Raniberl 300 mg tabletki powlekane

1 tabl. powl. zawiera 300 mg ranitydyny.

Ranitidine

Doustnie. Dorośli i młodzież > 12 lat z prawidłową czynnością nerek. Choroba wrzodowa dwunastnicy oraz łagodna postać choroby wrzodowej żołądka: 1 tabl. powl. (300 mg ranitydyny), po kolacji lub przed snem. Leczenie trwa zazwyczaj 4-8 tyg. Zapalenie przełyku będące następstwem refluksu żołądkowo-przełykowego: 1 tabl. powl. (300 mg ranitydyny), po kolacji lub przed snem. Leczenie trwa zazwyczaj 8-12 tyg. Zespół Zollingera-Ellisona: dawka początkowa to 150 mg ranitydyny, 3 razy na dobę, co odpowiada 450 mg ranitydyny na dobę. W razie konieczności dawkę dobową można zwiększyć do 600 lub 900 mg ranitydyny. Zwiększenie wydzielania soku żołądkowego może powodować konieczność podawania większych dawek ranitydyny, do 6 g ranitydyny na dobę. Dzieci w wieku 3-11 lat i o mc. > 30 kg. Leczenie zaostrzenia choroby wrzodowej żołądka: zalecana dawka doustna w leczeniu owrzodzenia trawiennego u dzieci wynosi od 4 mg/kg na dobę do 8 mg/kg/na dobę w 2 dawkach podzielonych, do maksymalnej dawki 300 mg ranitydyny na dobę przez okres 4 tyg. U pacjentów, u których owrzodzenie nie zagoiło się całkowicie, wskazane są kolejne 4 tyg. terapii, ponieważ całkowite wygojenie następuje zazwyczaj w ciągu 8 tyg. Refluks żołądkowo-przełykowy: zalecana dawka wynosi od 5 mg/kg na dobę w 2 dawkach podzielonych do maksymalnej dawki 600 mg (maksymalna dawka przeznaczona jest dla dzieci o większej masie ciała i młodzieży z ciężkimi objawami). Noworodki. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania u noworodków nie zostały określone. Szczególne grupy pacjentów. Dawka dobowa ranitydyny, u pacjentów z niewydolnością nerek (CCr < 50 ml/min), wynosi 150 mg. W związku z tym, tabletki zawierające 300 mg ranitydyny nie są odpowiednie dla tej grupy pacjentów. Sposób podania. Tabl. powl. należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością płynu (np. szklanką wody). Dawka może być przyjmowana niezależnie od posiłku.

Ranitydyna nie jest wskazana w leczeniu łagodnych dolegliwości żołądkowo-jelitowych, np.: nerwicy żołądka. Przed rozpoczęciem leczenia choroby wrzodowej żołądka, należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby. Przyjmowanie antagonistów receptora H₂ może maskować objawy raka żołądka, a w konsekwencji opóźnić jego zdiagnozowanie. U pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, należy stwierdzić ewentualną obecność Helicobacter pylori. Jeżeli tylko jest to możliwe, u wszystkich pacjentów, u których wykryto obecność Helicobacter pylori, należy zastosować odpowiednie leczenie. U pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z przewlekłymi chorobami płuc, z cukrzycą lub pacjentów z obniżoną odpornością, istnieje zwiększone ryzyko rozwoju pozaszpitalnego zapalenia płuc. Ranitydyna jest wydalana przez nerki, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek obserwuje się większe stężenie ranitydyny w osoczu. W tej grupie pacjentów należy zmniejszyć dawkę ranitydyny. Pacjenci, u których wystąpiła ostra porfiria w wywiadzie nie powinni przyjmować ranitydyny. Ze względu na brak doświadczenia ze stosowaniem, u dzieci w wieku < 3 lat i mc. < 30 kg nie należy stosować leku.

Berlin-Chemie/Menarini Polska Sp. z o.o.
ul. Słomińskiego 4
00-204 Warszawa
22-566-21-00
[email protected]
www.berlin-chemie.pl