Aribit 30 mg tabletki

1 tabl. zawiera 10 mg, 15 mg lub 30 mg arypiprazolu. Lek zawiera laktozę.

Lek przeciwpsychotyczny. Wykazuje duże powinowactwo do receptorów dopaminowych D₂ i D₃, serotoninowych 5HT_1a i 5HT_2a oraz umiarkowane powinowactwo do receptorów dopaminowych D₄, serotoninowych 5HT_2c i 5HT₇, a także adrenergicznych α₁ i histaminowych H₁. Arypiprazol wykazuje także umiarkowane powinowactwo do miejsc wychwytu zwrotnego serotoniny, nie wykazuje natomiast istotnego powinowactwa do receptorów muskarynowych. Skuteczność kliniczna leku związana ze skojarzonym działaniem częściowo agonistycznym w stosunku do receptora dopaminowego D₂ i serotoninowego 5HT_1a oraz antagonistycznym w stosunku do receptora serotoninowego 5HT_2a. Arypiprazol dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego (biodostępność 87%), osiąga C_max w czasie 3-5 h. W ponad 99% wiąże się z białkami, głownie albuminami. Jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie (dehydrogenacja, hydroksylacja oraz N-dealkilacja); enzymy CYP3A4 i CYP2D6 uczestniczą w metabolizmie. Jest wydalany z moczem (27%) i kałem (60%), głównie w postaci metabolitów. T_0,5 arypiprazolu w fazie eliminacji wynosi ok. 75 h u osób o podwyższonej aktywności CYP2D6 i ok. 146 h u osób o obniżonej aktywności CYP2D6.

Leczenie schizofrenii u dorosłych i u młodzieży w wieku ≥15 lat. Leczenie epizodów maniakalnych o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I oraz zapobieganie nowym epizodom maniakalnym u dorosłych, u których występują głównie epizody maniakalne i którzy odpowiadają na leczenie arypiprazolem. Leczenie epizodów maniakalnych o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I u młodzieży w wieku ≥13 lat, w leczeniu trwającym do 12 tyg.

Nadwrażliwość na arypiprazol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Nie stosować w ciąży, chyba że spodziewane korzyści wyraźnie przewyższają ryzyko dla płodu (notowano występowanie wad wrodzonych, jednak nie można było ustalić ich związku przyczynowego z arypiprazolem; nie można wykluczyć potencjalnego toksycznego wpływu arypiprazolu na płód). U noworodków narażonych w III trymestrze ciąży na działanie leków przeciwpsychotycznych (w tym arypiprazolu) mogą wystąpić działania niepożądane o różnej ciężkości i czasie pojawienia się, w tym zespół pozapiramidowy i (lub) zespół odstawienia; opisywano pobudzenie, hipertonię, hipotonię, drżenie, senność, zaburzenia oddychania, zaburzenia ssania - noworodki powinny być uważnie obserwowane. Arypiprazol przenika do mleka kobiecego - nie należy karmić piersią podczas stosowania leku. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać przyjmowanie arypiprazolu, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. Na podstawie danych z badań nad toksycznym wpływem na reprodukcję stwierdzono, że arypiprazol nie zaburzał płodności.

