reakcje nadwrażliwości (alergiczne) w tym:
  - obrzęk twarzy, języka lub gardła, który może powodować trudności w oddychaniu (obrzęk
    naczynioruchowy), utrudniać oddychanie
  - ostre bóle mięśni, szczególnie okolic ramion i bioder
  - wysypka z osłabieniem mięśni kończyn i szyi
  - ból lub zapalenie stawów (poligamia reumatyczna)
  - stany zapalne naczyń krwionośnych (zapalenie naczyń),
  - nienaturalne siniaki, wykwity skórne i obrzęk, pokrzywka, nadwrażliwość skóry na światło
    słoneczne, gorączka, nagłe zaczerwienienie,
  - utrudnione oddychanie lub znużenie
  - objawy zespołu toczniopodobnego (z wysypką, bólem stawów i wpływem na komórki krwi).
- Zapalenie wątroby z objawami zażółcenia skóry i białkówki oczu, świąd, ciemne zabarwienie moczu
  lub blade zabarwienie kału, zmęczenie lub osłabienie, utrata apetytu, niewydolność wątroby (bardzo
  rzadko).
- Zapalenie trzustki, często z ostrym bólem brzucha.

Następujące działania niepożądane odnotowano rzadko:
- mała liczba czerwonych ciałek krwi (anemia)
- drętwienie lub osłabienie ramion lub nóg
- ból głowy, uczucie mrowienia, zawroty głowy
- niewyraźne widzenie; zaburzenia widzenia
- zaburzenia trawienia (ból brzucha, zaparcie, wzdęcie z oddawaniem wiatrów, niestrawność,
  biegunka, mdłości, wymioty)
- wysypka, świąd, wypadanie włosów
- osłabienie
- zaburzenia snu (bardzo rzadko)
- słaba pamięć (bardzo rzadko), utrata pamięci, splątanie.

Bardzo rzadko: rzadziej niż u 1 na 10 000 osób
Zgłoszono następujące bardzo rzadko występujące ciężkie działanie niepożądane:
- ciężka reakcja alergiczna, która powoduje trudności w oddychaniu lub zawroty głowy
  (anafilaksja)
- wysypka, która może wystąpić na skórze lub owrzodzenia błony śluzowej jamie ustnej (polekowe
  zmiany liszajowate)
- uszkodzenie mięśni
- ginekomastia (powiększenie piersi u mężczyzn).

Nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
- zaburzenia erekcji
- depresja
- zapalenie płuc powodujące problemy z oddychaniem, w tym uporczywy kaszel i (lub) skrócenie
  oddechu lub gorączka
- uszkodzenia ścięgna, czasem powikłane zerwaniem ścięgna
- utrzymujące się osłabienie mięśni
- miastenia (choroba powodująca ogólne osłabienie mięśni, w tym w niektórych przypadkach
  mięśni biorących udział w oddychaniu),
  miastenia oczna (choroba powodująca osłabienie mięśni oka).
  Należy porozmawiać z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje osłabienie rąk lub nóg, nasilające się
  po okresach aktywności, podwójne widzenie lub opadanie powiek, trudności z połykaniem lub
  duszności.

Podobnie, jak w przypadku stosowania innych statyn, odnotowano także następujące działania
niepożądane:
- zaburzenia snu, w tym koszmary senne
- utrata pamięci
- zaburzenia seksualne
- cukrzyca. Prawdopodobieństwo wystąpienia cukrzycy jest większe u pacjentów z wysokim
  stężeniem cukru i lipidów we krwi, nadwagą i wysokim ciśnieniem tętniczym krwi. Lekarz
  będzie kontrolował stan pacjenta podczas stosowania tego leku
- ból mięśni, tkliwość lub osłabienie o stałym charakterze, bardzo rzadko objawy te mogą nie
  ustąpić po przerwaniu leczenia symwastatyną.

Wyniki badań laboratoryjnych
Obserwowano zwiększenie wartości wyników niektórych badań laboratoryjnych krwi dotyczących
czynności wątroby i enzymów wytwarzanych przez mięśnie (kinaza kreatynowa).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, PL-02 222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu w Polsce. Dzięki
zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa
stosowania leku.

