Nurofen dla dzieci 60 mg czopki doodbytnicze

1 czopek zawiera 60 mg lub 125 mg ibuprofenu.

Lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo i przeciwgorączkowo poprzez hamowanie cyklooksygenazy prostaglandynowej. Po podaniu doodbytniczym wchłania się szybko i prawie całkowicie, osiągając maksymalne stężenie we krwi już po 45 min (czopki 60 mg) oraz po 1 h 25 min (czopki 125 mg). Przenika do płynu maziowego. W dużym stopniu wiąże się z białkami osocza. Metabolizowany jest w wątrobie do nieaktywnych metabolitów. T_0,5 wynosi ok. 2 h. Wydalany jest z moczem w postaci metabolitów.

Objawowe leczenie gorączki i bólu o nasileniu słabym do umiarkowanego, w sytuacji, gdy doustne podanie ibuprofenu jest niemożliwe lub powoduje wymioty.

Nadwrażliwość na ibuprofen oraz inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Pacjenci, u których po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego, ibuprofenu lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych występowały kiedykolwiek w wywiadzie reakcje nadwrażliwości (np. skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy, astma, nieżyt błony śluzowej nosa lub pokrzywka). Czynna lub przebyta choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy oraz u osób z krwawieniem z przewodu pokarmowego (dwa lub więcej wyraźne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia). Ciężka niewydolność wątroby lub nerek oraz niekontrolowana niewydolność serca. Krwawienie lub perforacja przewodu pokarmowego w wywiadzie, związane z leczeniem NLPZ w wywiadzie. Pacjenci z krwawieniem z naczyń mózgowych lub z innym czynnym krwawieniem. Pacjenci z niewyjaśnionym zaburzeniami hematopoezy. Pacjenci z ciężkim odwodnieniem (wywołanym wymiotami, biegunką lub niewystarczającym spożyciem płynów). Niemowlęta o masie ciała poniżej 6 kg (poniżej 3 miesiąca życia). III trymestr ciąży.

Zahamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpłynąć na ciążę i (lub) rozwój zarodka lub płodu. Dane pochodzące z badań epidemiologicznych sugerują zwiększone ryzyko poronienia oraz występowania wad wrodzonych serca i wytrzewienia wskutek zastosowania inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnej ciąży. Ryzyko bezwzględne wad układu krążenia wzrastało z wartości poniżej 1% do około 1,5 %. Uważa się, że ryzyko wzrasta z dawką oraz czasem trwania leczenia. Wykazano, że u zwierząt podanie inhibitora syntezy prostaglandyn powoduje zwiększenie częstości przed- i poimplantacyjnych strat ciąż oraz obumarcia zarodka i płodu. Ponadto u zwierząt otrzymujących inhibitor syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy opisywano zwiększoną częstość występowania różnorodnych wad rozwojowych, w tym wad układu sercowo-naczyniowego. Od 20. tygodnia ciąży stosowanie leku może powodować małowodzie wynikające z zaburzenia czynności nerek płodu. Stan ten może wystąpić wkrótce po rozpoczęciu leczenia i jest zwykle ustępuje po odstawieniu leku. Ponadto stwierdzano zwężenie przewodu tętniczego po leczeniu w II trymestrze, z których większość ustąpiła po zaprzestaniu leczenia. Z tego względu w I i II trymestrze ciąży nie stosować ibuprofenu jeśli nie jest to jednoznacznie konieczne. Jeśli lek jest stosowany przez kobietę starającą się zajść w ciążę lub w trakcie I lub II trymestru ciąży, czas trwania leczenia powinien być jak najkrótszy, a dawka jak najmniejsza. W przypadku stosowania leku przez kilka dni po rozpoczęciu 20. tygodnia ciąży należy rozważyć monitorowanie pacjentki przed porodem pod kątem małowodzia i zwężenia przewodu tętniczego. W przypadku stwierdzenia małowodzia lub zwężenia przewodu tętniczego należy przerwać stosowanie ibuprofenu. Podczas III trymestru ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą narażać płód na wystąpienie – działania toksycznego na serce i płuca (przedwczesne zwężenie/zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne); zaburzenia czynności nerek, mogące ulec progresji do niewydolności nerek z małowodziem (patrz powyżej); matkę i noworodka, pod koniec ciąży, na: możliwe wydłużenie czasu krwawienia, działanie przeciwpłytkowe mogące ujawnić się nawet po bardzo małych dawkach; zahamowanie skurczów macicy, skutkujące opóźnionym lub wydłużonym porodem. W związku z powyższym, lek jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży. Ibuprofen i jego metabolity przenikają do mleka kobiet karmiących piersią w małej ilości. Dotychczas nie stwierdzono szkodliwego wpływu na niemowlę karmione piersią, dlatego podczas krótkotrwałego stosowania ibuprofenu w zalecanej dawce zwykle nie ma konieczności przerwania karmienia piersią. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę /syntezę prostaglandyn mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.