Doustnie. Dorośli. Schizofrenia. Dawka początkowa: 10 lub 15 mg/dobę; dawka podtrzymująca: 15 mg/dobę. Arypiprazol jest skuteczny w dawkach 10-30 mg/dobę. Nie potwierdzono większej skuteczności dawek >15 mg/dobę, jednak u poszczególnych pacjentów większa dawka może być korzystna. Dawka maksymalna wynosi 30 mg/dobę. Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I. Dawka początkowa: 15 mg/dobę, jako monoterapia lub w leczeniu skojarzonym. U niektórych pacjentów może być korzystne zastosowanie większej dawki. Dawka maksymalna wynosi 30 mg/dobę. Zapobieganie nawrotom epizodów maniakalnych w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I. U pacjentów, którzy stosują arypiprazol w monoterapii lub w terapii skojarzonej, należy kontynuować leczenie stosując ustaloną dawkę. Dostosowanie dawki dobowej, w tym jej zmniejszenie, należy rozważyć na podstawie stanu klinicznego. Dzieci i młodzież. Schizofrenia u młodzieży w wieku ≥15 lat. Początkowo 2 mg/dobę przez 2 dni, następnie 5 mg/dobę przez kolejne 2 dni, aż do osiągnięcia zalecanej dawki docelowej - 10 mg/dobę. W przypadkach gdzie zwiększenie dawki jest właściwe, należy podawać kolejne dawki, zwiększone jednorazowo o 5 mg, nie przekraczając maksymalnej dawki dobowej 30 mg. Arypiprazol jest skuteczny w dawkach 10-30 mg/dobę. Nie potwierdzono większej skuteczności dawek >10 mg/dobę, jednak u poszczególnych pacjentów większa dawka może być korzystna. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci ze schizofrenią w wieku <15 lat (brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności). Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I u młodzieży w wieku ≥13 lat. Początkowo 2 mg/dobę przez 2 dni, następnie 5 mg/dobę przez kolejne 2 dni, aż do osiągnięcia zalecanej dawki docelowej - 10 mg/dobę. Leczenie powinno trwać możliwie najkrócej, do uzyskania kontroli objawów; nie może być dłuższe niż 12 tygodni. Nie wykazano większej skuteczności terapii po zastosowaniu dawek >10 mg/dobę, a dawka dobowa wynosząca 30 mg jest związana ze znacząco większą częstością występowania istotnych działań niepożądanych, włączając zdarzenia związane z objawami pozapiramidowymi, senność, zmęczenie oraz zwiększenie masy ciała. Z tego powodu dawki >10 mg/dobę należy stosować tylko w wyjątkowych przypadkach oraz z zachowaniem ścisłej kontroli klinicznej. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku <13 lat. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności preparatu w leczeniu drażliwości związanej z zaburzeniami autystycznymi u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat; brak zaleceń dotyczących dawkowania. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności preparatu w leczeniu tików związanych z zespołem Tourette`a u dzieci i młodzieży w wieku 6-18 lat; brak zaleceń dotyczących dawkowania. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności modyfikacji dawki w zależności od płci, u palaczy tytoniu, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek ani u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy ostrożnie ustalać dawkowanie, a najwyższą dawkę dobową - 30 mg, stosować ze szczególną ostrożnością. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania arypiprazolu w leczeniu schizofrenii i w epizodach manii w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I nie zostały zbadane u pacjentów w wieku ≥65 lat; należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej, jeśli pozwalają na to okoliczności kliniczne. Dawkę arypiprazolu należy zmniejszyć w przypadku równoczesnego podawania silnego inhibitora CYP3A4 lub CYP2D6, natomiast zwiększyć w przypadku równoczesnego podawania silnego induktora CYP3A4 (patrz interakcje). Sposób podania. Lek należy podawać raz na dobę o stałej porze; można przyjmować niezależnie od posiłków.

Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych poprawa stanu klinicznego może nastąpić po kilku dniach lub tygodniach; w tym czasie pacjenta należy dokładnie monitorować, w tym pod kątem występowania myśli i zachowań samobójczych. Leczenie przeciwpsychotyczne pacjentów wysokiego ryzyka powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem. Lek nie jest wskazany w leczeniu pacjentów z psychozą związaną z demencją; u pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z chorobą Alzheimera, leczonych arypiprazolem obserwowano zwiększoną umieralność oraz zwiększoną częstość występowania incydentów naczyniowo-mózgowych. Podczas przyjmowania arypiprazolu mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości z objawami reakcji uczuleniowych. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą sercowo-naczyniową (zawał mięśnia sercowego lub choroba niedokrwienna w wywiadzie, niewydolność serca lub zaburzenia przewodzenia), chorobą naczyń mózgu, w stanach predysponujących do niedociśnienia (odwodnienie, zmniejszenie objętości krwi krążącej i leczenie hipotensyjne) lub nadciśnienia tętniczego, w tym postępującego lub złośliwego; z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym; z napadami drgawkowymi w wywiadzie lub chorobami, które mogą predysponować do występowania drgawek; z cukrzycą lub czynnikami ryzyka rozwoju cukrzycy (regularnie kontrolować glikemię); z istotnymi czynnikami ryzyka rozwoju otyłości (np. cukrzyca, zaburzenia tarczycy lub gruczolak przysadki w wywiadzie); z ryzykiem wystąpienia zachłystowego zapalenia płuc. Przed rozpoczęciem stosowania arypiprazolu oraz w trakcie leczenia należy rozpoznać wszystkie możliwe czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz podjąć odpowiednie działania prewencyjne. Podczas przyjmowania arypiprazolu u pacjentów mogą występować zwiększone popędy (np. zwiększony popęd seksualny, kompulsywną potrzebę wydawania pieniędzy, obżarstwo lub kompulsywne objadanie się oraz inne impulsywne i kompulsywne zachowania), w szczególności popęd do hazardu i niezdolność do kontrolowania tych popędów. Zaleca się monitorowanie stanu pacjentów; należy pamiętać, że objawy zaburzenia kontroli impulsów mogą być związane z chorobą podstawową; jednak w niektórych przypadkach zgłaszano ustąpienie popędów po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku. Jeśli podczas przyjmowania arypiprazolu u pacjenta wystąpią takie popędy, lekarz powinien rozważyć zmianę dawki lub odstawienie leku. Wszystkich pacjentów leczonych arypiprazolem należy obserwować pod kątem objawów hiperglikemii takich, jak: nadmierne pragnienie, wielomocz, nadmierny apetyt i osłabienie. U młodzieży należy kontrolować przyrost masy ciała; jeśli jest znaczący klinicznie należy rozważyć zmniejszenie dawki leku. Dane dotyczące bezpieczeństwa jednoczesnego podawania arypiprazolu oraz stymulantów stosowanych w leczeniu ADHD są bardzo ograniczone - należy zachować wyjątkową ostrożność w razie podawania tych leków jednocześnie. W przypadku wystąpienia objawów złośliwego zespołu neuroleptycznego (ZZN) lub wysokiej gorączki o niewyjaśnionej przyczynie, bez innych klinicznych objawów ZZN należy odstawić wszystkie leki przeciwpsychotyczne, także arypiprazol. W przypadku wystąpienia dyskinez późnych należy rozważyć zmniejszenie dawki leku lub przerwanie leczenia arypiprazolem. W przypadku wystąpienia innych zaburzeń pozapiramidowych, należy rozważyć zmniejszenie dawki arypiprazolu raz wprowadzenie ścisłej kontroli klinicznej. Ze względu na ryzyko upadków (senność, niedociśnienie ortostatyczne, niestabilność ruchową i czuciową) należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka i rozważyć zmniejszenie dawki początkowej (np. u pacjentów w podeszłym wieku lub pacjentów osłabionych). Lek zawiera laktozę, nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć 1 na 10 pacjentów):
- cukrzyca,
- zaburzenia snu,
- uczucie lęku,
- uczucie niepokoju i brak możliwości spokojnego siedzenia lub stania,
- niekontrolowane drżenie, ruchy z szarpnięciem lub ruchy wijące, zespół „ niespokojnych nóg”,
- drżenie,
- bóle głowy,
- zmęczenie,
- senność,
- uczucie pustki w głowie,
- drżenie obrazu i niewyraźne widzenie,
- zmniejszenie liczby wypróżnień lub trudności z wypróżnianiem,
- niestrawność,
- nudności,
- nadmierne wydzielanie śliny,
- wymioty,
- uczucie zmęczenia.

Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć 1 na 100 pacjentów):
- zwiększone stężenie prolaktyny we krwi,
- zbyt duże stężenie cukru we krwi,
- depresja,
- zmiany dotyczące seksualności lub nadmierne zainteresowanie seksem,
- niekontrolowane ruchy jamy ustnej, języka i kończyn (późna dyskineza),
- zaburzenia mięśni powodujące ruchy skręcania (dystonia),
- podwójne widzenie,
- nadwrażliwość oczu na światło,
- szybkie bicie serca,
- zmniejszenie ciśnienia krwi w pozycji stojącej, powodujące zawroty głowy, uczucie pustki
  w głowie lub omdlenia,
- czkawka.