Do występowania potencjalnych interakcji z inhibitorami reduktazy HMG-CoA może przyczyniać się wiele mechanizmów. Leki lub preparaty ziołowe, które hamują pewne enzymy (np. CYP3A4) i (lub) szlaki transporterów (np. OATP1B), mogą zwiększać stężenie symwastatyny i kwasu symwastatyny w osoczu oraz mogą prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia miopatii i (lub) rabdomiolizy. Należy zapoznać się z informacją o wszystkich jednocześnie stosowanych lekach, w celu uzyskania dalszych informacji na temat wystąpienia ich potencjalnych interakcji z symwastatyną i (lub) potencjalnych zmian dotyczących enzymów lub transporterów oraz ewentualnego dostosowania dawki i schematów leczenia. Symwastatyna jest substratem cytochromu P450 3A4. Inhibitory CYP3A4 zwiększają stężenie symwastatyny we krwi, nasilając ryzyko wystąpienia miopatii i rabdomiolizy. Przeciwwskazane jest stosowanie symwastatyny z silnymi inhibitorami CYP3A4, takimi jak: itrakonazol, ketokonazol, pozakonazol, worykonazol, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, inhibitory proteazy HIV (np. nelfinawir), boceprewir, telaprewir, nefazodon, kobicystat, cyklosporyna, danazol, gemfibrozyl. Unikać spożywania grejpfruta i picia soku grejpfrutowego podczas leczenia symwastatyną. Należy zachować ostrożność podczas stosowania symwastatyny z inhibitorami CYP3A4 o słabszym działaniu: amiodaronem, amlodypiną, werapamilem, diltiazemem, elbaswirem, grazoprewirem; należy unikać jednoczesnego stosowania symwastatyny w dawkach dobowych >20 mg. Podczas jednoczesnego stosowania z lomitapidem, u pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną nie stosować większej dawki symwastatyny niż 40 mg/dobę. U pacjentów stosujących jednocześnie symwastatynę, zwłaszcza w wyższych dawkach, z innymi lekami uznanymi za mające umiarkowany wpływ na układ enzymatyczny CYP3A4, ryzyko wystąpienia miopatii może być większe. Kwas symwastatyny jest substratem dla białka transportowego OATP1B1. Jednoczesne podawanie leków będących inhibitorami białka transportowego OATP1B1 może prowadzić do podwyższonego stężenia kwasu symwastatyny w osoczu oraz podwyższonego ryzyka wystąpienia miopatii. Jednoczesne podawanie leków będących inhibitorami BCRP, w tym preparatów zawierających elbaswir lub grazoprewir, może prowadzić do zwiększenia stężeń symwastatyny w osoczu oraz do zwiększenia ryzyka miopatii. Należy rozważyć tymczasowe przerwanie stosowania symwastatyny u pacjentów przyjmujących daptomycynę chyba, że korzyści z jednoczesnego podawania przewyższają ryzyko. Podczas stosowania tikagreloru, nie zaleca się stosowania dawki większej niż 40 mg symwastytyny/dobę. Mechanizm interakcji z cyklosporyną nie jest w pełni wyjaśniony (cyklosporyna zwiększa AUC inhibitorów reduktazy HMG-CoA, przypuszczalnie częściowo na skutek hamowania CYP3A4) - należy unikać jednoczesnego stosowania cyklosporyny i symwastatyny w dawkach dobowych >10 mg. Gemfibrozyl zwiększa 1,9-krotnie wartość AUC kwasu symwastatyny, prawdopodobnie w wyniku zahamowania szlaku glukuronidowego i (lub) OATP1B1; jednoczesne stosowanie z gemfibrozylem jest przeciwwskazane. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia miopatii lub rabdomiolizy, nie należy przekraczać dawki 10 mg symwastatyny na dobę u pacjentów przyjmujących jednocześnie fibraty, z wyjątkiem fenofibratu. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania fenofibratu z symwastatyną, ponieważ każdy z tych preparatów podawany w monoterapii może spowodować miopatię. Stosowanie danazolu i symwastatyny zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii i rabdomiolizy - skojarzone stosowanie jest przeciwwskazane. Ze względu na ryzyko radomiolizy (obserwowano zgony), symwastatyny nie wolno stosować jednocześnie z kwasem fusydowym podawanym ogólnoustrojowo lub w ciągu 7 dni od zakończenia leczenia kwasem fusydowym - należy przerwać leczenie statynami na czas terapii kwasem fusydowym, leczenie statynami można wznowić po upływie 7 dni od podania ostatniej dawki kwasu fusydowego; jeżeli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania symwastatyny i kwasu fusydowego, takie połączenie można rozważyć wyłącznie w przypadkach indywidualnych oraz pod ścisłym nadzorem lekarza. Obserwowano przypadki miopatii i (lub) rabdomiolizy, związane z przyjmowaniem statyn jednocześnie z niacyną (kwasem nikotynowym) w dawkach modyfikujących stężenie lipidów, tj. >1 g/dobę (każdy lek z obydwu grup stosowany w monoterapii może spowodować rozwój miopatii) - należy rozważyć potencjalne korzyści i zagrożenia oraz ściśle monitorować pacjentów w celu wykrycia jakichkolwiek objawów przedmiotowych i podmiotowych bólu mięśni, tkliwości lub osłabienia, szczególnie w pierwszych miesiącach leczenia oraz po zwiększeniu dawki jednego z ww. leków. Nie zaleca się stosowania niacyny lub leków zawierających niacynę w dawkach modyfikujących stężenie lipidów (>1 g/dobę) i symwastatyny w dawce 80 mg u pacjentów pochodzących z Chin i należy zachować ostrożność w przypadku stosowania takiego połączenia u pacjentów pochodzących z Chin, którzy stosują dawkę symwastatyny ≥40 mg (nie wiadomo, czy ryzyko rozwoju miopatii jest podwyższone u innych pacjentów pochodzących z Azji).Obserwowano przypadki miopatii i rabdomiolizy podczas jednoczesnego stosowania kolchicyny i symwastatyny u pacjentów z niewydolnością nerek - zalecane jest uważne monitorowanie pacjentów. Ryfampicyna (induktor CYP3A4), zwłaszcza stosowana długotrwale (np. w leczeniu na gruźlicy) zmniejsza skuteczność leczenia symwastatyną. Symwastatyna może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny - u pacjentów przyjmujących leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny, czas protrombinowy należy ocenić zarówno przed rozpoczęciem terapii symwastatyną, jak i odpowiednio często w początkowym okresie trwania terapii; po stwierdzeniu stabilności czasu protrombinowego należy go oceniać z częstością zalecaną podczas terapii pochodnymi kumaryny; powyższą procedurę należy powtórzyć w przypadku zmiany dawki symwastatyny lub przerwania stosowania tego leku. Symwastatyna nie wpływa na stężenie we krwi leków metabolizowanych przez CYP3A4.

Aurovitas Pharma Polska Sp. z o.o.
ul. Sokratesa 13 D/27
01-909 Warszawa
www.aurovitas.pl