Doodbytniczo. Preparat przeznaczony jest wyłącznie do krótkotrwałego użycia. Maksymalna dawka dobowa: 20-30 mg ibuprofenu/kg mc. w 3-4 dawkach podzielonych. Dzieci o mc. 6-8 kg (3-9 mż.): 1 czopek (60 mg) co 6-8 h, nie stosować więcej niż 3 czopki (180 mg) na dobę; mc. 8-12,5 kg (9 mż.-2 lata): 1 czopek (60 mg) co 6 h, nie stosować więcej niż 4 czopki (240 mg) na dobę; mc. 12,5-17 kg (2-4 lata): 1 czopek (125 mg) co 6-8 h, nie stosować więcej niż 3 czopki (375 mg) na dobę; mc. 17-20,5 kg (4-6 lat): 1 czopek (125 mg) co 6 h, nie stosować więcej niż 4 czopki (500 mg) na dobę. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. W przypadku dzieci w wieku 3-5 miesięcy, należy zasięgnąć porady lekarza jeśli objawy nasilają się lub jeśli nie ustępują po 24 h. W przypadku dzieci w wieku powyżej 6 miesięcy, należy zasięgnąć porady lekarza, jeśli podawanie leku jest konieczne przez więcej niż 3 dni lub jeśli objawy ulegają nasileniu. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby przed zastosowaniem leku powinni skonsultować się z lekarzem.

U pacjentów w podeszłym wieku ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest większe niż u pacjentów młodszych. Należy zachować ostrożność u pacjentów, u których występują: toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej, ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych; wrodzone zaburzenia metabolizmu porfiryn (np. ostra przerywana porfiria); zaburzenia przewodu pokarmowego i przewlekłe choroby zapalne jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna); występujące w wywiadzie nadciśnienie i (lub) niewydolność serca, ponieważ zgłaszano przypadki zatrzymania płynów i obrzęków w związku z leczeniem NLPZ; zaburzenia czynności nerek, ponieważ może nastąpić pogorszenie czynności nerek; zaburzenia czynności wątroby; bezpośrednio po poważnej operacji; katar sienny, polipy nosa lub przewlekłe obturacyjne choroby układu oddechowego, ponieważ występuje zwiększone ryzyko reakcji alergicznych (reakcje alergiczne mogą występować pod postacią napadów astmy - tak zwana astma analgetyczna, obrzęku naczynioruchowego lub pokrzywki); pacjenci, u których występowały reakcje alergiczne na inne substancje, ze względu na istniejące u nich zwiększone ryzyko wystąpienia nadwrażliwości na lek. Należy unikać stosowania leków z grupy NLPZ w skojarzeniu z selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2. Lek może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli lek stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Wymagane jest zachowanie ostrożności (omówienie z lekarzem lub farmaceutą) przed rozpoczęciem leczenia przez pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) niewydolnością serca, gdyż w związku z leczeniem NLPZ zgłaszano zatrzymywanie płynów, nadciśnienie tętnicze oraz obrzęki. Przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie w dużych dawkach (2400 mg na dobę) oraz przez długi okres może wiązać się z niewielkim zwiększeniem ryzyka zdarzeń zakrzepowych dotyczących naczyń tętniczych (np. zawał mięśnia sercowego lub udar). Generalnie, badania epidemiologiczne nie wskazują na to, aby przyjmowanie małych dawek ibuprofenu (np. <1200 mg na dobę) wiązało się ze zwiększeniem ryzyka zawału mięśnia sercowego. Przypadki krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego, które mogą prowadzić do zgonu, opisywano po stosowaniu wszystkich NLPZ w dowolnym momencie leczenia, z towarzyszącymi objawami ostrzegawczymi lub bez, zarówno u pacjentów z dodatnim, jak i ujemnym wywiadem odnośnie przebycia w przeszłości poważnych zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego, zaburzeń odbytnicy i odbytu. Ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego wzrasta wraz z większymi dawkami NLPZ, u pacjentów z owrzodzeniem w wywiadzie, szczególnie jeśli było ono powikłane krwotokiem lub perforacją oraz u osób w podeszłym wieku. U takich pacjentów leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej dostępnej dawki. Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osoby w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy ze strony układu pokarmowego (szczególnie krwawienie z przewodu pokarmowego), zwłaszcza w początkowym okresie terapii. Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących w skojarzeniu leki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia owrzodzenia lub krwawienia, takie jak doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny lub leki antyagregacyjne, takie jak kwas acetylosalicylowy. U pacjentów przyjmujących lek, u których wystąpiło krwawienie z przewodu pokarmowego lub jego owrzodzenie, należy zaprzestać leczenia. Należy zachować ostrozność u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna), ponieważ ich stan może ulec pogorszeniu. U pacjentów z astmą oskrzelową, chronicznym nieżytem nosa, zapaleniem zatok, polipami nosa lub z chorobami alergicznymi w wywiadzie może wystąpic skurcz oskrzeli. Ibuprofen może powodować przemijające zahamowanie czynności płytek krwi (zahamowanie agregacji) - zaleca się staranne monitorowanie pacjentów z zaburzeniami układu krzepnięcia. Podczas długotrwałego stosowania leku, wymagane jest regularne oznaczanie parametrów czynnościowych wątroby i nerek, a także morfologii krwi. W przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu i stosowania NLPZ, nasileniu mogą ulec działania niepożądane związane z działaniem substancji czynnej, szczególnie te dotyczące układu pokarmowego i ośrodkowego układu nerwowego. Na ogół nawykowe przyjmowanie leków przeciwbólowych, szczególnie skojarzenie kilku różnych substancji przeciwbólowych, może prowadzić do trwałego uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia analgetyczna). U odwodnionych dzieci istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek. Ze względu na ryzyko ciężkich, niekiedy zakończonych zgonem reakcji skórnych (w tym złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) w przypadku wystąpienia pierwszych objawów, takich jak wysypka skórna, uszkodzenia błony śluzowej lub inne objawy nadwrażliwości lek należy odstawić. Ryzyko związane z wystąpieniem tych reakcji u pacjentów jest największe na wczesnym etapie terapii, przy czym w większości przypadków początek reakcji miał miejsce w pierwszym miesiącu leczenia. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze stosowaniem produktów zawierających ibuprofen. Należy zakończyć stosowanie ibuprofenu w chwili pojawienia się pierwszych przedmiotowych i podmiotowych objawów ciężkich reakcji skórnych, takich jak wysypka, zmiany na błonach śluzowych lub jakiekolwiek inne oznaki nadwrażliwości. W wyjątkowych przypadkach, przyczyną ciężkich powikłań infekcyjnych tkanek miękkich i skóry może być ospa wietrzna. Zaleca się unikanie stosowania ibuprofenu u pacjentów chorych na ospę. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów bezpośrednio po dużych zabiegach chirurgicznych. U pacjentów z niewydolnością serca, nerek lub wątroby, otrzymujących leki moczopędne lub ze znaczną utratą płynów spowodowaną dużym zabiegiem chirurgicznym, należy rozważyć ścisłe monitorowanie diurezy i czynności nerek.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, Nurofen dla dzieci może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego
one wystąpią.

U pacjenta mogą wystąpić znane działania niepożądane typowe dla NLPZ (patrz poniżej). W razie
wątpliwości należy przerwać stosowanie leku i jak najszybciej porozmawiać z lekarzem. U osób w
podeszłym wieku stosujących ten lek występuje zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń związanych z
działaniami niepożądanymi.

Należy PRZERWAĆ przyjmowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią
poniższe objawy:
- objawy krwawienia z przewodu pokarmowego, takie jak: silny ból brzucha, smoliste stolce, wymioty
  z obecnością krwi lub ciemnych cząstek wyglądających jak fusy kawy;
- objawy bardzo rzadkiej, ale poważnej reakcji alergicznej, takie jak nasilenie objawów astmy,
  niewyjaśniony świszczący oddech lub duszność, obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności z
  oddychaniem, szybka akcja serca, spadek ciśnienia krwi prowadzący do wstrząsu. Reakcja taka może
  wystąpić nawet podczas pierwszego przyjęcia leku;
- poważne reakcje skórne, takie jak wysypka pokrywająca całe ciało, łuszczenie się skóry lub
  powstawanie pęcherzy.

Należy poinformować lekarza, jeśli wystąpią inne możliwe działania niepożądane.

Często: (mogą wystąpić u 1 na 10 osób)
- dolegliwości żołądkowe, takie jak zgaga, ból brzucha, nudności, niestrawność, biegunka, wymioty,
  wzdęcia (gazy), zaparcia, niewielka utrata krwi w żołądku i (lub) w jelitach, która w wyjątkowych
  przypadkach może powodować niedokrwistość.

Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 osób)
- owrzodzenie przewodu pokarmowego, perforacja lub krwawienie, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
  z owrzodzeniem, nasilenie istniejącej choroby jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub choroba
  Crohna), zapalenie błony śluzowej żołądka, zlokalizowane podrażnienie odbytnicy
- zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, takie jak ból głowy, zawroty głowy, bezsenność,
  pobudzenie, drażliwość lub zmęczenie
- zaburzenia widzenia
- różne wysypki skórne
- reakcje nadwrażliwości z pokrzywką i świądem

Rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1000 osób)
- szumy uszne (dzwonienie w uszach)
- zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, bóle w boku i (lub) bóle brzucha, krew w moczu oraz
  gorączka mogą być objawami uszkodzenia nerek (martwica brodawek)
- zmniejszenie stężenia hemoglobiny