Następujące działania niepożądane były zgłaszane po wprowadzeniu arypiprazolu do obrotu, ale
częstość ich występowania nie jest znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych
danych):
- zmniejszona liczba białych krwinek,
- zmniejszona liczba płytek krwi,
- reakcje alergiczne (np. obrzęk jamy ustnej, języka, twarzy i gardła, świąd skóry, wysypka),
- wystąpienie cukrzycy lub zaostrzenie jej przebiegu, kwasica ketonowa (obecność związków
  ketonowych we krwi i moczu) lub śpiączka,
- duże stężenie cukru we krwi,
- małe stężenie sodu we krwi,
- utrata apetytu (jadłowstręt),
- zmniejszenie masy ciała,
- zwiększenie masy ciała,
- myśli samobójcze, próby samobójcze i dokonane samobójstwa,
- uczucie agresji,
- pobudzenie,
- nerwowość,
- jednoczesne występowanie gorączki, sztywności mięśni, przyspieszonego oddechu, pocenia,
  ograniczenia świadomości i nagłych zmian ciśnienia krwi oraz zmian częstości pracy serca,
  omdlenia (złośliwy zespół neuroleptyczny),
- drgawki,
- zespół serotoninowy (reakcja, która może powodować uczucia wielkiej radości, ospałości,
  niezborność ruchów, niepokój, zwłaszcza ruchowy, uczucie upojenia alkoholowego, gorączkę,
  pocenie się lub sztywność mięśni),
- zaburzenia mowy,
- unieruchomienie gałek ocznych w jednej pozycji,
- nagły niewyjaśniony zgon,
- zagrażający życiu nieregularny rytm serca,
- atak serca (zawał mięśnia sercowego),
- wolne bicie serca,
- zakrzepy krwi w żyłach, szczególnie w żyłach nóg (do objawów należą obrzęk, ból
  i zaczerwienienie nóg), które mogą przemieszczać się naczyniami krwionośnymi do płuc
  powodując ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu (jeśli u pacjenta wystąpi
  którykolwiek z tych objawów musi on natychmiast zgłosić się do lekarza),
- wysokie ciśnienie krwi,
- omdlenia,
- przypadkowe zachłyśnięcia pokarmem z ryzykiem wystąpienia zapalenia płuc,
- skurcz mięśni wokół głośni,
- zapalenie trzustki,
- trudności w przełykaniu,
- biegunka,
- dyskomfort w obrębie jamy brzusznej,
- dyskomfort w obrębie żołądka,
- niewydolność wątroby,
- zapalenie wątroby,
- zażółcenie skóry i białych części gałek ocznych,
- nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych,
- wysypka skórna,
- nadwrażliwość na światło,
- łysienie,
- nadmierne pocenie,
- nieprawidłowy rozpad mięśni prowadzący do zaburzeń w funkcjonowaniu nerek,
- ból mięśni,
- sztywność mięśni,
- mimowolne oddawanie moczu,
- trudności w oddawaniu moczu,
- zespół abstynencyjny u noworodków w przypadku narażenia na lek w okresie ciąży,
- przedłużony i (lub) bolesny wzwód,
- trudności w regulacji podstawowej temperatury ciała lub przegrzanie,
- ból w klatce piersiowej,
- puchnięcie rąk, kostek lub stóp,
- w badaniach krwi: wahania stężenia cukru we krwi, zwiększenie stężenia glikozylowanej
  hemoglobiny,
- niezdolność do oparcia się impulsowi, popędowi lub pokusie podjęcia aktywności, która może
  zaszkodzić pacjentowi lub innym, obejmująca zachowania, takie jak:
  - silny impuls do nadmiernego uprawiania hazardu mimo poważnych konsekwencji
    osobistych lub rodzinnych,
  - zmienione bądź zwiększone zainteresowanie sferą seksualną i zachowania znacząco
    niepokojące pacjenta lub innych, np. nasilony popęd seksualny,
  - niekontrolowane nadmierne zakupy lub wydawanie pieniędzy,
  - niepohamowane obżarstwo (jedzenie dużych ilości pożywienia w krótkim czasie) lub
    jedzenie kompulsywne (jedzenie więcej pożywienia niż zazwyczaj i więcej niż potrzeba
    do zaspokojenia głodu),
  - popęd do włóczęgostwa.
Jeżeli wystąpią u pacjenta tego typu zachowania, powinien powiedzieć o nich lekarzowi, który
omówi z pacjentem sposoby leczenia lub zmniejszenia tych objawów.

U pacjentów w podeszłym wieku z demencją przyjmujących arypiprazol opisano więcej przypadków
zakończonych zgonem. Ponadto zanotowano przypadki udarów lub „mini” udarów.

