Metafen Ibuprofen Caps 200 mg kapsułki miękkie

1 kaps. zawiera 200 mg ibuprofenu. Preparat zawiera: sorbitol, maltitol ciekły i potas.

Niesteroidowy lek przeciwzapalny, pochodna kwasu propionowego. Lek odwracalnie hamuje agregację płytek oraz hamuje aktywność syntetazy prostaglandyn. U ludzi ibuprofen zmniejsza ból związany ze stanem zapalnym, obrzęk oraz gorączkę. Po podaniu doustnym ibuprofen jest częściowo wchłaniany w żołądku, a następnie w całości wchłaniany w jelicie cienkim. Ibuprofen wiązany jest w ponad 99% z białkami osocza krwi. Po zmetabolizowaniu w wątrobie (hydroksylacji, karboksylacji, koniugacji) farmakologicznie nieaktywne metabolity są całkowicie wydalone, głównie przez nerki (90%) oraz z żółcią. T_0,5 u osób zdrowych, jak również u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i zaburzeniami czynności nerek waha się od 1,8 - 3,5 h. Nie prowadzono odrębnych badań farmakokinetyki leku u dzieci. Przegląd literatury fachowej potwierdza, że wchłanianie, metabolizm i wydalanie ibuprofenu u dzieci przebiega w podobny sposób, jak u dorosłych.

Bóle różnego pochodzenia o nasileniu słabym do umiarkowanego: bóle głowy (również migrenowe), bóle zębów, bóle mięśniowe, stawowe i kostne, bóle po urazach, nerwobóle, bóle towarzyszące przeziębieniu i grypie, bolesne miesiączkowanie, bóle uszu występujące w stanach zapalnych ucha środkowego. Stany gorączkowe różnego pochodzenia (między innymi w przebiegu grypy, przeziębienia lub innych chorób zakaźnych).

Nadwrażliwość na substancję czynną lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. U pacjentów z reakcjami nadwrażliwości w wywiadzie (np. astma, zapalenie błony śluzowej nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka) związanymi z przyjęciem kwasu acetylosalicylowego (ASA) lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Krwawienie lub perforacja przewodu pokarmowego w wywiadzie, związane z wcześniejszym leczeniem NLPZ. Choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy czynna lub w wywiadzie lub krwawienie (dwa lub więcej niezależne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia). Krwawienie z naczyń mózgowych lub inne czynne krwawienie. Ciężka niewydolność wątroby, ciężka niewydolność nerek lub ciężka niewydolność serca (klasa IV wg NYHA). Niewyjaśnione zaburzenia układu krwiotwórczego, takie jak trombocytopenia. Znacznego stopnia odwodnienie (spowodowane wymiotami, biegunką lub niedostateczną podażą płynów). III trymestr ciąży.

Od 20. tyg. ciąży stosowanie ibuprofenu może powodować małowodzie wskutek zaburzeń czynności nerek płodu. Może ono wystąpić krótko po rozpoczęciu leczenia i jest zwykle odwracalne po jego przerwaniu. Ponadto zgłaszano przypadki zwężenia przewodu tętniczego po leczeniu w II trymestrze ciąży, z których większość ustąpiła po zaprzestaniu leczenia. W związku z tym, nie należy podawać ibuprofenu w I i II trymestrze ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli ibuprofen jest stosowany u kobiet planujących ciążę oraz w I i II trymestrze ciąży, należy stosować możliwie jak najmniejszą dawkę, a czas trwania leczenia powinien być jak najkrótszy. Należy rozważyć przedporodowe monitorowanie w kierunku małowodzia oraz zwężenia przewodu tętniczego po ekspozycji na ibuprofen przez kilka dni od 20. tyg. ciąży. W przypadku stwierdzenia małowodzia lub zwężenia przewodu tętniczego należy zaprzestać stosowania ibuprofenu. W III trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą wywołać u płodu: toksyczne działanie na płuca i serce (przedwczesne zwężenie/zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne); zaburzenie czynności nerek; pod koniec ciąży u matki i noworodka: wydłużenie czasu krwawienia, działanie przeciwpłytkowe, które może wystąpić nawet po bardzo małych dawkach; zahamowanie skurczów macicy skutkujące opóźnieniem lub przedłużeniem porodu. W związku z tym ibuprofen jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży. Ibuprofen i jego metabolity mogą w znikomych ilościach przenikać do mleka kobiet karmiących piersią. Dotychczas nie są znane szkodliwe działania u niemowląt, tak więc po krótkotrwałym stosowaniu w zalecanych dawkach, w celach przeciwbólowych oraz przeciwgorączkowych, zaprzestanie karmienia piersią nie jest zwykle konieczne. Istnieją pewne dowody, iż leki hamujące cyklooksygenazę (odpowiedzialną za syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet poprzez oddziaływanie na owulację. Działanie to jest przemijające po zakończeniu terapii. U kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę lub są diagnozowane pod kątem niepłodności, należy rozważyć odstawienie ibuprofenu.