Bardzo rzadko (mogą wystąpić z częstością do 1 na 10 000 osób)
- zapalenie przełyku, zapalenie trzustki, tworzenie się przeponopodobnych zwężeń jelita
- niewydolność serca, zawał serca i obrzęk twarzy lub rąk
- oddawanie mniejszej ilości moczu niż zwykle oraz obrzęki (zwłaszcza u pacjentów z wysokim
  ciśnieniem krwi lub zaburzeniem czynności nerek), obrzęki i zmętnienie moczu (zespół nerczycowy),
  zapalna choroba nerek (śródmiąższowe zapalenie nerek), która może prowadzić do ostrej niewydolności
  nerek. Jeśli wystąpił jeden z wyżej wymienionych objawów, lub jeśli pacjent czuje się źle, należy
  przerwać stosowanie leku Nurofen Dla dzieci i natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ
  mogą to być pierwsze objawy uszkodzenia lub niewydolności nerek.
- reakcje psychotyczne i depresja
- wysokie ciśnienie krwi, zapalenie naczyń
- kołatanie serca
- zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie wątroby (pierwszymi objawami mogą być przebarwienia
  skóry), szczególnie podczas długotrwałego leczenia, niewydolności wątroby, ostre zapalenie wątroby
- zaburzenia produkcji krwinek - pierwsze objawy to: gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia
  jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne zmęczenie, krwawienia z nosa i skóry, niewyjaśnione
  siniaczenie. W takich przypadkach należy natychmiast przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem.
  Nie wolno leczyć się samodzielnie lekami przeciwbólowymi lub lekami obniżającymi gorączkę (lekami
  przeciwgorączkowymi).
- ciężkie zakażenia skóry i powikłania dotyczące tkanek miękkich podczas zakażenia ospą wietrzną
- opisywano pogorszenie stanu zapalnego związanego z zakażeniem (np., martwicze zapalenie powięzi)
  wskutek stosowania pewnych leków przeciwbólowych (NLPZ). Jeżeli wystąpią lub nasilą się objawy
  zakażenia, pacjent powinien niezwłocznie udać się do lekarza. Należy ocenić, czy istnieją wskazania do
  zastosowania leczenia przeciwzakaźnego (antybiotykoterapia).
- podczas stosowania ibuprofenu obserwowano objawy aseptycznego zapalenia opon mózgowo-
  rdzeniowych ze sztywnością karku, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, gorączką i zaburzeniami
  świadomości. U pacjentów z zaburzeniami autoimmunologicznymi (toczeń, mieszana choroba tkanki
  łącznej) istnieje większe ryzyko takich objawów. W razie wystąpienia takich dolegliwości należy
  niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
- ciężkie reakcje skórne, takie jak wysypka z zaczerwienieniem i powstawaniem pęcherzy (np. zespół
  Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka/zespół
  Lyella), wypadanie włosów (łysienie).

Częstość nieznana: nie można ocenić częstości na podstawie dostępnych danych
- Reaktywność dróg oddechowych, w tym astma, skurcz oskrzeli, duszność
- Mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne znane jako zespół DRESS. Do objawów zespołu DRESS
  należą: wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów
  (rodzaj białych krwinek).
- Czerwona łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w
  fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występującą na początku leczenia
  (ostra uogólniona osutka krostkowa). Jeśli takie objawy wystąpią, należy przerwać przyjmowanie leku
  Nurofen dla dzieci i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną. Patrz także punkt 2.
- Skóra staje się wrażliwa na światło.

Leki takie jak Nurofen dla dzieci mogą nieznacznie zwiększać ryzyko ataku serca (zawał mięśnia
sercowego) lub udaru.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w
ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