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży
U młodzieży w wieku 13 lat i starszej występowały działania niepożądane o podobnej częstości
i rodzaju jak u dorosłych, z wyjątkiem senności, niekontrolowanych drgań lub ruchów, niepokoju
ruchowego i zmęczenia, występujących bardzo często (częściej niż u 1 na 10 pacjentów) oraz bólu
w górnej części brzucha, suchości w jamie ustnej, zwiększonego bicia serca, przyrostu masy ciała,
zwiększenia apetytu, drżenia mięśni, niekontrolowanych ruchów kończyn oraz zawrotów głowy,
szczególnie podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej, występujących często (częściej niż u 1
na 100 pacjentów).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Zachować ostrożność stosując arypiprazol jednocześnie z innymi lekami działającymi na OUN lub z alkoholem; z lekami wydłużającymi odstęp QT; z lekami, które mogą powodować zaburzenia elektrolitowe. Arypiprazol działa antagonistycznie na receptor adrenergiczny α₁ i może nasilać działanie niektórych leków przeciwnadciśnieniowych. Famotydyna (lek hamujący wydzielanie kwasu solnego, antagonista receptora H₂) zmniejsza szybkość wchłaniania arypiprazolu (działanie to nie ma znaczenia klinicznego). Jednoczesne stosowanie arypiprazolu oraz innych leków serotoninergicznych, takich jak selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny/inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SSRI/SNRI) lub leków, które zwiększają stężenia arypiprazolu zwiększa ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Arypiprazol jest metabolizowany m.in. przez CYP2D6 i CYP3A4. Chinidyna - silny inhibitor CYP2D6 istotnie zwiększa AUC arypiprazolu - w przypadku jednoczesnego stosowania, dawkę arypiprazolu należy zmniejszyć o około połowę. Podobne zalecenia należy zastosować w przypadku leczenia skojarzonego z innymi silnymi inhibitorami CYP2D6 takimi, jak fluoksetyna i paroksetyna. Ketokonazol - silny inhibitor CYP3A4 istotnie zwiększa AUC arypiprazolu; u pacjentów o obniżonej aktywności CYP2D6, równoczesne stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 może powodować zwiększenie stężenia arypiprazolu; w przypadku jednoczesnego stosowania ketokonazolu lub innych silnych inhibitorów CYP3A4 z arypiprazolem, zakładane korzyści powinny przeważyć potencjalne ryzyko. W przypadku stosowania z ketokonazolem dawkę arypiprazolu należy zmniejszyć o około połowę. Podobne zalecenia należy zastosować w przypadku leczenia skojarzonego z innymi silnymi inhibitorami CYP3A4 takimi, jak itrakonazol oraz inhibitory proteazy HIV. Po odstawieniu inhibitora CYP2D6 lub CYP3A4, dawkę arypiprazolu należy zwiększyć do tej, jaką stosowano przed rozpoczęciem terapii skojarzonej. W czasie równoczesnego stosowania słabych inhibitorów CYP3A4 (np. diltiazem) lub CYP2D6 (np. escytalopram) można spodziewać się niewielkiego zwiększenia stężenia arypiprazolu. Karbamazepina - silny induktor CYP3A4 istotnie zmniejsza AUC i C_max arypiprazolu - przypadku jednoczesnego stosowania, dawkę arypiprazolu należy podwoić. Podobne zalecenia należy zastosować w przypadku leczenia skojarzonego z innymi silnymi induktorami CYP3A4 takimi, jak: ryfampicyna, ryfabutyna, fenytoina, fenobarbital, prymidon, efawirenz, newirapina i ziele dziurawca (Hypericum perforatum). Po odstawieniu silnego induktora CYP3A4, należy zmniejszyć dawkę arypiprazolu do zalecanej. Arypiprazol nie jest metabolizowany przez enzymy z grupy CYP1A, a więc nie jest konieczne stosowanie specjalnych dawek u palaczy tytoniu. Skojarzone stosowanie walproinianu lub soli litu z arypiprazolem nie powodowało żadnych istotnych klinicznie zmian stężenia arypiprazolu. Arypiprazol nie wywiera istotnego wpływu na metabolizm substratów CYP2D6 (współczynnik dekstrometorfan/3-metoksymorfinan), CYP2C9 (warfaryna), CYP2C19 (omeprazol) i CYP3A4 (dekstrometorfan). Arypiprazol i dehydroarypiprazol nie zmieniają metabolizmu zachodzącego z udziałem CYP1A2. Istnieje małe prawdopodobieństwo wystąpienia istotnych klinicznie interakcji między lekami metabolizowanymi przez te enzymy. Arypiprazol stosowany z walproinianem, litem lub lamotryginą nie zmienia w sposób istotny stężeń tych leków.

Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański
58-563-16-00
[email protected]
www.polpharma.pl