Slow-Mag 64 mg Mg 2+ tabletki dojelitowe

1 tabl. dojelitowa zawiera 64 mg jonów magnezu w postaci sześciowodnego chlorku magnezu.

Magnez jest jednym z podstawowych kationów śródkomórkowych występującym głównie w tkankach, uczestniczy w gospodarce jonowej i w przemianie fosforanowo-wapniowej, w procesach obronnych organizmu, pobudza fagocytozę oraz tworzenie przeciwciał i dopełniacza. Do 5% magnezu znajduje się w płynie pozakomórkowym. Katalizuje około 300 reakcji metabolicznych, m. in. aktywację enzymów glikolitycznych, proteolitycznych, syntezę kwasów nukleinowych, transport i magazynowanie związków wysokoenergetycznych, stabilizuje błony komórkowe oraz uczestniczy w mechanizmie skurczu miocytów. Magnez jest niezbędny w działaniu szeregu enzymów uczestniczących w metabolizmie lipidów, jak syntetaza acetylo-CoA, acylotransferaza acetylo-CoA, kinazy - diglicerydowa, mewalonianowa i fosfomewalonianowa, fosfataza fosfatydynowa oraz acylotransferaza lecytynocholesterolowa (LCAT). Uczestniczy w gospodarce jonowej i w przemianie fosforanowo-wapniowej, a także w procesach obronnych organizmu, pobudza fagocytozę oraz tworzenie przeciwciał i dopełniacza. Magnez reguluje także wychwyt wapnia przez mitochondria mięśnia sercowego, działając ochronnie na serce oraz ułatwia wbudowywanie wapnia do kośćca. Po podaniu związków magnezu obserwuje się również skrócenie odstępu Q-T w EKG, poprawę wyników lipidogramów oraz obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Tabl. powlekane są otoczką nierozpuszczalną w soku żołądkowym, natomiast rozpuszczalną w soku jelitowym, co chroni błonę śluzową żołądka przed drażniącym działaniem chlorku magnezu. Po podaniu doustnym w jelicie cienkim wchłania się 30-50% związków magnezu. Pierwsze zauważalne ilości magnezu podanego doustnie pojawiają się we krwi po ok. 1,5 h. Równomierne wchłanianie występuje po 2–3 h, maksimum osiągane jest po 4 h i trwa do 6 h. Magnez jest wydalany głównie przez nerki. Z ultraprzesączu wchłaniany jest zwrotnie w 90-99%, przy niedoborach stopień wchłaniania zwrotnego jest największy.

Niedobory magnezu, którym towarzyszą: bóle mięśniowe, tiki, drżenia mięśni, bóle głowy, stany znużenia, wzmożona drażliwość, zmniejszona odporność na stres, zaburzenia snu, zaburzenia stężenia lipidów w surowicy krwi, zaburzenia rytmu serca, przyspieszone zmiany miażdżycowe naczyń, nadciśnienie tętnicze, przyspieszona osteoporoza. Do zwiększonej utraty magnezu dochodzi także w trakcie przyjmowania leków moczopędnych.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Podwyższone stężenie magnezu w surowicy krwi (hipermagnezemia). Znaczne niedociśnienie tętnicze. Zaburzenia przewodnictwa mięśnia sercowego. Niewydolność nerek. Myasthenia gravis.

W zalecanych dawkach preparat może być stosowany w okresie ciąży i laktacji, jedynie na zalecenie lekarza. Hipermagnezemia u ciężarnych kobiet może wpływać na zaburzenie homeostazy wapnia u płodu i noworodka.

Doustnie. Zapobiegawczo: zwykle 2 tabl. na dobę (1 tabl. rano i 1 tabl. wieczorem). W stwierdzonym niedoborze magnezu. Dorośli: 6 tabl. na dobę (2 tabl. rano i 4 tabl. wieczorem) przez 3 tyg., następnie 3 tabl. wieczorem. Dzieci > 6 lat: wg zaleceń lekarza. Sposób podania. Tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania ani dzielenia.

Związki magnezu działają przeczyszczająco. Przewlekła biegunka związana z długotrwałym stosowaniem preparatów zawierających magnez może prowadzić do zaburzeń równowagi elektrolitowej. Podawanie preparatu pacjentom z niewydolnością nerek może spowodować hipermagnezemię i zatrucie magnezem. Stosowanie z innymi lekami zawierającymi magnez może prowadzić do nadmiaru magnezu w organizmie.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Możliwe jest wystąpienie zaburzeń żołądkowo-jelitowych, między innymi działania przeczyszczającego.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Wchłanianie magnezu z tabl. dojelitowych ograniczają kwasy organiczne, fityna, kwas szczawiowy, kwas galusowy (tanina), kwasy tłuszczowe oraz fosforany. Wchłanianie magnezu zmniejszają także związki wapnia stosowane w dużych dawkach. Związki magnezu podawane doustnie zmniejszają wchłanianie tetracyklin, fluorochinolonów, związków żelaza i fluoru oraz doustnych leków przeciwzakrzepowych pochodnych warfaryny. Leki moczopędne, antybiotyki aminoglikozydowe, cysplatyna, mitramycyna, amfoterycyna B i mineralokortykosteroidy zwiększają wydalanie magnezu w moczu. Równoczesne stosowanie magnezu i amiodaronu może wywołać zaburzenia przewodnictwa mięśnia sercowego. Równoczesne stosowanie magnezu i dihydralazyny może wywołać znaczne niedociśnienie krwi.

Ethifarm Sp. z o.o.
ul. Wschodnia 7A
62-080 Swadzim