Crysvita 20 mg roztwór do wstrzykiwań

Burosumab

tylko na receptędo zastrzeżonego stosowania
Dodaj leki do koszyka, żeby sprawdzić ich dostępność i zamówić lub kupić z dostawą.
1

Opis

1. Co to jest lek CRYSVITA i w jakim celu się go stosuje

Co to jest lek CRYSVITA
Lek CRYSVITA zawiera burosumab jako substancję czynną. Jest to rodzaj leku zwany ludzkim
przeciwciałem monoklonalnym.

W jakim celu stosuje się lek CRYSVITA
Lek CRYSVITA jest stosowany w leczeniu hipofosfatemii sprzężonej z chromosomem X (ang.
X-linked hypophosphataemia, XLH). Stosuje się go u dzieci i młodzieży w wieku od 1 roku do 17 lat
oraz u osób dorosłych.

Lek CRYSVITA jest stosowany w leczeniu osteomalacji onkogenicznej (ang. tumour-induced
osteomalacia
, TIO) u dzieci i młodzieży w wieku od 1 roku do 17 lat oraz u osób dorosłych, w
przypadkach gdy nie można skutecznie usunąć albo zlokalizować guza nowotworowego
powodującego tę chorobę.

Co to jest hipofosfatemia sprzężona z chromosomem X (XLH)
Hipofosfatemia sprzężona z chromosomem X (XLH) to choroba genetyczna.
- U osób z XLH występuje większa zawartość hormonu zwanego czynnikiem wzrostu
  fibroblastów 23 (ang. fibroblast growth factor 23, FGF23).
- FGF23 zmniejsza ilość fosforanów we krwi.
- Niskie stężenie fosforanów może:
  - uniemożliwić prawidłowe twardnienie, a u dzieci i młodzieży — prawidłowy wzrost
    kości;
  - wywoływać ból i sztywność kości i stawów.

Co to jest osteomalacja onkogeniczna (TIO)
- Osoby z TIO mają wyższy poziom hormonu zwanego FGF23 wytwarzanego przez niektóre
  rodzaje guzów.
- FGF23 obniża stężenie fosforanów we krwi.
- Małe stężenie fosforanów może prowadzić do zmiękczenia kości, osłabienia mięśni, zmęczenia,
  bólu kości i złamań.

Jak działa lek CRYSVITA
Lek CRYSVITA wiąże się z FGF23 we krwi, uniemożliwiając działanie FGF23 i zwiększając ilość
fosforanów we krwi, przez co możliwe jest uzyskanie prawidłowego stężenia fosforanów we krwi.

Wskazania

Leczenie hipofosfatemii sprzężonej z chromosomem X (XLH) u dzieci i młodzieży w wieku od 1 roku do 17 lat z chorobą kości potwierdzoną w badaniach radiograficznych oraz u osób dorosłych. Leczenie hipofosfatemii sprzężonej z czynnikiem FGF23 w onkogenicznej osteomalacji związanej z fosfaturowymi guzami mezenchymalnymi, których nie można poddać leczniczej resekcji albo zlokalizować, u dzieci i młodzieży w wieku od 1 roku do 17 lat oraz u osób dorosłych.

Działania niepożądane

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane u dzieci i młodzieży z XLH
Bardzo często
(mogą występować u więcej niż 1 na 10 dzieci i młodzieży):
- ropień (zakażenie) zęba;
- kaszel;
- ból głowy;
- zawroty głowy;
- wymioty;
- nudności;
- biegunka;
- zaparcie;
- próchnica zębów lub ubytki;
- wysypka;
- ból mięśni (mialgia) oraz ból dłoni i stóp;
- reakcje w miejscu wstrzyknięcia, w tym:
  o zaczerwienienie lub wysypka,
  o ból lub swędzenie,
  o obrzęk,
  o krwawienie lub zasinienie.
  Te reakcje w miejscu wstrzyknięcia są zwykle łagodne, występują w ciągu doby od
  wstrzyknięcia, a ich nasilenie zwykle maleje w czasie od 1 do 3 dni.
- gorączka;
- niskie stężenie witaminy D we krwi.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- podwyższone stężenie fosforanów we krwi.

Działania niepożądane u dzieci i młodzieży z TIO
Działania niepożądane u dzieci i młodzieży nie są znane, ponieważ nie przeprowadzono badań
klinicznych.

Działania niepożądane u dorosłych z XLH i TIO
Bardzo często
(mogą występować u więcej niż 1 na 10 osób dorosłych):
- ropień (zakażenie) zęba;
- ból głowy;
- zawroty głowy;
- zespół niespokojnych nóg (nieodparta potrzeba poruszania nogami w celu ukojenia
  dyskomfortu, bólu lub nietypowych odczuć w nogach, zwłaszcza przed snem lub w nocy);
- zaparcie;
- ból pleców;
- kurcze mięśni;
- reakcje w miejscu wstrzyknięcia, które mogą obejmować ból lub obrzęk;
- małe stężenie witaminy D we krwi.

Często (mogą występować u maksymalnie 1 na 10 osób dorosłych):
- wysypka;
- podwyższone stężenie fosforanów we krwi.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio
do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu działań
niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Dodaj do koszyka

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?
Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze – co warto o nich wiedzieć? Jak się przed nimi uchronić?

Kleszcze to rząd pajęczaków, które są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory udało się rozpoznać aż 900 gatunków tych krwiopijnych pasożytów. Pajęczaki upodobały sobie miejsca ciepłe, wilgotne, porośnięte paprociami i wysoką trawą. Kleszcze występują przede wszystkim w lasach i na ich obrzeżach, na łąkach, polach uprawnych, pastwiskach, nad brzegami rzek i jezior, a także w parkach i ogrodach. W naszym kraju najczęściej możemy spotkać kleszcza pospolitego (Ixodes ricinus) oraz kleszcza łąkowego (Dermacentor reticulatus).

Czytaj dalej