Doustnie. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów oraz zmniejszenia ryzyka działań niepożądanych. Dorośli i młodzież >12 lat (≥40 kg): dawka początkowa od 1-2 kaps., w razie potrzeby co 4 (dla dawki 200 mg) do 6 godzin (dla dawki 400 mg). Maksymalna dawka dobowa wynosi 1200 mg ibuprofenu. Dzieci w wieku od 10-12 lat (30-39 kg): dawka początkowa 1 kaps., w razie potrzeby 1 kaps. co 6 h. Maksymalna dawka dobowa wynosi 800 mg ibuprofenu. Dzieci w wieku od 6-9 lat (20-29 kg): dawka początkowa 1 kaps., w razie potrzeby 1 kaps. co 8 h. Maksymalna dawka dobowa wynosi 600 mg ibuprofenu. Szczególne grupy pacjentów. Pacjentów w podeszłym wieku należy monitorować pod względem wystąpienia działań niepożądanych, dostosowanie dawki nie jest wymagane. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność podczas dawkowania ibuprofenu, należy stosować możliwie najmniejsze dawki. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność podczas dawkowania ibuprofenu, należy stosować możliwie najmniejsze dawki. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci w wieku <6 lat lub o mc. <20 kg. Sposób podania. Lek podaje się podczas lub niezależnie od posiłków. Kapsułki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Kapsułek nie należy żuć ani ssać, ani rozgryzać.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z niektórymi schorzeniami, których przebieg może ulec pogorszeniu: toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej - zwiększone ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych; nadciśnienie tętnicze i (lub) niewydolność serca w wywiadzie, ponieważ odnotowywano zatrzymanie płynów i obrzęki związane z leczeniem lekami z grupy NLPZ; zaburzenia czynności nerek, ponieważ czynność nerek może ulec dalszemu pogorszeniu; zaburzenia czynności wątroby; bezpośrednio po dużym zabiegu chirurgicznym; wrodzone zaburzenia metabolizmu porfiryn (np. ostra, przerywana porfiria); zaburzenia krzepnięcia krwi (ibuprofen może przedłużać czas krwawienia). U pacjentów z czynną lub przebytą astmą oskrzelową, przewlekłym zapaleniem błony śluzowej nosa, zapaleniem zatok, migdałków podniebiennych, polipami nosa oraz chorobami alergicznymi zastosowanie leku może wywołać skurcz oskrzeli, pokrzywkę lub obrzęk naczynioruchowy. Należy unikać jednoczesnego stosowania ibuprofenu i leków z grupy NLPZ, w tym inhibitorów COX-2. Krwawienie, owrzodzenie lub perforację przewodu pokarmowego mogące zakończyć się zgonem, opisywano po zastosowaniu wszystkich NLPZ, w każdym momencie leczenia, z towarzyszącymi ostrzegawczymi objawami lub bez, lub z ciężkimi zdarzeniami dotyczącymi przewodu pokarmowego w wywiadzie. Ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego wzrasta wraz z większymi dawkami NLPZ, u pacjentów z owrzodzeniem w wywiadzie, szczególnie jeśli było ono powikłane krwotokiem lub perforacją oraz u osób w podeszłym wieku. U pacjentów tych leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej dostępnej dawki. U tych pacjentów, jak również u pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego lub innymi substancjami czynnymi mogącymi zwiększać ryzyko zmian w obrębie przewodu pokarmowego należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami ochronnymi (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej). Pacjentom, u których występuje działanie toksyczne dotyczące przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osobom w podeszłym wieku, należy zalecić zgłaszanie wszelkich niepokojących objawów brzusznych (zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego), w szczególności w początkowych etapach leczenia. Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących leki mogące zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia, takie jak doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny lub leki przeciwpłytkowe, takie jak kwas acetylosalicylowy. Jeśli u pacjenta stosującego ibuprofen wystąpi krwawienie lub owrzodzenie przewodu pokarmowego, zaleca się odstawienie leku. NLPZ należy podawać ostrożnie osobom z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna), gdyż stany te mogą ulec zaostrzeniu. SCAR. Ciężkie skórne działania niepożądane (SCAR), w tym złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN), polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (zespół DRESS) oraz ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), mogące zagrażać życiu lub prowadzić do śmierci, były zgłaszane w związku ze stosowaniem ibuprofenu. Większość tych reakcji wystąpiła w ciągu 1-go. miesiąca. Jeżeli objawy przedmiotowe i podmiotowe świadczą o tej reakcji, należy natychmiast odstawić ibuprofen i rozważyć zastosowanie alternatywnego leczenia (stosownie od przypadku). Lek może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli lek stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Wpływ na ukł. krążenia i naczynia mózgowe. Wymagane jest monitorowanie oraz zalecenie zachowania ostrożności pacjentom przed rozpoczęciem leczenia u osób z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) niewydolnością serca, gdyż w związku z leczeniem NLPZ opisywano zatrzymywanie płynów, nadciśnienie tętnicze oraz obrzęki. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). U pacjentów leczonych ibuprofenem, zgłaszano przypadki zespołu Kounisa, który definiuje się jako objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego występujące wtórnie do reakcji alergicznej lub nadwrażliwości, związane ze zwężeniem tętnic wieńcowych i mogące prowadzić do zawału mięśnia sercowego. Ibuprofen może tymczasowo hamować czynność płytek krwi (agregację trombocytów), wykazano że wydłużał czas krwawienia u zdrowych ochotników. Z tego względu zaleca się, by pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia uważnie monitorować. Należy stosować ibuprofen z szczególną ostrożnością u pacjentów otrzymujących kwas acetylosalicylowy w celu zahamowania agregacji płytek krwi. W przypadku długotrwałego stosowania leku, wymagane jest regularne kontrolowanie parametrów wskaźników czynności wątroby, czynności nerek oraz morfologii krwi. W wyniku długotrwałego stosowania leków przeciwbólowych, mogą wystąpić bóle głowy, których nie należy leczyć zwiększonymi dawkami tego leku. Ogólnie, regularne przyjmowanie leków przeciwbólowych, zwłaszcza skojarzenie kilku przeciwbólowych substancji czynnych, może prowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia analgetyczna). Ryzyko to może wzrosnąć w przypadku obciążenia fizycznego z utratą soli i odwodnieniem, z tego względu należy tego unikać. Dorośli przyjmujący inne NLPZ jako leki przeciwbólowe lub kwas acetylosalicylowy w dawce dobowej większej niż 75 mg nie powinni stosować tego leku. Istnieje ryzyko wystąpienia niewydolności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży. Nie należy stosować ibuprofenu u pacjentów ze znacznego stopnia odwodnieniem (spowodowanym wymiotami, biegunką lub niedostateczną podażą płynów). Podczas stosowania ibuprofenu notowano pojedyncze przypadki toksycznej amblyopii, dlatego wszystkie zaburzenia widzenia należy zgłaszać lekarzowi. Substancje pomocnicze. Lek zawiera 28,8 mg sorbitolu w każdej kapsułce. Należy wziąć pod uwagę addytywne działanie podawanych jednocześnie preparatów zawierających fruktozę (lub sorbitol) oraz pokarmu zawierającego fruktozę (lub sorbitol). Sorbitol zawarty w preparacie może wpływać na biodostępność innych, podawanych równocześnie drogą doustną leków. 1 kaps. zawiera 15 mg maltitolu ciekłego; lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy. Lek zawiera 0,27 mmol (10,6 mg) potasu w 1 kapsułce, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość potasu w diecie. Błękit patentowy (E 131) wchodzący w skład otoczki kapsułki zawiera sód, preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w każdej kapsułce, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Metafen IBUPROFEN CAPS jest na ogół dobrze tolerowany, jednak w trakcie jego stosowania mogą
wystąpić działania niepożądane.
Podczas krótkotrwałego stosowania ibuprofenu w dawkach dostępnych bez recepty zaobserwowano
działania niepożądane wymienione poniżej. Najczęściej obserwowane działania niepożądane dotyczą
przewodu pokarmowego.