Należy unikać stosowania ibuprofenu z następującymi lekami: kwas acetylosalicylowy (poza kwasem acetylosalicylowym w małych dawkach (nie więcej niż 75 mg/dobę) z przepisu lekarza, ze względu na możliwe zwiększenie ryzyka występowania działań niepożądanych; ibuprofen może hamować wpływ małych dawek kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek, jeżeli te dwa leki są stosowane jednocześnie; nie uważa się za prawdopodobne występowanie jakiegokolwiek klinicznie istotnego działania w przypadku sporadycznego stosowania ibuprofenu); inne NLPZ, w tym selektywne inhibitory COX-2 (możliwe zwiększenie ryzyka występowania działań niepożądanych). Ibuprofen powinien być stosowany ostrożnie z następującymi lekami: kortykosteroidy (zwiększone ryzyko owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego); leki przeciwzakrzepowe (NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna); fenytoina (jednoczesne stosowanie z lekami zawierającymi fenytoinę może zwiększać stężenie tych leków w surowicy krwi; oznaczanie stężenia fenytoiny w surowicy nie jest rutynowo wymagana w przypadku prawidłowego stosowania - maksymalnie przez 3 dni); leki przeciwpłytkowe i SSRI (zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego); leki przeciwnadciśnieniowe (inhibitory ACE, leki beta-adrenolityczne i antagoniści receptora angiotensyny II) i moczopędne (NLPZ mogą osłabiać działanie tych leków; u części pacjentów z zaburzeniami czynności nerek np. u pacjentów odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z upośledzeniem czynności nerek, jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE, leków beta-adrenolitycznych czy antagonistów receptora angiotensyny II, a także leków hamujących cyklooksygenazę, może prowadzić do dalszego pogorszenia czynności nerek z ostrą niewydolnością nerek włącznie, która zwykle jest odwracalna; jednoczesne leczenie należy stosować z zachowaniem ostrożności, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku; pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni oraz należy rozważyć monitorowanie czynności nerek po rozpoczęciu leczenia skojarzonego oraz okresowo w późniejszym okresie; leki moczopędne mogą zwiększać ryzyko nefrotoksycznego działania NLPZ); glikozydy nasercowe (NLPZ mogą nasilać niewydolność serca, zmniejszać GFR i zwiększać stężenie glikozydów w osoczu; jednoczesne stosowanie preparatu z lekami zawierającymi digoksynę może zwiększać stężenie tych leków w surowicy; oznaczanie stężenia digoksyny w surowicy nie jest z reguły wymagane podczas prawidłowego stosowania - maksymalnie przez 3 dni); cyklosporyna (zwiększone ryzyko uszkodzenia nerek); lit (istnieje możliwość zwiększenia stężenia litu w osoczu; oznaczanie stężenia litu w surowicy nie jest z reguły wymagane przy prawidłowym stosowaniu - maksymalnie przez 3 dni); probenecyd i sulfinpirazon (mogą opóźniać wydalanie ibuprofenu); leki moczopędne oszczędzające potas (ryzyko wystąpienia hiperkaliemii - zaleca się oznaczanie stężenia potasu w surowicy krwi); metotreksat (istnieją dowody na potencjalny wzrost stężenia metotreksatu w osoczu; podanie leku w ciągu 24 h przed podaniem lub po podaniu metotreksatu może prowadzić do występowania zwiększonych stężeń metotreksatu i nasilenia jego działania toksycznego); mifepryston (nie należy stosować NLPZ w okresie 8 - 12 dni po podaniu mifeprystonu, ponieważ mogą one osłabiać działanie mifeprystonu); zydowudyna (istnieją dowody na zwiększenie ryzyka występowania wylewów krwi do stawów i krwiaków u pacjentów z hemofilią zakażonych wirusem HIV, którzy otrzymują jednocześnie leczenie zydowudyną i ibuprofenem); pochodnymi sulfonylomocznika (w badaniach klinicznych wykazano występowanie interakcji między niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi a lekami hipoglikemizującymi - pochodnymi sulfonylomocznika - choć dotychczas nie opisywano interakcji między ibuprofenem a pochodnymi sulfonylomocznika, to w przypadku jednoczesnego ich stosowania zaleca się profilaktycznie oznaczanie glikemii); takrolimus (zwiększenie ryzyka działania nefrotoksycznego); antybiotyki chinolonowe (zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek). Jednoczesne stosowanie ibuprofenu i inhibitorów CYP2C9 może zwiększać ekspozycję na ibuprofen (substrat CYP2C9). W badaniu z worykonazolem oraz flukonazolem (inhibitory CYP2C9) obserwowano zwiększenie ekspozycji na S(+)-ibuprofen o około 80 do 100%. Zmniejszenie dawki ibuprofenu należy rozważyć podczas jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP2C9, szczególnie gdy duże dawki ibuprofenu są podawane z worykonazolem lub flukonazolem.

Reckitt Benckiser (Poland) S.A.
Mokotów Nova, ul. Wołoska 22
02-675 Warszawa