Często (występujące częściej niż u 1 do 10 pacjentów na 100 pacjentów):
- zgaga, bóle brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia z oddawaniem gazów, biegunka, zaparcia,
  niewielkie krwawienie z żołądka i (lub) jelit, mogące prowadzić w wyjątkowych przypadkach do
  niedokrwistości.

Niezbyt często (występujące częściej niż u 1 do 10 pacjentów na 1 000 pacjentów):
- ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, senność, pobudzenie, rozdrażnienie, zmęczenie.
- wrzodziejące zapalenie jamy ustnej;
- zapalenie błony śluzowej żołądka, zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby
  Leśniowskiego-Crohna, niestrawność;
- zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie);
- reakcje nadwrażliwości z wysypką i świądem, jak również napady duszności (możliwe wystąpienie
  w połączeniu ze spadkiem ciśnienia tętniczego), wysypki skórne różnego typu.

Rzadko (występujące częściej niż u 1 do 10 pacjentów na 10 000 pacjentów):
- zawroty głowy;
- dzwonienie w uszach (szumy uszne).

Bardzo rzadko (występujące rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
- zapalenie przełyku, zapalenie trzustki, tworzenie się przeponopodobnych zwężeń jelita;
- wrzód żołądka, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawe wymioty, smoliste
  stolce, czasami ze skutkiem śmiertelnym, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku;
- zaburzenia czynności nerek objawiające się zmniejszeniem lub zwiększeniem objętości wydalanego
  moczu, mętny mocz, krew w moczu, ból pleców oraz pojawienie się obrzęków (szczególnie nóg).
  Zwiększenie stężenia mocznika, niewydolność nerek, zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie
  nerek, mogące prowadzić do ostrej niewydolności nerek. Zasadniczo nadużywanie różnego rodzaju
  leków przeciwbólowych może prowadzić w rzadkich przypadkach do ciężkich problemów z nerkami.
- zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie wątroby i ostre zapalenie wątroby, zwłaszcza podczas
  długotrwałego stosowania, niewydolność wątroby;
- zaburzenia wytwarzania komórek krwi (anemia, leukopenia – zmniejszenie liczby białych komórek
  krwi, trombocytopenia – zmniejszenie liczby płytek krwi, pancytopenia – zaburzenie hematologiczne
  charakteryzujące się niedoborem wszystkich elementów krwi: erytrocytów, leukocytów i
  trombocytów, agranulocytoza – zmniejszenie liczby granulocytów). Pierwszymi objawami są:
  gorączka, ból gardła, nadżerki w błonie śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, znaczne
  wyczerpanie, krwawienia (np. siniaki, wybroczyny, plamica i krwawienie z nosa).
- rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka,
  ciężkie zakażenia skóry w przebiegu ospy wietrznej;
- obrzęk twarzy, gardła i języka, duszność, przyspieszona akcja serca, niskie ciśnienie tętnicze, wstrząs;
- zaostrzenie stanów zapalnych związane z zakażeniem (np. wystąpienie martwiczego zapalenia
  powięzi). Podczas stosowania ibuprofenu u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi (toczeń
  rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) obserwowano pojedyncze przypadki
  objawy jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych ze sztywnością karku, bólem głowy,
  nudnościami, wymiotami, gorączką lub zaburzeniami świadomości.
- obrzęki, nadciśnienie tętnicze, kołatanie serca, niewydolność serca;
- reakcje psychotyczne i depresja.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
• mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne znane jako zespół DRESS. Do objawów zespołu DRESS
  należą: wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów
  (rodzaj białych krwinek);
• czerwona łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie
  w fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występującą na początku leczenia
  (ostra uogólniona osutka krostkowa). Jeśli takie objawy wystąpią, należy przerwać przyjmowanie leku
  Metafen IBUPROFEN CAPS i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną. Patrz także punkt 2.
• skóra staje się wrażliwa na światło.

Przyjmowanie takich leków, jak Metafen IBUPROFEN CAPS może być związane z niewielkim
zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawału serca) lub udaru.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej
ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Nie zaleca się stosowania z następującymi lekami: inne NLPZ, w tym inhibitory COX-2 należy unikać jednoczesnego stosowania dwóch lub więcej leków z grupy NLPZ, ponieważ zwiększa się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych; kortykosteroidy - zwiększenie ryzyka owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego; kwas acetylosalicylowy (ASA) w małej dawce - nasilenie działań niepożądanych, ponadto ibuprofen może konkurencyjnie hamować działanie małych dawek ASA polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi (nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczyć działanie kardioprotekcyjne małych dawek ASA; uważa się, że sporadyczne stosowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego). Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania z następującymi lekami: leki moczopędne, inhibitory konwertazy angiotensyny, leki β-adrenolityczne oraz antagoniści receptora angiotensyny II - NLPZ mogą zmniejszać działanie leków moczopędnych oraz innych leków przeciwnadciśnieniowych. U części pacjentów z zaburzeniem czynności nerek (np. u pacjentów odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniem czynności nerek) jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE, β-adrenolityków czy antagonistów angiotensyny II, a także leków hamujących cyklooksygenazę, może prowadzić do dalszego pogorszenia czynności nerek z ostrą niewydolnością nerek włącznie, która zwykle jest jednak przemijająca. Jednoczesne stosowanie ibuprofenu oraz diuretyków oszczędzających potas może prowadzić do wystąpienia hiperkaliemii. Jednoczesne stosowanie leku z glikozydami nasercowymi, fenytoiną lub litem może zwiększać stężenie tych leków w surowicy krwi. Kontrolowanie stężenia litu, glikozydów nasercowych i fenytoiny w surowicy nie jest rutynowo wymagane podczas stosowania zgodnie z zaleceniami (nie dłużej niż przez 3 dni). Zalecana jest ostrożność w przypadku podawania NLPZ i metotreksatu w ciągu 24 h, ze względu na możliwość zwiększenia stężenia metotreksatu i nasilenia jego działania toksycznego. Ryzyko działania nefrotoksycznego wskutek podania cyklosporyny lub takrolimusu jest zwiększone w przypadku jednoczesnego podania ibuprofenu. NLPZ mogą zwiększać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna. Jednoczesne stosowanie ibuprofenu z lekami przeciwpłytkowymi, selektywnymi inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. W przypadku jednoczesnego stosowania ibuprofenu z pochodnymi sulfonylomocznika zaleca się kontrolę stężenia glukozy we krwi. Podczas jednoczesnego stosowania NLPZ i zydowudyny zwiększa się ryzyko toksyczności hematologicznej. Istnieją dane wskazujące na zwiększone ryzyko krwawienia do stawu oraz powstawania krwiaków u osób HIV-dodatnich z hemofilią leczonych zydowudyną i ibuprofenem. Leki zawierające probenecyd lub sulfinpyrazon mogą opóźniać wydalanie ibuprofenu. Toksyczne działanie baklofenu może wystąpić na początku stosowania ibuprofenu. Rytonawir może zwiększać stężenie leków z grupy NLPZ w osoczu. Leki z grupy NLPZ mogą zmniejszać wydalanie aminoglikozydów. Pacjenci przyjmujący NLPZ i chinolony mogą być narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek. Zwiększenie o około 80 do 100% wpływu ibuprofenu S (+) ujawniono w badaniach z flukonazolem i worykonazolem (inhibitory enzymów CYP2C9). Zmniejszenie dawki ibuprofenu należy rozważyć w przypadku jednoczesnego podawania inhibitorów CYP2C9, szczególnie w przypadku podawania dużej dawki ibuprofenu z worykonazolem lub flukonazolem. Badania doświadczalne wskazują, że ibuprofen hamuje wpływ kaptoprylu na wydalanie sodu. Podczas jednoczesnego stosowania cholestyraminy, wchłanianie ibuprofenu jest opóźnione i zmniejszone (25%), lek należy podawać z zachowaniem kilkugodzinnej przerwy. NLPZ nie powinny być używane przez 8-12 dni po zastosowaniu mifeprystonu, ponieważ mogą zmniejszać działanie mifeprystonu.

Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański